Πέρασε ένας χρόνος

                          Στη μνήμη Ανάργυρου Λ. Χώτου

 

               Περασμένα μεσάνυχτα Σαββάτου και ο ύπνος αδύνατον να με πιάσει . Οι ώρες περνούν , τα βλέφαρα κλείνουν και επί τέλους παραδίνομαι στις αγκάλες του Μορφέα .

               Εκεί στο βαρύ μου ύπνο , σαν ένα κουδούνισμα της πόρτας . Σηκώνομαι , ανοίγω και βλέπω μπροστά μου τον φίλο μουΑνάργυρο .

• -         Καλημέρα , μου λέει .
• -         Πως απ’εδώ τέτοια ώρα ; Του απαντώ .
• -         Ήρθα να πάμε παρέα στο γήπεδο , να δούμε τον αγώνα
  Νίκης – Ολυμπιακού .
  Είσαι με τα καλά σου , του λέω , χαράματα , ακόμη δεν ξημέρωσε . Έλα μέσα .
  Μπαίνει , κάθεται στον καναπέ της τραπεζαρίας .
  Αρχίζω την ¨ανάκριση ¨.
  Καλά πως βρέθηκες εσύ εδώ από τον ¨Επάνω Κόσμο ¨. Πότε κατέβηκες , ποιά είναι τα νέα σου ;
• -         Δόξα τω θεώ καλά τα βρήκα εκεί επάνω . Όλοι , όσοι ανέβηκαν , είναι μια χαρά . Ο Σίμος άνοιξε το καφενείο του . Ο Στέφανος το ραφείο του . Ο Γιάννης το μαγαζί με τα γεωργικά εργαλεία . Ο Απόστολος με το μπακάλικο , που τα έχει όλα . Ο Λάκης με τα λαχανικά του , ο Μύρων με τον φούρνο του , ο Γιάννης με το φαρμακείο του .  Δεν μας λείπει τίποτα . Από γιατρούς έχουμε όλες τις ειδικότητες . Από παρέες και συντροφιές , εκείνο που ήθελα το βρήκα . Η όμορφη και φιλόξενη Χριστίνα με περίμενε . Αργήσαμε να συναντηθούμε , τι να κάνουμε , τέλος καλό όλα καλά . Αυτά είναι τα νέα μου . Εσείς εδώ Κάτω πως τα περνάτε ;
• -         Αρχίζω να ψάχνομαι . Τι να του πω και τι να του αραδιάσω . Για τις δύσκολες μέρες που περνάμε μετά τις περικοπές μισθών και συντάξεων λόγω Μνημονίου . Για τα προβλήματα υγείας , που αντιμετωπίζουμε λίγο-πολύ όλοι μας . Δεν πρόλαβα να λάβω τον λόγο και άρχισε τις ερωτήσεις .
• -         Θέλει να μάθει για όλους και για όλα . Τι κάνει ο Γιώργος ο ράφτης ; Αν δουλεύει ακόμη μετά 60 χρόνια δουλειάς . Ρώτησε για τον συνάδελφό του Νίκο , για τον ξεχωριστό φίλο του Παναγιώτη , για την ακούραστη και πρόθυμη οικονόμο του κυρία Παναγιώτα . Θυμήθηκε τα παιδιά του καφενείου στην αγορά Παλαιών , εκεί όπου πρωί και απόγευμα έπινε το καφεδάκι του. Τον Λάζαρο με το ψητοπωλείο και την Μαρίνα με το Ουζερί στη Νέα Ιωνία , τον Φάνη με την Πιτσαρία του στις Αλυκές με την καλή πίτσα . Με ρώτησε και για άλλα πολλά και του έδωσα τις δέουσες απαντήσεις .
• -         Η μέρα άρχισε να χαράζει . Το απορριμματοφόρο αυτοκίνητο του Δήμου κάνει θόρυβο με την αποκομιδή των σκουπιδιών .
• -         Ξυπνώ απότομα . Χωρίς να τελειώσει το όνειρο , χωρίς να προλάβω να αποχαιρετήσω τον καλό μου φίλο Ανάργυρο .
• -         Με παρηγορεί η βεβαιότητα , ότι κάποτε ξανασυναντηθούμε για να συνεχίσουμε την κουβέντα μας .
   
  Β.Π. –Βόλος 14-5-2014 .