Έλληνας ο αδιόρθωτος

                                                                 Έλληνας ο αδιόρθωτος

                    Την κοινωνική μας ανευθυνότητα έχουμε χιλιάδες τρόπους να τη δείξουμε . Αν είμαστε μανάβηδες ή χασάπηδες , θα κλέψουμε στο ζύγι         ή       θα               φυτέψουμε κανένα μισοχαλασμένο κομμάτι μαζί με τα καλά . Αν είμαστε ταξιτζήδες , πειράζουμε   το   ταξίμετρο ή αν πετύχουμε τουρίστα Γερμανό ή Αμερικανό , τον τιμωρούμε μια και δεν μας  βρίσκεται πρόχειρος ο Σόιμπλε ή ο Κίσινγκερ , σεργιανώντας τον ασκόπως , ¨ να   πληρώσει να μάθει¨ . Αν είμαστε γιατροί , απαιτούμε φακελάκι , κι ας είναι άνεργος ο ασθενής   και      σχεδόν πένης , ας πάει να βρει τον Ιπποκράτη , να κόψουν μαζί το λαιμό τους .

                   Αν είμαστε εστιάτορες , σερβίρουμε ψάρια Ατλαντικού σαν να κολυμπούσαν στο   Μυρτώο Πέλαγος και τα μπαγιάτικα σαν ολόφρεσκα . Και       αν     είμαστε  δημοσιογράφοι,      διακινούμε πλαστές ειδήσεις εν γνώσει μας , ότι είναι χοντροκομμένα πλαστές   ,         αφού    ξέρουμε ότι δι ‘αυτών και μόνο θα καταφέρουμε να εξερεθίσουμε τους ομοϊδεάτες μας και  να πολλαπλασιάσουμε τους ακολούθους και τα λαϊκ. μας και έτσι ίσως συγκινήσουμε      τον      αρχηγό και μας βάλει στη λίστα των υποψηφίων .     

                  Τίποτε , όμως , περισσότερο αντικοινωνικό και ανεύθυνο από το να πουλάμε     πλαστά διπλώματα και να οδηγούμε με πλαστό δίπλωμα . Είναι εξίσου     επικίνδυνο  με το να χειρουργούμε χωρίς να έχουμε τελειώσει κάποια σχολή , απλώς εξαγοράζοντας        κάποιο πτυχίο ή πλαστογραφώντας το . Και αν κρίνουμε από την βαριά ποινή  που  είχε   επιδικαστεί αρχικά στην καθαρίστρια , που πλαστογράφησε το απολυτήριο της 5^ης   του  Δημοτικού για να φαίνεται της 6^ης , τότε η συμμορία που εμπορευόταν διπλώματα οδήγησης και τα παρέδιδε κατ’οίκον σε χρηστούς συνανθρώπους μας , που δεν είχαν  κάνει ούτε μισή ώρα μάθημα , πρέπει να τιμωρηθεί με ισόβια . Και όσοι ¨οδηγοί¨ βγήκαν στους δρόμους καμαρωτοί ,       όπως όλοι ¨ δεν είναι κορόϊδια ¨ , να χάσουν το     δικαίωμα να δώσουν εξετάσεις για δίπλωμα . Και να το χάσουν ισοβίως .                   

                        ¨Το έκανα για λόγους βιοπορισμού¨, δήλωσε ένα από τα μέλη του κυκλώματος . Εξαίρετα . Για να διευκολύνει τον δικό του βίο έβγαζε στον κόσμο τον Χάρο , για να απειλήσει και τον ανεκπαίδευτο ψευτοοδηγό και όσους πεζούς ή εποχούμενους είχαν την θανάσιμη ατυχία να διασταυρωθούν μαζί του .

                           Χρόνια και χρόνια τώρα , η απόκτηση δικαιώματος οδήγησης είναι συνώνυμη της κομπίνας . ¨ Τ’ ακουμπάς και περνάς ¨, ο νόμος είναι απλός . Και αυτός ο νόμος έχει γεμίσει τους δρόμους με οδηγούς παράνομους , τύποις και επί της ουσίας . Αν προσθέσουμε την επιθετική και ανάγωγη συμπεριφορά μας στο τιμόνι , θα μελαγχολήσουμε μέχρι καταθλήψεως  .   

                          Αγανακτισμένος πολίτης – Βόλος – 22 – 3 – 2019                  .      

                  

      

Πως μας βλέπουν οι ξένοι

 

                                                            Πως μας¨ βλέπουν ¨ οι ξένοι

                    Παραθέριζα , για λίγες , σε ένα μικρό συγκρότημα στην Αργολίδα .  Συγκάτοικοι ήταν μια ξένη οικογένεια ,  που αριθμούσαν πάνω από σαράντα άτομα . Παππούς ,γιαγιά ,   οκτώ μεγάλα παιδιά ( πέντε γιοι , τρεις κόρες ) με τις οικογένειές        που  αριθμούν    από            τέσσερα ως έξι άτομα η καθεμία . Δεν κατάφερα να τους μετρήσω – όλο και κάποιο     νέο        πρόσωπο εμφανιζόταν … 

