Πριν από ενενήντα χρόνια οι
Μικρασιάτες πρόσφυγες ιδρύουν τη Νίκη Βόλου . Άνθρωποι που έχασαν τον κόσμο
τους , τις ζωές τους , τους ανθρώπους τους σε μια στιγμή , στοιβάχτηκαν στα
μέρη αυτά γύρω από εκεί που τώρα δεσπόζει η Ευαγγελίστρια . Είναι δύσκολο να
περιγράψει κανείς , πόσο μάλλον να καταλάβει τις συνθήκες στις οποίες εκείνοι
οι άνθρωποι έζησαν και ρίζωσαν στη Νέα Ιωνία Βόλου . Φτώχεια , αγώνας για την
επιβίωση και δυστυχώς περιφρόνηση από τους ντόπιους . Και σε κάθε αναποδιά της
νέας πατρίδας τους αυτοί πάντα να πληρώνουν δυσανάλογο τίμημα . Κατοχή ,
εμφύλιος , μετανάστευση , ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης η ανεργία
σπάει ρεκόρ στη Νέα Ιωνία .
Η Νίκη δεν φτιάχτηκε για να γίνει πρωταθλήτρια . Φτιάχτηκε για να
δίνει διέξοδο στην σκληρή καθημερινότητα , να δίνει ελπίδα στα όνειρα . Οι
φίλοι της , το γνωρίζουν αυτό καλά . Για τούτο η ομάδα αυτή που έφτασε μέχρι τα
τάρταρα τόσες φορές , έμεινε όρθια στις καρδιές μας . Γι αυτό υπήρχαν άνθρωποι
, που ακολουθούσαν και στο πιο μικρό χωριό , σε κάθε δύσκολη στιγμή . Γι αυτό
που κανείς δεν αποφάσισε ποτέ να της αλλάξει όνομα , έδρα , πόλη . Γι αυτό
τόσοι πολλοί άνθρωποι από όλη την Ελλάδα χάρηκαν μαζί της .
Έτυχε αυτή τη σπουδαία χρονιά να
βρίσκομαι στη Διοίκηση της ομάδας μας . Δεν μπορώ να περιγράψω τα αισθήματα της
προηγούμενης Κυριακής 1-6-2014 . Η Νίκη Βόλου στη super league .
To μόνο που σκέφτηκα ήταν ότι
ο παππούς μου Λευτέρης Κατσαλής , εκεί πάνω που είναι , θα φορά τα γάντια του
τερματοφύλακα της Νίκης , που φορούσε τότε και θα χαμογελά .
Λ.Κατσαλής – Βόλος
12-6-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου