Δύο
περιπέτειες στον Όλυμπο
Ο όρος Ε.Μ.Α.Κ σημαίνει ¨ Ειδικές
Μονάδες Αντιμετώπισης
Καταστροφών ¨ .
Οι άνδρες της Ε.Μ.Α.Κ αποτελούν το
εκλεκτό και αξιόμαχο
δυναμικό της .
Καθημερινά βρίσκονται μέσα στους κινδύνους
και στις επικίνδυνες
αποστολές .
Στο σημερινό σημείωμά μου , μεταφέρω , από αφήγηση
αξιωματικού μιας
διασωστικής ομάδος των Ε.Μ.Α.Κ , από ένα
περιστατικό , που
συνέβη το 2017 , στην περιοχή του Ολύμπου .
¨… Ήταν Ιούλιος του 2017 , όταν ένας
πεζοπόρος Ρουμανικής
υπηκοότητας ,
παγιδεύτηκε σε ορθοπλαγιά , στην περιοχή
¨Καζάνια Ολύμπου¨ .
Φθάσαμε στην περιοχή ¨βρυσοπούλες ¨ ,
Η ομάδα χωρίζεται
γρήγορα με ένα βλέμμα γρήγορα σε
υποομάδες των
τεσσάρων . Εν μέσω ακραίων καιρικών συνθηκών ,
που χαρακτηρίζονταν
από χαλαζόπτωση και κεραυνούς ,
προσπαθούσαμε να τον
εντοπίσουμε αρχικά και εν συνεχεία να τον
προσεγγίσουμε .
Δύσκολη και διακεκομμένη τηλεφωνική επικοινωνία
με τον ορειβάτη και
ενημέρωση για την κατάσταση της υγείας του ,η
οποία σύμφωνα με τον
ίδιον ήταν καλή . Ο άνεμος δυνάμωνε . Στα όριά
της , η ασφαλής
κίνηση των διασωστών . Μέλημά μου και η ασφάλεια της
ομάδας .
Μετά από πολύωρες προσπάθειες ,
την επομένη , οι έρευνες
σταματούν για λίγο ,
διότι ήρθαμε αντιμέτωποι με ακραία
καιρικά φαινόμενα
και τη θερμοκρασία σε
πολύ χαμηλά επίπεδα .
Το έργο μας
εξαιρετικά δύσκολο !
Εν μέσω Ιουλίου
άρχιζε να χιονίζει ασταμάτητα ! Πράγμα πολύ σπάνιο … Η αγωνία
για τον αγνοούμενο ,
καθώς οι ώρες κυλούσαν , μεγάλη . Μετά από τρεις ημέρες ,
από την έναρξη της
επιχείρησης , καταφέραμε να προσεγγίσουμε το άτομο , το
οποίο βρισκόταν στα
όρια της υποθερμίας και εξαντλημένο . Με συντονισμένες
ενέργειες ,
μεταφέρθηκε σε ασφαλές περιβάλλον . Τελικά τα κατάφερε . Αυτή είναι
η μεγαλύτερη
ανταμοιβή . Η επιχείρηση διάσωσης ολοκληρώθηκε με επιτυχία και για
εμάς ήταν ένα βάλσαμο
, ένας ζεστός καφές και τσάϊ στο
Λιτόχωρο ¨ .
Ένα δεύτερο περιστατικό
αφηγείται έτερος ορειβάτης : ¨ … Μας ζήτησαν,
το 2018
βοήθεια , για
έναν ορειβάτη στην περιοχή του Ολύμπου , σε πολύ μεγάλο υψόμετρο
( 2900 μέτρα ) ,
χωρίς να υπάρχουν σαφείς πληροφορίες αν ήταν στη ζωή το άτομο .
Οι δυσκολίες που
αντιμετωπίσαμε ήταν ο θυελλώδης άνεμος ( ριπές 8-9 μποφόρ )
αλλά και η βροχόπτωση
, που καθιστούσε επισφαλή την κίνηση των διασωστών
επάνω στα βράχια ,
λόγω της ολισθηρότητας . Κάτι τέτοιες στιγμές απεύχομαι την
ιδιότητα του
υπεύθυνου της διάσωσης και αρκούμαι σε αυτήν του απλού μέλους ¨,
λέει και συνεχίζει
την αφήγησή του : ¨ Το μεγάλο επικλινές του εδάφους έκανε ακόμα
πιο δύσκολη τη
μεταφορά του ατόμου μέσα στο φορείο . Οι πτώσεις μου στα γλιστερά
και κοφτερά βράχια
του Ολύμπου συχνές . Γόνατα , κνήμες , γοφοί οι αποδέκτες και …
αποσβεστήρες των πτώσεών
μου . Κύριο μέλημά μου , ήταν οι πτώσεις μου να μην
περάσουν στο φορτίο
και στον τραυματία … Η πολύωρη επιχείρηση μου δημιούργησε
σκαμπανεβάσματα
καρδιακών παλμών και μικρές κράμπες … Όλα αυτά εξαφανίστηκαν
εν ριπή , με τη θέα
ελικοπτέρου , που ως σωτήρας εμφανίστηκε πάνω από τον θρόνο
του ¨Δία¨ .
Επιμέλεια έρευνας – Βασίλης
Παλαμηδάς – Βόλος – 23- 10- 2020
.