                    Έρχονται τακτικά στην Ελλάδα . Κάθε χρόνο , μένουν κάπου όλοι μαζί για      δέκα μέρες – σε πατριαρχικές διακοπές – και μετά σκορπίζουν . Άλλος πάει σε   νησί                    και άλλος σε αναρρίχηση στα Μετέωρα . Τώρα , εδώ , παρακολούθησαν  παραστάσεις                 στην Επίδαυρο . Καλλιεργημένοι άνθρωποι , όλοι , και έχοντας οι περισσότεροι διαβάσει                       αρχαίο δράμα , απορούσαν με τις ¨πρωτοτυπίες¨ , που ανεβάζουν τα τελευταία χρόνια  οι διάφοροι σκηνοθέτες . Όλοι επιστήμονες : Αρχιτέκτονες , μηχανικοί ,        καθηγητές ,                  ιστορικοί .                                       

                   Μου έκανε εντύπωση πως αυτή η ομάδα  ανθρώπων έπαιρνε διαφορετικές μορφές . Από μεγάλη παρέα γλεντιού , μεταμορφώνονταν σε μια συντονισμένη μελωδική  χορωδία ή μοιράζονταν σε αθλητικές ομάδες που συναγωνίζονταν μεταξύ τους .   Ό,τι κι αν έκαναν , έδιναν την εντύπωση ενός αρμονικού συνόλου .  

                   Δυστυχώς συνυπήρξαμε μόνο για τρεις μέρες . Ήταν ο καιρός της διάλυσης του γκρουπ . Ωστόσο , αυτό που κατάλαβα έξω από την αγάπη τους για την Ελλάδα , ήταν   η  βαθύτατη γνώση και ο σεβασμός τους για τη φύση .

                   Ναι , υπάρχουν και τέτοιοι ¨τουρίστες¨ . Οι οποίοι ξεπερνώντας όλα αυτά που μας ενοχλούν , πάνε βαθύτερα στην ουσία . Μιλώντας μαζί τους μπορείς να μάθεις πράγματα για τη χώρα σου που δεν τα υποπτευόσουν . Και βλέποντάς την με τα δικά τους τα μάτια ,   να την καταλάβεις αλλιώς .                         

                   Είναι αυτοί που όταν κατεβαίνουν σε μια ακρογιαλιά πρώτα μαζεύουν τα σκουπίδια και μετά βουτάνε . Που όταν κάνουν κάπου πικνίκ αφήνουν το χώρο   πιο  καθαρό από ό,τι ήταν πριν πάνε . Που τα παιδιά τους παίζουν ζωντανά και γρήγορα , χωρίς να τσιρίζουν , να ουρλιάζουν και να τρυπάνε τα αφτιά των ανθρώπων γύρω τους.             

                  Αχ , γιατί – σκεπτόμουν – να μην μπορούμε κι εμείς να φερόμαστε στην Ελλάδα    όπως φέρονται αυτοί ;                              

                  Και μετά συλλογίστηκα , πως αυτοί έχουν πίσω τους πολλούς αιώνες    συνεχή            ευρωπαϊκό πολιτισμό , συνεχείς αγώνες για θεσμούς και δικαιώματα ,    ενώ       εμείς τι               έχουμε ; Χίλια χρόνια Βυζαντινής Απολυταρχίας , φεουδαρχίας και θρησκοληψίας     και         τετρακόσια χρόνια  Οθωμανικής κατοχής . Τι άφησαν πίσω ; Καμία ανανέωση ,  καμία            αλλαγή – ούτε καν η Εικονομαχία η μόνη προοδευτική μας κίνηση , δεν πέτυχε .                                                          Οι Ευρωπαίοι είχαν πίσω τους τη Magna Carta , την Αναγέννηση , τη θρησκευτική μεταρρύθμιση , τον Διαφωτισμό , την Αμερικανική Επανάσταση με τη Διακήρυξη    της    Ανεξαρτησίας , τη Γαλλική Επανάσταση . Και όλα αυτά από μια ακμαία αστική τάξη   που   οργάνωσε το κράτος δικαίου , τους βασικούς θεσμούς και την κοινωνία των πολιτών . Εμείς αστούς δεν προλάβαμε να αποκτήσουμε . Ξέρετε , εκείνους που θαύμαζε ο Μαρξ , που διαμόρφωσαν κανόνες συμπεριφοράς , του οποίους εμείς φτύνουμε μιλώντας   για τσιριμόνιες και περιττές ευγένειες .

                 Αλίμονο : Η χώρα που ακόμη δεν μπορεί να διαχειριστεί τα σκουπίδια της  ,    θα                     χρειαστεί πολύ χρόνο για να φτάσει σε ένα επαρκές επίπεδο πολιτισμού και συμπεριφοράς . Και φοβάμαι πως όχι μόνο εμείς αλλά ούτε και τα εγγόνια μας δεν θα ζήσουν σε μια τέτοια χώρα …

               Ν.Δ. – Αθήνα 2018                       .   

