Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

                                   Ύμνος στη μητέρα

          Ένας ύμνος για τον ρόλο της μητέρας , μέσα στη ζωή , είναι το ποίημα που έγραψε ο ποιητής Γιάννης Πολέμης ( 1862 –1924 ) , αφιερωμένο στη Δανάη Αδ. Κύρου , με αφορμή έκδοσης ¨Λευκώματος ¨από την εκδότιδα .
         Η Δανάη Αδ. Κύρου ( 1878 – 1967 ) υπήρξε ¨ πρόσωπο κλειδί ¨ στην ιστορία της ¨ Εστίας ¨ . Πιστή σύζυγος , πολιτική συνεργάτις , έγραφε μέχρι βαθείας νυκτός , καθ’ υπαγόρευσιν του συζύγου της , το άρθρο και τα σχόλιά του . Επί μια εβδομηκονταετία περίπου , υπήρξε ¨ φύλακας άγγελος ¨ της εφημερίδος . Συμμεριζόταν όλες τις μέριμνες του συζύγου της , χωρίς ποτέ να παρουσιάζεται στα γραφεία της διευθύνσεως , παρά το γεγονός ότι η κατοικία της βρισκόταν στον επάνω όροφο του ιδίου κτιρίου .
        Ακοίμητος φρουρός , αφιερώθηκε ολόψυχα στην ανατροφή των τριών παιδιών της Αχιλλέα , Κύρο , Αλέξη , μοιράστηκε με τον σύζυγό της , τις έγνοιες και τις ανησυχίες της ζωής και της εφημερίδος και βίωσε τις πικρίες της περιόδου του Εθνικού Διχασμού .
       Όταν ο Άδωνις έφυγε πρόωρα από τη ζωή ( 1918 ) , η Δανάη ήταν μόλις 40 ετών . Ανασκουμπώθηκε και κράτησε τα ηνία της εφημερίδος μέχρι να αναλάβουν τα παιδιά της Αχιλλέας και Κύρος Κύρου . Η ανήσυχη , πολυτάλαντη και φιλόμουσος αυτή γυναίκα διετέλεσε χρήσιμο μέλος της Αθηναϊκής Κοινωνίας , δηλώνοντας ισχυρό ¨ παρών ¨ στα δρώμενα της εποχής μας .
      Ο ποιητής Γιάννης Πολέμης έγραψε για τη Δανάη Κύρου στο ¨ Λεύκωμά ¨ της :
                     Της μάνας η καρδιά

¨Απ’ όλα κάτι παίρνουμε : Από την ημέρα , φως , ζωή ,
Από τη νύκτα ονείρατα . Από τη γη πατρίδα .
Από τον καιρό παρηγοριά . Απ’τον αγέρα ανάπαυση .
Από τον πόνο υπομονή . Από τον πόθο ελπίδα .
Απ’όλα κάτι παίρνουμε . Όμως κι αν όλα λείψουν ,
Μη φοβηθείτε από χαμό , καλότυχα της γης παιδιά :
Θε να τα βρείτε όλα μαζί μεσ’στης μητέρας την καρδιά¨ !
Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 26/12/2016   



                           Θαρραλέα δημοσιογραφική φωνή 

          Ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης της εφημερίδας ¨ Ελευθερίας ¨ της Λάρισας , αείμνηστος Γιώργος Δημητρακόπουλος ,  από την πρώτη μέρα της έκδοσης , 15-12-1922 , καθορίζει την πολιτική γραμμή και τους εν γένει στόχους , που οραματίζεται , για την εφημερίδα του :
       ¨Η Ελευθερία¨ ως γνώμονα έχει να εξυπηρετήσει τα γενικά συμφέροντα του Τόπου μας .
        Δεν παρέλειψε ποτέ να επαινέσει εκεί που έπρεπε , δεν εσίγησεν , όταν όφειλε να επικρίνει .
       Θυμιατήρι διαρκές δια να θυμιάζει πάντας , δεν είναι ποτέ δυνατόν πάντοτε να κρατεί¨ .
       Λόγια ατόφια και ξάστερα . Σκέψεις καθαρές και τίμιες , που τις ετήρησαν , εδώ και περίπου εκατόν χρόνια , ο ίδιος και οι άξιοι διάδοχοί του , για να έχουμε σήμερα ένα δημοσιογραφικό συγκρότημα , πραγματικό ¨ κόσμημα ¨ στο κέντρο της Θεσσαλίας .
    

       Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 17/12/2016
                                  Μία αμφιλεγόμενη φράση

          Ήταν ένας ηγέτης διεθνούς πολιτικού κύρους ο αείμνηστος πρόεδρος της Γαλλίας , στρατηγός Ντε Γκωλ ( 1890 – 1970 ) .
          Στο τούτο το σημείωμα , θα αναφερθώ σε ένα περιστατικό από το τεράστιο βιογραφικό του στρατηγού , εκείνο από το ταξίδι του , ως προέδρου της Γαλλίας το έτος 1967 , στον Καναδά :
      ¨ Δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι του Μόντρεαλ , πρωτεύουσας της Γαλλόφωνης επαρχίας Κεμπέκ του Καναδά παραληρούσαν ανεμίζοντας σημαίες της Γαλλίας και της επαρχίας τους το βράδυ της 24ης Ιουλίου 1967 , καθώς ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ τους μιλούσε από τον εξώστη του Δημαρχείου της πόλης . Τα λόγια του Ντε Γκωλ τους ενθουσίασαν :
     ¨   Η καρδιά μου πλημμυρίζει από τεράστια συγκίνηση , καθώς βλέπω μπροστά μου τη Γαλλική πόλη του Μοντρεάλ … Εδώ απόψε και σε όλο το μήκος της διαδρομής μου , βρήκα μια ατμόσφαιρα που μοιάζει με την απελευθέρωση της Γαλλίας , στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο . Επιπροσθέτως σε όλη τη διαδρομή , παρατήρησα την τεράστια προσπάθεια που κάνετε για την πρόοδο , την ανάπτυξη και επομένως την απελευθέρωση . Όλη η Γαλλία ξέρει , βλέπει και ακούει τι γίνεται εδώ : 
¨ Ζήτω το ελεύθερο Κεμπέκ . Ζήτω ο Γαλλικός Καναδάς , ζήτω η Γαλλία¨.
    Οι δηλώσεις του Σαρλ ντε Γκωλ , προκάλεσαν παγκόσμιο σάλο και πολιτικό σεισμό στην Οττάβα , την πρωτεύουσα του Καναδά . Κι ενώ ο Γάλλος πρόεδρος περιόδευε , στις 25 Ιουλίου στη Διεθνή Έκθεση του Μοντρεάλ , όπου έγινε δεκτός με τρομερό ενθουσιασμό , στις 26 Ιουλίου, συνήλθε σε δύο αλλεπάλληλες έκτακτες συνεδριάσεις , το Υπουργικό Συμβούλιο του Καναδά :
 ¨Μερικές δηλώσεις του Γάλλου προέδρου τείνουν να ενθαρρύνουν τη μικρή μειοψηφία του πληθυσμού μας που έχει  στόχο να καταστρέψει τον Καναδά ¨ , δήλωσε επίσημα ο Πρωθυπουργός Λέστερ Πίρσον , μετά τις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου και πρόσθεσε : ¨ Ο λαός του Καναδά είναι ελεύθερος . Οι Καναδοί δεν χρειάζονται απελευθέρωση¨ .
  Ο Γάλλος πρόεδρος μετά τη δήλωση αυτή , ακύρωσε την προγραμματισμένη για τις 27 Ιουλίου 1967 επίσκεψή του στην πρωτεύουσα Οττάβα , όπου θα είχε συνομιλίες με τον Πρωθυπουργό και τους ομοσπονδιακούς ηγέτες της χώρας . Έτσι , αποχώρησε επιδεικτικά για τη Γαλλία , έχοντας παραμείνει τέσσερις ημέρες στον Καναδά , αλλά μόνο στο έδαφος του Γαλλόφωνου Κεμπέκ , πράγμα που είχε προσχεδιάσει , ώστε να υπογραμμίσει το ζήτημα της αυτονομίας της επαρχίας αυτής .
  Ο Πρωθυπουργός του Γαλλόφωνου Κεμπέκ Ντανιέλ Τζόνσον ,  μετά την αναχώρηση του Ντε Γκωλ για Γαλλία ,δήλωσε τα εξής : ¨ Η Κυβέρνηση του Καναδά , υπό την πίεσιν εξτρεμιστικών στοιχείων , αισθάνθηκε υποχρεωμένη να κάνει μία δήλωση , που εξανάγκασε τον φιλοξενούμενό μας , να επιστρέψει στη Γαλλία , παρακάμπτοντας την Οττάβα ¨.


  Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 10/12/2016        .
Μνήμη Γιάννη Τσίγκρα

          Στη μνήμη του συγγραφέα και ποιητή Γιάννη Τσίγκρα που ¨ ανεχώρησε ¨ για τας ¨ αιωνίους μονάς ¨ , στις αρχές Νοεμβρίου 2016 , ο
Υπεύθυνος Σχολικών Δραστηριοτήτων Π.Ε. Δημήτρης Αντωνίου , έγραψε το παρακάτω κείμενο – αφιέρωμα :
       ¨ Ουρανομήκης των Μουσών ¨
          Κι εδώ που βρίσκονταν πατώντας χώμα συριανό , ο Γιάννης Τσίγκρας με πνεύμα και στοχασμό ιπτάμενο , παρακολουθούσε τα γήινα αφ’υψηλού , καθόλου , όμως , επιτιμητικά , αλλά πλέριος αισθήσεων και συναισθημάτων ¨ ρουφούσε ¨ τα εγκώμια με την ηδονή ενός επικούρειου σε παροξυσμό .
          Η αγάπη του για το οντολογικό ζητούμενο , που διαπερνά το μεδούλι των αγιοπατερικών κειμένων , ήταν το μόνιμο διακύβευμά του και καθότι μέγας  παίχτης των μοιρών και ¨τυχερών κύβων ¨ της ζωής , το μεγάλο του στοίχημα , που με σαρκασμό απολάμβανε , ενόσω  το έκανε πάσα στον συνομιλητή του .
         Ο καλός Γιάννης Τσίγκρας
 δεν κατοικεί πια εδώ . Ο ακαταπόνητος οδοιπόρος των φλεβών και των σπλάχνων ετούτης της ¨καταραμένης¨ πόλης , που εξακολουθεί εμάς που τα ζήσαμε στις ομορφιές των γιασεμιών της ,  να μας στοιχειώνει επώδυνα , τυραννικά , ανήλθε στον ύψιστο θρόνο του να διαφεντεύει μειδιώντας τους αγαπημένους τόπους και ανθρώπους του .
         Από τις τέχνες του ο μοναδικός , θαρρώ , αρραβώνας του ήταν με την ποίηση . Το δικό της δακτυλίδι άφησε και μ’αυτό το στοίχημα θέλησε μέσα στη δική του άμαξα , με τις εικόνες και τις αναμνήσεις της χρυσής δεκαετίας του 60 , να ανηφορήσει κατά τους ουρανούς ¨ σημαδιακός και αταίριαστος ¨ . Μονάχα με τη στυφή δίψα του  ¨ Έλπίνορα¨ να υπενθυμίζει τη φωτεινή του πορεία στη γήινη αλάνα των ενυπνίων του .
         Μόνος ή με τη γλυκιά κι αγαπημένη του Μαρία ως ένας ¨ ουράνιος τερματοφύλακας των πάρκων του ¨ , κύκλω και μερίμνη ανθισμένων δαιμονίων σκορπά με τα αθώα αλλά και σαρκαστικά του γέλια σπινθήρες λόγου από εκείνα τα έξοχα ελληνικά του , ως δρόσο στους ανθισμένους υακίνθους του παράδεισου .
        Φίλε , Φίλτατε Γιάννη Τσίγκρα , επικούρειε των ¨ ουρανίων λαχειοπωλών ¨ , έχε για !

       Λογοτεχνικές αναζητήσεις – Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 6/12/2016
                                                                                                                              
                  Βύρων Πολύδωρας κάνει κριτική βιβλίου

          Ο πρώην βουλευτής , υπουργός και πρόεδρος της Βουλής Βύρων Πολύδωρας , με επιστολή του προς τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Γιάννη Μαντίδη κάνει κριτική στο βιβλίο του ¨ Μαρίκα Τοπάλη ¨ : 
        ¨Αγαπητέ κύριε Γιάννη Μαντίδη .
       Σας γράφω για να σας ευχαριστήσω και συγχαρώ για το βιβλίο σας ¨ Σοφία Τοπάλη ¨ . Μια κοινή μας γνωστή και φίλη είχε την ευγένεια να μου το στείλει . Για να μάθω το δράμα-άγος των Κάτω Λεχωνίων Βόλου . Το διάβασα απνευστί . Και έμαθα – έπαθα .
       Όταν το τελείωσα , η αντίδρασή μου ήταν … ¨ καλύτερα να μην το μάθαινα , θα είχα ένα τραύμα ψυχής λιγότερο ¨ . Και εσύ , μικρέ Ιαβέρη , με τη δυνατή μνήμη , αν μου εδίδασκες το θέμα μόνον δημοσιογραφικά ,αν δεν ήσουν ένας ολοκληρωμένος λογοτέχνης , ένας maître  της περιγραφής , ένας προικισμένος ¨ άγγελος ¨ αρχαίας ελληνικής τραγωδίας , ένας φιλίστορας που πολύ αγάπησε τα Κάτω Λεχώνια , τότε και ‘γω , όντας ένας ευαίσθητος άνθρωπος , θα πονούσα πιο λίγο .
      Οι παρεμβάσεις σου , κύριε Γιάννη Μ…, έξω από τον τραγικό πυρήνα του θέματος – της παγκόσμιας εγκληματικής πρωτοτυπίας των τριών κρεμασμένων στη μουριά γυναικών – είναι μια σύνθεση κοινωνιολογική , λαογραφική , ιστορική των Κάτω Λεχωνίων της εποχής ( στα όρια του τέλος της Κατοχής και της αρχής του Εμφυλίου ) και μια ξενάγηση πρωτότυπη στο αστικό , μικροαστικό και αγροτικό περιβάλλον του τόπου του δράματος .
     Με βαθειά συναίσθηση περί του πολλαπλού κακού περιγράψατε τον πόλεμο . Και με απόλυτη αποστροφή μιλήσατε για τον πόλεμο των συσσωρευμένων παθών , που εκλύονται παλιρροϊκά και του πελώριου φθόνου , της αβυσσαλέας κακίας και αδικίας του Εμφύλιου . Και δείξατε όλα τα πρόσωπα του δράματος με χαραχτηριολογική ακρίβεια .
     Κλαίω σαν κοιτάζω τη μουριά και τις αιωρούμενες από το σκοινί τους τρεις γυναίκες . Δεν ξεχνώ . Δεν συγχωρώ τους θύτες .

    Βασίλης Παλαμηδάς – Λογοτεχνικές ανησυχίες – Βόλος 5/12/2016 .          

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Παρουσίαση παιδικού βιβλίου

          Μια πανέμορφη και γιορταστική ατμόσφαιρα ζήσαμε το απόγευμα της Παρασκευής 2-12-2016 στο βιβλιοπωλείο public του Βόλου , όλοι εμείς που παρευρεθήκαμε στην παρουσίαση του βιβλίου της κυρίας Δέσποινας Ν. Λούλη , με τίτλο ¨ Η μικρή Μαριάννα και τα πολύχρωμα μπουκέτα λουλουδιών ¨.
          Πολύς ο κόσμος , χαρούμενη και νεανική η ατμόσφαιρα , με την οικοδέσποινα κυρία Λούλη να υποδέχεται τους προσκεκλημένους και τον παρουσιαστή κ Σωτήρη Πολύζο να ανοίγει το πρόγραμμα .
          Μετά την εισαγωγή , η συγγραφέας μας διάβασε αποσπάσματα από το πόνημά της , καθώς επίσης τις αγωνίες και τις όμορφες στιγμές που νιώθει κάθε μητέρα , όταν φέρνει στον ¨κόσμο ¨ νέους ανθρώπους .
          Στη συνέχεια έγινε κλήρωση του Χριστουγεννιάτικου δώρου , που δόθηκε με την ευκαιρία των εορτών .
          Η εκδήλωση έκλεισε με τις ευχές μας προς τη συγγραφέα και με την αγορά του βιβλίου , από το οποίο τα έσοδα θα πάνε στην Ένωση ¨ Μαζί με το παιδί ¨.
          Τέτοιες εκδηλώσεις που στοχεύουν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς ασφαλώς και συγκινούν το δημόσιο αίσθημα .
          Θα ήταν ευλογία Θεού να τις βλέπαμε τακτικά επαναλαμβανόμενες .


          Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 3/12/2016        . 
                                     Εκείνες ξέρουν

          Πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια , ίσως και λίγο παραπάνω , είχα αποφασίσει να πάω στην Κούβα . Δεν με έστελνε η εφημερίδα , ούτε ήθελα να μαζέψω ζάχαρη : Θα πήγαινα για να δω . Να δω από κοντά τη χώρα που ήταν αντικείμενο λατρείας και μίσους , πάντως όχι αδιαφορίας .
         Εκείνες τις ημέρες , ένας καλός φίλος που πηγαινοερχόταν στη Λατινική Αμερική είχε καταφέρει να ¨ βγάλει ¨ από την Κούβα μια κοπέλα , ούτε θυμάμαι με ποιον τρόπο , και να την φέρει στην Ελλάδα . Ένα βράδυ ήρθαν μαζί στο σπίτι . Πιάσαμε την κουβέντα , της είπα τα σχέδιά μου . Ήμουν φυσικά κι εγώ αρνητικός απέναντι στον Κάστρο , ήθελα να γνωρίσω , όμως , τη χρυσή νεολαία αυτής της χώρας , που αντιμετώπιζε τη φτώχεια της με χορούς και τραγούδια . Με κοίταξε με θλίψη . ¨ Πήγαινε ¨ , μου είπε . ¨ αλλά δεν θα δεις τίποτα . Δεν θα σου μιλήσει κανένας . Όλοι φοβούνται . Όλοι και όλα παρακολουθούνται . Πλαστή εικόνα θα σχηματίσεις . Και θα δώσεις τα ωραία σου δολάρια στον καθεστώς . Αλλά πήγαινε ¨.
        Δεν πήγα . Όχι επειδή εκείνο το βράδυ έμαθα κάτι περισσότερο για τον Κάστρο , ήξερα καλά ότι ήταν ένας δικτάτορας , χαρισματικός , παθιασμένος , έντιμος , αλλά δικτάτορας , που είχε απελευθερώσει τη χώρα του από ένα εγκληματικό καθεστώς , είχε βοηθήσει την Αγκόλα να αποκρούσει τους νοτιοαφρικανούς εισβολείς , αλλά  δεν εμπιστευόταν τον λαό του και δεν δίσταζε να συντρίψει οποιονδήποτε αμφισβητούσε το όραμά του . Δεν πήγα γιατί δεν με άφησαν τα θλιμμένα μάτια της νεαρής αυτοεξόριστης .
        Γι αυτό και δεν με ενδιαφέρει η οπαδικού τύπου αντιπαράθεση που ξέσπασε ανάμεσα σ’αυτούς που θεωρούν τον
μακαρίτη παγκόσμιο σύμβολο και σ’εκείνους που τον εξισώνουν με τον Πολ Τοτ . Όταν ο Πρωθυπουργός μας θα σκουπίζει σήμερα τα δάκρυά του στην Αβάνα μαζί με τον Μαδούρο και τον Ορτέγκα , εγώ θα ψάχνω τα τελευταία του-fi μιας γενναίας μπλόγκερ . Λέγεται Γιοάνι Σάντσες και γράφει για τη σιωπή , για τον φόβο των ηλικιωμένων και την αδιαφορία των νέων , για την αδυναμία ενός έθνους που έχει ζήσει τόσα πένθη να ντυθεί σήμερα με τα χρώματα της χηρείας . Η Γιοάνι που έμεινε , όπως κι εκείνη η κοπέλα που έφυγε , ξέρουν καλύτερα απ’όλους μας .
Μιχάλης Μητσός - ¨ ΤΑ ΝΕΑ ¨ - 29/11/2016


   
                              Γράμματα  σπουδάσματα

          Μέχρι σήμερα , λοιπόν , σύμφωνα με τη νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έχουν καταργηθεί από το Γυμνάσιο και το Λύκειο τα Αρχαία Ελληνικά , τα Λατινικά , η Ιστορία και τα Θρησκευτικά . Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι , όπως λέμε ¨ μεταρρύθμιση ¨ στη Παιδεία εννοούμε κούρεμα στη διδασκαλία ύλης . Ούτε υπάρχει αμφιβολία ότι θα συνεχισθεί η μέθοδος του  κουρέματος και τα επόμενα χρόνια . Ας μη λησμονούμε ότι η μεταρρύθμιση στην Παιδεία μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκίνησε από την κατάργηση των τριών τόνων , της οξείας , της βαρείας και της περισπωμένης , που συνόδευσε και η ενδυματολογική μεταρρύθμιση , με τη κατάργηση της σχολικής ποδιάς .
         Η Ελληνική γλώσσα εξάλλου έχει υποστεί τις περισσότερες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις , που περιλαμβάνουν την κατάργηση της Τρίτης Κλήσεως των ονομάτων , την κατάργηση της δοτικής , την κατάργηση της συλλαβικής και χρονικής αυξήσεως των ρημάτων στον παρατατικό και τον αόριστο και έχει καταλήξει στις ανατριχιαστικές ανορθογραφίες , που ακούμε καθημερινά στη Τηλεόραση και το Ραδιόφωνο , όπως είναι , η αιτιατική ¨ Τον διευθύνων σύμβουλον ¨ και η ονομαστική ¨ Η διεθνή οικονομία!¨ . Προβλέπω ότι όπου νάναι θα καταργηθούν το ¨ ήτα ¨ και το ¨ ύψιλον ¨ , καθώς και οι δίφθογγοι ¨ ει ¨ και ¨ οι ¨ και θα κρατήσουμε μόνο το ¨ γιώτα ¨ . Όσο για το ¨ ωμέγα ¨ , θα μας μείνει μόνο ως ρολόϊ . Στη σοσιαλιστική Γαλλία καταργήθηκε ο τόνος accent et circorifiexe και αντικαταστάθηκε με το ph των λέξεων με ελληνική ρίζα με το fi
        Επομένως πρέπει να αναμένουμε λίαν συντόμως ότι θα καταργηθούν και άλλα μαθήματα από αυτά που έχουν απομείνει. Όσο προοδεύει η Τεχνολογία , τόσο αχρείαστες είναι οι γνώσεις . Για παράδειγμα : Τι την θέλουμε την ορθογραφία , αφού ο Κομπιούτερ μας υπογραμμίζει με κόκκινο τα λάθη  και  πειραματιζόμενοι με φωνήεντα και σύμφωνα , βρίσκουμε την ορθή γραφή , ή τα διορθώνει ο αυτόματος διορθωτής . Το ίδιο ισχύει και για τα Μαθηματικά , αφού πατώντας μερικά πλήκτρα
στο μηχανάκι λύνουμε όλα τα προβλήματα . Άρα εκτός από τα Μαθηματικά , πρέπει να έχουν σειρά να καταργηθούν η Φυσική, η Χημεία και η Γεωγραφία . Μόνο έτσι θα συμπληρωθεί η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση . Στο κάτω – κάτω , δεν χρειάζεται να ξέρεις ποια είναι η Λέρος και ποια η Μυτιλήνη , ούτε να ξεχωρίζεις  τον Ρουσσώ από τον Μοντεσκιέ για να φθάσεις ψηλά , ακόμη πιο ψηλά !
      Εδώ , όμως , δημιουργείται ένα νέο πρόβλημα : Τι θα διδάσκονται τα παιδιά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο ; Καλά για το Δημοτικό δεν γεννάται θέμα , αφού μάλλον θα καταργηθεί όλο το σετ του Δημοτικού , δηλαδή , το κτίριο , τα θρανία , οι πίνακες και οι δάσκαλοι . Τα παιδιά θα εγγράφονται κατ’ευθείαν στο Γυμνάσιο . Τι θα κάνουν , όμως , για έξι ολόκληρα χρόνια οι μαθητές του λίαν κοντινού μέλλοντος ; Ποια γράμματα και ποια σπουδάσματα θα αποτελούν το πρόγραμμα της μαθητείας τους ; Μια ιδέα που μου έρχεται στον νου είναι να διδάσκονται την τέχνη των καταλήψεων , όχι μόνον σχολικών και Πανεπιστημιακών κτιρίων , αλλά υπουργείων μέχρι και εκκλησιών , τέχνη που οδηγεί σε υψηλά αξιώματα . Μια άλλη ιδέα είναι να μάθουν να κρατούν διπλά βιβλία , για να εξαπατούν την Εφορία , ¨επιστήμη¨ που επίσης εξασφαλίζει διακρίσεις . Αρκεί να μείνει η σημερινή Κυβέρνηση .
Αλεξ . Στεφανοπούλου - ¨ Εστία ¨- 28/11/2016  

