ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ
Ένα τόσο δα
νησάκι στο ανατολικό άκρο της Ελλάδας σου κόβει την ανάσα με την πρώτη ματιά
και σε κρατά αιώνια αιχμάλωτο με τη μοναδική συντροφιά του ! Ό λόγος για το
Καστελόριζο , το μεγαλύτερο από τα 14 συνολικά νησάκια , που ανήκουν στο
σύμπλεγμα Καστελόριζου ή Μεγίστης των Δωδεκανήσων .
Το
Καστελόριζο βρίσκεται μόλις 1,25 ναυτικό μίλι , από τις νοτιοδυτικές ακτές της
Τουρκίας , ενώ από τη Ρόδο απέχει 72 ναυτικά μίλια και από τον Πειραιά 328 . Το
όνομά του είναι Δυτικής προέλευσης και σημαίνει κόκκινο φρούριο .
Το Σύμπλεγμα
Μεγίστης περιλαμβάνει επίσης τη νήσο Στρογγυλή και τη νήσο Ρω , όπου η μόνιμη
κάτοικος της νήσου Δέσποινα Αχλαδιώτη – γνωστή ως κυρά της Ρω – για δεκαετίες
έως το 1982 , όταν απεβίωσε , ύψωνε την Ελληνική σημαία καθημερινά . Σήμερα
εκεί βρίσκεται ένα μνημείο προς τιμήν της και ένα μικρό απόσπασμα του Στρατού
να φυλάει το μικρό νησί.
Ο επισκέπτης
που φθάνει στο Καστελόριζο με το πλοίο , αφού έχει ταξιδέψει για αρκετή ώρα
κατά μήκος των Τουρκικών ακτών ( και με τη συνοδεία-πολύ συχνά) σκαφών του
Λιμενικού της Τουρκίας ) , μένει κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό μπαίνοντας
στο κλειστό φυσικό λιμάνι με εκατοντάδες πολύχρωμα αρχοντικά ! Αμφιθεατρικά
χτισμένα γύρω από τη θάλασσα αποτελούν αυθεντικά δείγματα παραδοσιακής
Δωδεκανησιακής αρχιτεκτονικής και προκαλούν εντύπωση όχι μόνο με τα έντονα
χρώματά αλλά και με τη ομοιομορφία τους , που οφείλεται στη χρήση ντόπιων
υλικών , αλλά και στους αυστηρότατους κανόνες της δόμησης ! Αυτός είναι και ο μοναδικός οικισμός του
νησιού , ο οποίος αποτελείται από τις συνοικίες Πηγάδια , Χωράφια και Μανδράκι
. Στον οικισμό υπάρχουν πολλά παλιά αρχοντικά , πολλά από τα οποία έχουν
ερημώσει , αφού οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν μεταναστεύσει εδώ και χρόνια
στην Αυστραλία . Σήμερα στο νησί ζουν μόνιμα περίπου 400 άνθρωποι . Ωστόσο ,
στις αρχές του προηγούμενου αιώνα το Καστελόριζο , που βρισκόταν στο απόγειο
της ακμής του , αριθμούσε 14.000 κατοίκους . Ήδη από την εποχή της
Τουρκοκρατίας το Καστελόριζο διέθετε έναν
εμπορικό στόλο 500 και πλέον πλοίων που όργωνε τη Μεσόγειο . Η παρακμή άρχισε
το 1913 , όταν οι Καστελοριζιοί επαναστάτησαν εναντίον των Τούρκων προκαλώντας τη διακοπή των
ζωτικών εμπορικών σχέσεων με τους γείτονες . Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου
Πολέμου το νησί βομβαρδίστηκε , κάηκε , λεηλατήθηκε . Παρέμεινε υπό συμμαχική
στρατιωτική κατοχή όπως και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα , έως τις 7 Μαρτίου του 1948
, οπότε ενώθηκε με την Ελλάδα .
Μπορεί να
συνδέθηκε με κακές στιγμές της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας , αλλά η γοητεία
του μικρού νησιού είναι μοναδική !
Όποιος δεν έχει βρεθεί στο Καστελόριζο , δεν μπορεί ποτέ να καταλάβει πως ένας λιλιπούτιος βράχος καταμεσής της
θάλασσας , χωρίς παραλίες , χωρίς πολλά μέρη για εξερεύνηση , χωρίς δεκάδες
εστιατόρια , καφέ και μπαρ , μπορεί να είναι τόσο μαγικός ! Πράγματι το
Καστελόριζο διαθέτει ελάχιστα από τα στοιχεία εκείνα που προσφέρουν απλόχερα τα
περισσότερα νησιά της χώρας μας . Όλη η ζωή και η κίνηση βρίσκονται κατά μήκος
του πανέμορφου μόλου , που λέγεται κορδόνι . Καφέ , μικρά ουζερί και
παραδοσιακές νησιώτικες ταβέρνες , περιμένουν να προσφέρουν στον ταξιδιώτη
τοπικές λιχουδιές , ενώ υπάρχουν και μερικά μαγαζιά με αξεσουάρ και σουβενίρ .
Το
Καστελόριζο είναι από τα ελάχιστα νησιά της χώρας μας που δεν έχει παραλίες .
Διαθέτει , όμως , εκπληκτικούς όρμους για βουτιές στα καταγάλανα νερά . Οι
περισσότεροι , όμως , ντόπιοι και επισκέπτες κολυμπούν μέσα στο λιμάνι ! Κατά
μήκος της προκυμαίας υπάρχουν σκάλες ( όπως
στις πισίνες ), που οδηγούν στα πεντακάθαρα νερά του μεγάλου φυσικού λιμανιού .
Μεγάλη απόλαυση επίσης είναι και ο γύρος του νησιού , που γίνεται με τοπικά
καΐκια , ο οποίος περιλαμβάνει μπάνιο στο νησί της Ρω , αλλά και επίσκεψη στη
Μαγική Γαλάζια Σπηλιά ή Σπηλιά του Παραστά .
Αξίζει να
αναφερθεί ότι το Καστελόριζο έχει μόνο έναν δρόμο , μήκους 4 χιλιομέτρων , που
ενώνει τον οικισμό με το αεροδρόμιο !
Εφημερίδα ¨
Δημοκρατία ¨- Ρεπορτάζ : Έλενα Στάθου-18/6/2017 .