Το μυστικό μακροζωίας της Βασίλισσας Ελισσάβετ

                                         Tο μυστικό μακροζωίας της Βασίλισσας Ελισσάβετ         

                   Στα 92 της χρόνια η Βασίλισσα Ελισσάβετ είναι σε θέση να εκτελεί  ορισμένα από τα καθήκοντά της , να οδηγεί , να ιππεύει και να κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις . Έχει παραμείνει στο Βρετανικό Θρόνο για 67 ολόκληρα χρόνια , κάτι που κάνει μερικούς  να  αναρωτιούνται ποιο να είναι άραγε το μυστικό της μακροζωίας της . Η αγαπημένη της πρώτη της εξαδέλφη Margaret Rhodes , η οποία ¨ έφυγε ¨ από τη ζωή το 2016 ,ήταν εκείνη που το αποκάλυψε .                                                

                   Σύμφωνα με τη Rhodes , λοιπόν , η Βρετανίδα Μονάρχης , λατρεύει να συνοδεύει το βραδινό της γεύμα με ένα ποτήρι σαμπάνια συνήθως μάρκας Bollinger , Lanzhou , King ή Laurent Perrier . Έρευνες έχουν δείξει πως η σαμπάνια βοηθάει τη μνήμη προλαμβάνοντας έτσι την άνοια , ενώ περιέχει λιγότερες θερμίδες από το κρασί .                                 

                   Η σαμπάνια ,όμως , δεν είναι το μόνο που καταναλώνει . Ο Πρώην Βασιλικός σεφ της Darren Mcgrady , έχει επίσης αποκαλύψει πως της αρέσει να απολαμβάνει ένα ποτήρι gin με  Bonnet μία φέτα λεμόνι και πολύ πάγο λίγο πριν καταναλώσει το μεσημεριάτικο γεύμα της . Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Βασίλισσα δεν αγαπά τη μπύρα , αφού είχε αρνηθεί να δοκιμάσει κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στα εργοστάσια Guinness στο Δουβλίνο .

                   Ρεπορτάζ Εξωτερικού Β.Π. – 29-3-2019                    .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

Υποκλίθηκε το Πανελλήνιο

                                                          Υποκλίθηκε το πανελλήνιο                                

                Όλοι ήταν εκεί και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά για τον τελευταίο μεγάλο , για τον τελευταίο ρομαντικό του ελληνικού αθλητισμού .                            

                Ο Παναθηναϊκός , το σύνολο του αθλητισμού και της πολιτικής ,     ο απλός          

κόσμος αποχαιρέτησαν τον Θανάση Γιαννακόπουλο , λίγο προτού      τον  σκεπάσει           ο Αττικός ουρανός .

               Το τελευταίο ¨ αντίο ¨ ήταν μεγαλοπρεπές , αντίθετα με τον ίδιο που ήταν ίσως      

από τους πιο απλούς ανθρώπους πάνω σε αυτήν  τη γη .  Ίσως γι’αυτό χθες βρέθηκε  στη    

Μητρόπολη Αθηνών πλήθος κόσμου , εκτός από αυτούς που επισκέφτηκαν το  ξωκλήσι      για το λαϊκό προσκύνημα , ενώ περίπου 2000 φίλαθλοι παραβρέθηκαν    στο      ύστατο ¨χαίρε¨  

στον ¨ Τυφώνα ¨ της Παναθηναϊκής οικογένειας . Στον άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του   στον Παναθηναϊκό και άφησε το στίγμα του στον ελληνικό αθλητισμό .                               

              Στο λαϊκό προσκύνημα που άρχισε στις 08.00 εξελίχθηκαν συγκλονιστικές στιγμές                    με χειροκροτήματα , συνθήματα και απεριόριστη αγάπη .               Λίγο μετά τις 12.30 ολοκληρώθηκε το λαϊκό προσκύνημα και το φέρετρο με τη σημαία του Παναθηναϊκού μεταφέρθηκε στην εκκλησία , όπου και εψάλη σε ιδιαίτερο συγκινησιακό κλίμα η νεκρώσιμη ακολουθία . Αμέσως μετά με μηχανοκίνητη πομπή η    σορός του   Θανάση                             Γιαννακόπουλου μεταφέρθηκε στο Α΄Νεκροταφείο , όπου από χθες είναι  η τελευταία του κατοικία . Κατά την έξοδο οι φίλοι του Τριφυλλιού που βρέθηκαν στη Μητρόπολη ξέσπασαν σε χειροκροτήματα , ενώ οι ιαχές ¨ Αθάνατος ¨ και ¨ Θανάση σ’αγαπάμε , ποτέ δεν σε ξεχνάμε ¨κυριάρχησαν .                                       

             Στο τελευταίο ¨ αντίο ¨ για τον  ¨ Τυφώνα ¨ , παραβρέθηκαν ο Προκόπης Παυλόπουλος και ο Αλέξης Τσίπρας , που εκπροσώπησαν την Πολιτεία , μαζί με τον Γιώργο Βασιλειάδη .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                Παρόντες οι Ζέλικο Ομπράντοβιτς , Δημήτρης Ιτούδης και Τσάβι Πασκουάλ , που ήρθαν από το εξωτερικό . Πολλοί από τους παλαίμαχους αθλητές του Τριφυλλιού πήγαν στη Μητρόπολη , με τους Δημήτρη Διαμαντίδη , Ντέγιαν Μποντίριγα , Παναγιώτη Γιαννάκη , Κώστα Τσαρτσαρή και Ιμπραήμ Κουτλουάϊ να συγκεντρώνουν τα περισσότερα χειροκροτήματα . Το ¨παρών ¨ έδωσαν επίσης ο Γιώργος Βαρδινογιάννης , που καταχειροκροτήθηκε , ο Δημήτρης Μελισσανίδης  ο Πέτρος Κόκκαλης ,    ο   Γιώργος              Βασιλακόπουλος και πάρα πολλοί ακόμα άνθρωποι του αθλητισμού . 