  
     Προσωπικό αρχείο καθηγητή Ζολώτα στην Τράπεζα Ελλάδος

               Ο Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος κ Γιάννης Στουρνάρας , παρουσίασε στο Κεντρικό Κατάστημα της Τράπεζας το προσωπικό αρχείο του Διοικητού Ξεν. Ζολώτα .
             Πολυσχιδής προσωπικότητα ο Ξ . Ζολώτας εκτός από Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος , υπήρξε και καθηγητής Πανεπιστημίου , Ακαδημαϊκός , Υπουργός και Πρωθυπουργός .
           Ο κ Στουρνάρας , στην ομιλία του , ετόνισε μεταξύ άλλων :
       ¨ Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά τόσο για την πολυσχιδη προσωπικότητα του Διοικητή , όσο και για το έργο και την προσφορά του , στον τομέα της ελληνικής και διεθνούς οικονομίας .
         Ο ίδιος έζησε από το 1904 έως το 2004 , έναν ολόκληρο αιώνα , που σηματοδοτήθηκε από πολλά σημαντικά και ιστορικά γεγονότα .
        Η παρουσία του επί πολλές δεκαετίες στο οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι της Ελλάδος συνέπεσε με πολύ σημαντικές αλλαγές και εξελίξεις στη χώρα μας , από την περίοδο του Μεσοπολέμου μέχρι την οικονομική ανάπτυξη της Μεταπολίτευσης .
        Η δράση του υπήρξε πολύπλευρη . Ως καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός ο Ζολώτας  ανέπτυξε πλούσιο συγγραφικό έργο , εμπνέοντας γενεές φοιτητών . Αξιοσημείωτον είναι ότι , παρά τις πολλές διακρίσεις και τους τίτλους με τους οποίους θα μπορούσε κανείς να τον προσφωνήσει , ο ίδιος προτιμούσε εκείνο του ¨ καθηγητή ¨ , καθώς αισθανόταν ότι η ιδιότητα αυτή ήταν ανώτερη από όσες κατείχε , κατά τη διάρκεια του βίου του .
            Ο ίδιος έχαιρε διεθνούς αναγνώρισης και κύρους . Επελέγη ως μέλος της ¨ Επιτροπής των Τεσσάρων Σοφών ¨ , με αντικείμενο τη μετεξέλιξη του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας  (ΟΕΟΣ) σε Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) , ενώ κατέλαβε και άλλες καίριες θέσεις σε ελληνικούς και διεθνείς οργανισμούς .
           Το προσωπικό του αρχείο αποτελεί παρακαταθήκη για όλους εμάς , καθώς μέσα από αυτό αναδεικνύονται η πολύπλευρη δράση του ως Διοικητή , το Πανεπιστημιακό του έργο , η δράση του στην Ακαδημία Αθηνών και σε διεθνείς οργανισμούς , το παγκόσμιο κύρος του και τέλος η ανάμειξή του με την πολιτική . Συγχρόνως , το σπάνιο αρχειακό υλικό που περιέχει , φωτίζει διάφορες πτυχές του προσωπικού   και κοινωνικού βίου του Ξ .Ζολώτα .