                    Αξίζει να σημειωθεί , πως όλοι οι αντίπαλοι των Πρασίνων έστειλαν στεφάνια για να τιμήσουν τη μνήμη του Θανάση , ενώ το μεγαλείο του εμβληματικού παράγοντα φάνηκε  στη στιγμή που ακόμα και ο Βασίλης Σπανούλης βρέθηκε στη Μητρόπολη . Δεν θα μπορούσε να απουσιάσει ο εκτελεστικός Διευθυντής της FIBA Europe , Καμίλ Νόβακ έ       εκπροσώπησε την Παγκόσμια Ομοσπονδία μπάσκετ , ενώ αντίθετα έλαμψε διά της απουσίας του ο Μπερτομέου ή κάποιος άνθρωπος από την Ευρωλίγκα .    

                   Γ. Σ   .- Εφημ.¨Δημοκρατία ¨- 27-3-2019                           .

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     

   

                                    

Το βιβλίο

Το βιβλίο

       Κατά την διάρκειαν της ομιλίας του , στα εγκαίνια λειτουργίας της Φιλοσοφικής

Βιβλιοθήκης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας , ο Πρόεδρος      της Ελληνικής Δημοκρατίας κ Προκόπης Παυλόπουλος , τόνισε μεταξύ των άλλων και τα εξής :       

    ¨… Το βιβλίο εξακολουθεί να αποτελεί όχημα και κιβωτό    της       διάδοσης     κάθε σημαντικού πολιτισμού .

     Μέσω του βιβλίου διακινείται η γνώση και προάγεται η σκέψη ,οι οποίες προκύπτουν,  από τη σοβαρή μελέτη  του και τον αναστοχασμό πάνω στο περιεχόμενό του .       Τούτο  οφείλεται , ιδίως , στο ότι το βιβλίο , πρωτίστως στην έντυπη μορφή του  σφυρηλατεί μια                     αναντικατάστατη τελική σκέψη με τον αναγνώστη , στον οποίο επιτρέπει να διατηρεί μια   γνήσια σχέση με τον συνάνθρωπο και με τον κόσμο ,αποτελώντας έτσι  και συνακόλουθα                         πραγματικό ανάχωμα στην επέλαση κάθε πνευματικώς φθοροποιού προσομοίωσης .

      Έρευνα , Βασίλης Παλαμηδάς , Βόλος , 23-3-2019    .

Πότε πέθανε ο Ιησούς Χριστός

                                                           Πότε πέθανε ο Ιησούς Χριστός

                    Είναι από τις ιστορίες  που πάντα προκαλούν το ενδιαφέρον . Είναι μια ερώτηση που όλοι έχουν κάνει : Πότε πέθανε ο Ιησούς Χριστός ; Γνωρίζουμε μέχρι τώρα , ότι  πέθανε     πάνω στο Σταυρό του Μαρτυρίου την Παρασκευή 3 Απριλίου του 33 μ.χ.  σύμφωνα με   μία    έρευνα  που συνδέει τον θάνατό Του με έναν σεισμό . Όπως αναφέρει         το dogma .gr , η         έρευνα για το πότε ακριβώς πέθανε ο Ιησούς και η οποία διεξήχθη από         το international          Geology Review , εξέτασε την σεισμική δραστηριότητα γύρω από την Νεκράν Θάλασσαν  , η οποία απέχει περίπου 20 χιλιόμετρα από την πόλη της Ιερουσαλήμ . Σύμφωνα με τ ο ¨ Κατά                Ματθαίο Ευαγγέλιον , από κεφάλαιο  27 , καθώς ο Ιησούς ξεψυχούσε επάνω στο σταυρό  ,    ένας δυνατός σεισμός έπληξε την περιοχή , κάνοντας τάφους να σπάσουν και τον ουρανό να σκοτεινιάσει . Θέλοντας να βρουν την ακριβή ημερομηνία θανάτου του Ιησού ,  οι ερευνητές εξέτασαν αναφορές από κείμενα , καθώς και γεωλογικά  και     αστρονομικά    αρχεία . O γεωλόγος Τζέφερσον Ουίλιαμς  από το  Supernic     Geophysical               μαζί με συναδέλφους του από το Γερμανικό Rechseah Center for Geosciences , μελέτησαν δείγματα   του εδάφους από την παραλία Ein Gedi Spa , η οποία βρίσκεται δίπλα στη Νεκρά Θάλασσα .                       

Ερευνώντας τα βαθύτερα στρώματα του εδάφους , διαπίστωσαν ότι είχαν συμβεί δύο σεισμοί , εκ των οποίων ο ένας , είναι γνωστόν , ότι σημειώθηκε το 31 π.χ. , ενώ ο δεύτερος             

Χρονολογείται μεταξύ του 26 μ.χ. και 36 μ.χ. Σύμφωνα με τα όσα είπε         ο          Ουίλιαμς     στο Discovery ,  ο τελευταίος σεισμός σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της περιόδου που αναφέρει και το ¨ Κατά Ματθαίον ¨ Ευαγγέλιον . Προσέθεσε , επίσης , ότι η ημέρα και η ημερομηνία της σταύρωσης του Ιησού , είναι γνωστές  με έναν εύλογο βαθμό ακρίβειας ,                         ωστόσο η χρονολογία αμφισβητείται . Ωστόσο , ενώνοντας τα κομμάτια του παζλ , ο Ουίλιαμς είπε ότι τα στοιχεία που οδήγησαν στον ακριβή καθορισμό της     θανάτου του Ιησού είναι :                        

                    Και τα τέσσερα Ευαγγέλια συμφωνούν , ότι η στάυρωση έγινε όταν ο Πόντιος Πιλάτος ήταν πληρεξούσιος της Ιουδαίας μεταξύ 26 και 36 μ.χ.           

                  -  Και τα τέσσερα Ευαγγέλια λένε ότι η στάυρωση , έγινε την Παρασκευή .                                

                   - Και τα τέσσερα Ευαγγέλια συμφωνούν ότι ο Ιησούς πέθανε λίγες ώρες πριν την έναρξη του Εβραϊκού Σαββάτου . Συνεπώς σούρουπο της Παρασκευής .                                

                   -Τα συνοπτικά Ευαγγέλια , του Ματθαίου , του Μάρκου και του Λουκά , αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς πέθανε πριν νυχτώσει , την 14^ην ημέραν του μήνα Νισσάν .                           

                   -Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη διαφέρει από τα ¨ Συνοπτικά Ευαγγέλια ¨ , καθώς υποδεικνύει ότι ο Ιησούς πέθανε πριν νυχτώσει την 15^ην ημέραν του μήνα Νισσάν .                

                    Οι ερευνητές είπαν ότι αυτά τα στοιχεία σε συνδυασμό με το Εβραϊκό Ημερολόγιο και διάφορα αστρονομικά στοιχεία , υποδεικνύουν ότι η πιο πιθανή ημερομηνία θανάτου του Ιησού είναι η Παρασκευή 3 Απριλίου 33 μ.χ.             

                    Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 17-3 -2019  

 

              

                      

  

         

Μεγάλη προσφορά στη Νίκη Βόλου

                                               Μεγάλη προσφορά στη Νίκη Βόλου

                  Πάει ¨ έφυγε¨ το παλικάρι για το μεγάλο και ανεπίστροφο ¨ταξίδι ¨, το οποίο όλοι  θα κάνουμε , όταν θα έρθει  η ¨ώρα¨ μας . Και ήταν νέος , θαλερός και αξιόμαχος στα      64 του χρόνια .   

                  Για τον Βαγγέλη Βουρούκο ο λόγος . Γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία – Βόλου το έτος 1955 . Από προσφυγική οικογένεια η καταγωγή του . Ο πατέρας του , κάθε Κυριακή     τον έπαιρνε στο γήπεδο της Νίκης , που ήταν κοντά στο σπίτι του , για να δούνε αγώνα      του

τοπικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος . Και από τότε η Νίκη Βόλου ήταν μέσα στη καρδιά του .                                                    

                  Στα 16 του χρόνια φόρεσε τη φανέλα της πρώτης ομάδας , αφού η άρτια σωματική του διάπλαση και το ποδοσφαιρικό του ταλέντο ξεχώριζαν από νωρίς . Ένας  ¨βράχος¨ακλόνητος ήταν ο Βουρούκος στη κεντρική αμυντική ανάπτυξη της Νίκης .

                 Από τις αρχές της δεκαετίας του 70 η παρουσία της Νίκης , στο πρωτάθλημα ερασιτεχνικών ομάδων ήταν  κάτω του μετρίου . Τίποτε δεν λειτουργούσε σωστά . Μιζέρια και φτώχεια από παντού . Μια παρακμή και απαξίωση διέκρινε κανείς στην ομάδα . Φως και ελπίδα από πουθενά . Και , όμως , υπήρχαν κάποιες ελάχιστες σπίθες από τη φωτιά του παρελθόντος . Ήταν οι νέοι διοικητικοί παράγοντες και οι νέοι ποδοσφαιριστές , που ανέλαβαν πρωτοβουλίες , εργάστηκαν , μόχθησαν για να βγάλουν την ομάδα από τα αδιέξοδα και να την σταματήσουν από άλλες χειρότερες καταστάσεις . Μια νέα διοίκηση με πρόεδρο τον δυναμικό και αείμνηστο Νίκο Ορφανίδη ¨ έπιασε δουλειά ¨, ενώ το ποδοσφαιρικό τμήμα  με νέα παιδιά  ανέλαβε ο προπονητής Γιώργος Καζανίδης με αρχηγό τον Βαγγέλη Βουρούκο , ο οποίος συμμετείχε και σαν παίκτης . Άρχισε η εντατική δουλειά με πρώτο μέλημα το ανέβασμα ψυχολογίας της ομάδας , η οποία ανήλθε σύντομα και κατόπιν η τεχνική οργάνωση που έλειπε . Βγήκε πρωταθλήτρια η ομάδα στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα το 1976 και έπρεπε να δώσει , σύμφωνα με την προκήρυξη πρωταθλήματος της ΕΠΟ αγώνα μπαράζ για να ανεβεί στη Β΄ Εθνική Κατηγορία , Γ΄ Εθνική δεν υπήρχε .  Αντίπαλος της Νίκης έτυχε η ομάδα της Δάφνης – Ερυθρών ,   πρώην Κριεκούκι – Αττικής .  Ήταν δύσκολο το ματς της ανόδου διότι και με ισοπαλία ευνοείτο ο αντίπαλος .                                                        

               Χωρίς μεγάλες φάσεις και με απώλειες ευκαιριών εκατέρωθεν έληξε το πρώτο ημίχρονο . Άρχισε το δεύτερο ημίχρονο . Τα λεπτά να κυλούν       και       η  αγωνία   στο   κατακόρυφο. Είκοσι λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα , σε μια      ανατροπή     εντός              μεγάλης περιοχής ο διαιτητής Νίκος Ζλατάνος σφύριξε πέναλτι υπέρ της Νίκης .     Το  ερώτημα που τέθηκε ήταν ποιος θα το εκτελέσει . Μια Κατηγορία , οι κόποι      και  οι  θυσίες ενός έτους εξαρτιόνταν από αυτό το κτύπημα . Τότε φάνηκε η τόλμη     και   το μεγαλείο του Βαγγέλη Βουρούκου . Σταθερός και ευθυτενής όλους τους  παραμέρισε , πήρε την μπάλα , την έστησε στο σημείο βολής και περίμενε το σφύριγμα του διαιτητή .

               Ο Ζλατάνος δίνει εντολή . Με ένα ευθύβολο γωνιακό σουτ η μπάλα καρφώνεται  στα δίχτυα της Δάφνης – Ερυθρών . Η Νίκη στη Β΄Εθνική Κατηγορία . Με νέους ορίζοντες και νέες προοπτικές να διανοίγονται για την ομάδα μας . Μετά τη λήξη του αγώνα , άρχισε ένα ατέλειωτο πανηγύρι που από τους εκδρομείς φιλάθλους  , που κράτησε μέχρι πρωίας . Η Νίκη βρήκε  ξανά τον δρόμο των επιτυχιών και των θριάμβων,που τηςέλειπαν.            

              Έκανα αυτό το μικρό χρονικό , ανοίγοντας μια σελίδα από το ¨ βιβλίο¨ ιστορίας της Νίκης Βόλου με αφορμή την απώλεια του μεγάλου αθλητή    και      φίλου  ¨  Βαγγέλη   Βουρούκου . Καλό σου ¨ταξίδι¨ ¨Βαγγέλα¨ , δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ .  

Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 15-3-2019              .

Μιλήσαμε για την πόλη μας

                                                 Μιλήσαμε για την πόλη μας

               Ήταν ένα  Κυριακάτικο μεσημέρι του Χειμώνα , με έναν ήλιο ¨ Ηλιάτορα ¨,   όπως τον περιγράφει ο Νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης (1979) . Μια τέτοια πρόκληση , για έναν περίπατο ,   δεν θα την άφηνα να πάει χαμένη .                                        

              Κατέβηκα στη     παραλία του Βόλου , όπου οι εκδρομείς και οι περιπατητές κάνουν τις βόλτες τους  και απολαμβάνουν το καφεδάκι τους στα  παρακείμενα ¨Καφέ¨ και   στα  αναψυκτήρια . Δεν σταμάτησα , προχώρησα προς το κέντρο , στη πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου , εκεί όπου σμίγουν η θάλασσα με το πράσινο των λουλουδιών και των δέντρων . Εκεί καταμεσής της πλατείας όλοι δίνουν το ¨παρών¨ . Οι ηλικιωμένοι που συζητούν τα προβλήματά τους , οι μαμάδες να παίζουν με τα παιδιά τους και οι νέες με τους νέους να απολαμβάνουν τους χαριεντισμούς της ηλικίας τους .

            Είχα κουραστεί αρκετά και αναζητούσα μια στάση ξεκούρασης . Την βρήκα πολύ σύντομα . Και ήταν ό,τι έπρεπε , γιατί συνδύαζε ήλιο και ίσκιο ό,τι το καλύτερο για  μια ευχάριστη φυσική ατμόσφαιρα .

            Στη άκρη του καναπέ πρόσεξα την παρουσία μιας καλοστεκούμενης κυρίας που ήταν στην περίοδο της ηλικίας των ¨ήντα¨ , με γκρίζα μαλλιά και αρκετές ρυτίδες προσώπου . Την καλημέρισα και έλαβα ανταπόκριση . Είχε μια γλυκιά , ήρεμη και ευχάριστη φωνή . Έδειχνε ότι ήταν ¨αρχόντισσα¨ από τα νιάτα της . Ήταν χήρα συνταξιούχος δασκάλα . Έμενε μόνη . Ό άντρας της , απόστρατος της αεροπορίας  , απεβίωσε από ετών . Τα δύο παιδιά της , αγόρι και κορίτσι , μεγάλα , αποκατεστημένα  επαγγελματικά , με δικές τους οικογένειες και παιδιά στην Αθήνα . Με κάλεσαν να πάω να μείνω κοντά τους . Αρνήθηκα . Δεν την μπορώ την Αθήνα . Δεν την αντέχω . Ασφυκτιώ με το κλίμα της , με την πολυκοσμία της , με τις ανασφάλειές της . Προτιμώ να ζήσω στον τόπο μου, στη γειτονιά μου , στη γενέθλια γη , κοντά με τους ανθρώπουςπουμεγαλώσαμε     

που με αγάπησαν και τους αγάπησα .

                 Κάποτε τα προσωπικά μας τέλειωσαν . Κάτι έπρεπε να πούμε. Και η κουβέντα το έφερε για τις προσεχείς Δημοτικές Εκλογές του Μαΐου 2019 . Έχει πολλά     να πει η  κυρία :  ¨ Από την μεταπολίτευση και μετά 5 πρώην δήμαρχοι ζουν και λειτουργούν ανάμεσά μας . Είναι  : Μιχάλης Κουντούρης , Δημήτρης Πιτσιώρης , Κυριάκος Μήτρου , Αλέκος Βούλγαρης , Πάνος Σκοτινιώτης . Κατά τη διάρκεια της θητείας τους , δεν έκαναν                

Θαύματα , με τις πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις τους , όμως , κατάφεραν να συμμαζέψουν και να νοικοκυρέψουν σε όμορφη πόλη τον Βόλο μας .

                Ο σημερινός δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος , αγωνίζεται και αυτός για το καλό της πόλης . Έχει πάθος με την καθαριότητα και στηρίζει την κοινωνική αλληλεγγύη υπέρ των πολιτών . Τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ για τα προβλήματα της πόλης .

               Αυτές τις αναφορές μνήμης περί των Δημοτικών Αρχόντων του Δήμου Βόλου μου έκανε η συμπαθής κυρία , που τυχαία γνώρισα την περασμένη Κυριακή .   Δυστυχώς ο χρόνος δεν έφθασε , να αναπτύξω και εγώ τις δικές μου απόψεις . Ελπίζω , όμως , λίαν συντόμως σε μια νέα συνάντηση , κατά την οποίαν θα συμπληρώσουμε την κουβεντούλα μας   .     Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 26-2-2019           .             

                                     

                          

                           

      

         

Δημοτικό τραγούδι και Δημήτρης Ζάχος

                                                Δημοτικό τραγούδι και Δημήτρης Ζάχος

                Ο θάνατος κυβερνά τον κόσμο και οι λίγοι ¨ αναρχικοί ¨ , που ξεφεύγουν από τις αλυσίδες του είναι , όσοι καθίστανται αθάνατοι με το έργο και το παράδειγμά τους . Ένας     από τους λίγους , ο Δημήτρης Ζάχος , ο αξέχαστος ερμηνευτής των δημοτικών    τραγουδιών     της πατρίδας μας .                                              

                Ο Ζάχος πέθανε στις 8 Μαρτίου 2019 , σε ηλικία  95 ετών . Το καλοκαίρι του 2018  είχε υποστεί βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο και έπειτα από λίγες ημέρες , κάηκε  το σπίτι  του       στο Μάτι από τη φοβερή πυρκαγιά , που κόστισε τη ζωή     σε 100 ανθρώπους .  Είχε μείνει       άστεγη η οικογένειά του και για ένα διάστημα ο Δημήτρης Ζάχος νοσηλευόταν  χτυπημένος    από το εγκεφαλικό στην ογκολογική μονάδα του Νοσοκομείου ¨ Σωτηρία ¨ ,       ενώ στο διπλανό δωμάτιο   φιλοξενούνταν οι δικοί του .

                Ο Δημήτρης Ζάχος γεννήθηκε το 1924 στα Γιάλτρα Αιδηψού – Ευβοίας . Η σχέση του με το τραγούδι ξεκίνησε από την ψαλτική . Σ’εκείνον πιστώνεται η ένταξη  των δημοτικών τραγουδιών ως οργανικών κομματιών των κινηματογραφικών ταινιών . Ανεκτίμητο κομμάτι της συλλογής των πολυτίμων ήχων  της παράδοσής μας , θα μείνει η ερμηνεία του στο τραγούδι ¨ Μια βοσκοπούλα αγάπησα ¨ , τους  στίχους του οποίου είχε γράψει ο Γιώργος Ζαλοκώστας ( 1805-1898 ) . στην ταινία ( Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας ) το 1955 , όπου  πρωταγωνιστούσε η Αλίκη Βουγιουκλάκη .          

                  Οι Μούσες τον αγάπησαν πολύ τον Ζάχο . Ύφαναν τα γράμματα του ονόματός του με το νήμα της ψυχής του Έθνους και άφησαν τις ερμηνείες του κτήμα εσαεί . Παντοτινά θα μας συντροφεύει η φωνή του . Κάθε φορά που η σκέψη θα ταξιδεύει στις ρίζες μας ,  θα τη συνοδεύουν τα τραγούδια που ερμήνευσε . Κάθε φορά θα γιορτάζονται  το 1821 , η Ανάσταση του Κυρίου , οι προστάτες άγιοι των πόλεων και χωριών , στους γάμους , στις βαφτίσεις και στα πανηγύρια , ακόμα και στις κηδείες και στους θρήνους θα είναι παρούσα η φωνή του Δημήτρη Ζάχου να τραγουδά  τα όμορφα , τα έμμετρα , τα ελληνικά .                                                           

                 Τι  να πεις γι’αυτόν και σ’αυτόν τον υπέροχο Έλληνα τραγουδιστή , εκτός από ένα αληθινό και ηχηρό ¨ευχαριστώ¨ . Ευχαριστούμε για όλα , σπουδαίε καλλιτέχνη .  

                 Β.Π.-Βόλος 8-3-2019                            .                                    

                   

Διανοούμενος της ζωής και της τέχνης

                                                 Διανοούμενος της ζωής και της τέχνης  

                   Το δύσκολο με τον Μάριο Πλωρίτη είναι να ορίσει κανείς με ακρίβεια την ιδιότητά του . Την ίδια στιγμή αυτή η ¨ δυσκολία ¨άνθρωπος είναι που αποτυπώνει και το εύρος της προσωπικότητάς του : ένας βαθιά σκεπτόμενος και δημιουργικός άνθρωπος ,                                  πλήρως ενταγμένος στην τρέχουσα πραγματικότητα . Διότι εκτός από διανοούμενος και δάσκαλος ο Μάριος Πλωρίτης υπήρξε και εραστής της ίδιας της ζωής .       

                  Μοιρασμένος , κυρίως , ανάμεσα σε δύο χώρους του Δημοσίου βίου, το θέατρο και τον Τύπο , ο Μάριος Παπαδόπουλος , όπως ήταν το πραγματικό του όνομα,διέσχισε την μεταπολεμικη Ελλάδα και συνέβαλε στην πνευματική και πολιτισμική της επανεκκίνηση . Μεταφραστής , σκηνοθέτης , κριτικός θεάτρου , λογοτέχνης , δοκιμιογράφος , δημοσιογράφος ή καλύτερα επιφυλλιδογράφος , με σπουδές Νομικής και Πολιτικών Επιστημών (Πανεπιστήμιο Αθηνών) καθώς και θεατρικές στη Γαλλία , στην  Αγγλία και στις ΗΠΑ , ο Πλωρίτης ήταν ένας άνθρωπος  ενεργός , εκφραστής της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας .  

                    Ξεκίνησε ως κριτικός θεάτρου και κινηματογράφου στην εφημερίδα ¨ Ελευθερία¨( 1945 –1965 )    , για να συνεχίσει στο ¨ Βήμα ¨ ( 1965 – 2006 ) ,   όπου   με       τις επιφυλλίδες του έδινε σε συστηματική βάση το στίγμα της εποχής , διέκοψε  , μόνο

 επί  Επταετίας , αυτοεξόριστος στο Παρίσι .

                 Τα άρθρα του Μάριου Πλωρίτη δεν ήταν ένα ¨στρωτό κείμενο ¨ , γράφει ο Γιώργος Ρωμαίος , σε έναν απολογισμό της αρθρογραφίας του ¨ Βήμα¨31-12- 2006.                                                                                       

¨ Ήταν ένα μοναδικό ¨κέντημα¨ ιδεών , απόψεων , επιχειρημάτων , διανθισμένων με πλήθος αποσπασμάτων από κείμενα αρχαίων και σύγχρονων συγγραφέων .

                Μια ιδιαίτερη στιγμή στη διαδρομή του Πλωρίτη αποτέλεσε η τηλεοπτική παρουσία του , στο δημοψήφισμα του 1974 . Εκείνο το βράδυ της 28^ης Νοεμβρίου 1974  μαζί με τον Κώστα Σημίτη και τον καθηγητή Γιώργο Κουμάντο , στάθηκε απέναντι στη μοναρχία . Με μια συγκλονιστική και σύντομη καταλυτική ομιλία του ο Πλωρίτης , υπερασπίστηκε την Δημοκρατία και με τα επιχειρήματά του συνέβαλε στην επικράτησή της . Γιατί πίστευε βαθιά στην αξία του ανθρώπου , στο Κράτος δικαίου , στην ελευθερία και τη δημοκρατία .

                Κοσμοπολίτης και πολυταξιδεμένος , αγαπούσε , εκτός από το θέατρο , την κλασική μουσική και την όπερα . Μιλούσε τέσσερις γλώσσες , ήταν ένας ευγενής , έξυπνος και γοητευτικός συνομιλητής , που εκτιμούσε και αγαπούσε τις γυναίκες . Έκανε τρεις γάμους . Πρώτα με την Έλλη Λαμπέτη ( χώρισαν το 1953 ) , μετά με την Μαρίκα Ανεμογιάννη ( Ο γάμος έγινε το 1964 και διήρκεσε ως το τέλος της ζωής της ) . Και τέλος με την Κάτια Δανδουλάκη , παντρεύτηκαν το 1996 και έμειναν μαζί ως τον Δεκέμβριο του 2006 , που πέθανε ο Πλωρίτης ) .  

              Όποιος είχε την τύχη να γνωρίσει τον Μάριο Πλωρίτη , δεν αργούσε να συνειδητοποιήσει , ότι μέσα στον διανοούμενο ζούσε κι ένας ευφυής , χαριτωμένος , κοινωνικός άνθρωπος , που ήξερε να διηγείται ιστορίες και περιστατικά μιας πλούσιας, σε εμπειρίες ζωής . Οι αντιλήψεις του , που συνέθεσαν και καθόρισαν τον τρόπο της ζωής του , ήταν πάντα ενταγμένες στο κοινωνικό  σύνολο . Ένας σπάνιος συνδυασμός , δυσεύρετος στην εποχή μας .           

             Μ.Λ. Εφημ. ¨ ΤΟ ΒΗΜΑ ¨- 6-1-2019            .