          Αξίζει να επισημανθεί ότι το αρχείο αυτό αποτελεί πολύτιμη ιστορική πηγή και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μελέτη της σύγχρονης ιστορίας , της οικονομίας , της πολιτικής , των διεθνών σχέσεων και άλλων θεμάτων που αφορούν τον 20ό αιώνα . Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης για όσους επιθυμούν να μελετήσουν την οικονομική ιστορία της νεώτερης Ελλάδος και τη συνεισφορά του Ζολώτα στη χάραξη νομισματικής πολιτικής και την οικονομική ανάπτυξη και σταθερότητα .
          Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι η μεταπολεμική ανάπτυξη της Ελλάδος φέρει σε μεγάλο βαθμό τη σφραγίδα του Ξ . Ζολώτα . Οι δηλώσεις και οι θέσεις του , ίσως στις μέρες μας να είναι πιο επίκαιρες από ποτέ ¨ .
Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος , 25/11/2016


         


                       Ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη του
        
          Τα χρόνια φεύγουν και χάνονται , τόσο γρήγορα , για να γίνουν ένα ψυχρό παρελθόν, ένα απρόσκλητο χθες ,  συνοδοί της καθημερινότητάς μας .
         Στα χρόνια , που πέρασαν , πρόσωπα και γεγονότα μας άφησαν βαθιά χαραγμένες και ανεξίτηλες μνήμες .
        Το περιστατικό  θανάτου του γιατρού Στάθη Τσαταλού , πριν από πέντε χρόνια , δεν ξεχνιέται εύκολα .
        Το απόγευμα της Τετάρτης 5-7-2011 , ο φίλος και συμμαθητής γιατρός Στάθης Τσαταλός , κάνοντας το μπάνιο του στη θαλάσσια περιοχή της Αγριάς , εκεί κοντά στο σπίτι του, συνέχισε το ¨ταξίδι¨ του στη γειτονιά των αγγέλων .
        Αγαπούσε τη θάλασσα και δεν τη ¨ χόρταινε ¨ ο φίλος Στάθης . Το κάθε μπάνιο του κρατούσε , όπως μας έλεγε , πάνω από 3 ώρες και ίσως η κούραση να αποτέλεσε την αιτία του θανάτου του .
        Γιατρός άριστα καταρτισμένος υπηρέτησε την Ιατρική , επί 35 χρόνια , στο ΙΚΑ Αγριάς , όπου και αποτελούσε το στήριγμα και την ελπίδα του κάθε ταλαιπωρημένου και φτωχού ανθρώπου. Το είχε καύχημα και πάντα μας το έλεγε : ¨ Κατά τη διάρκεια της Ιατρικής μου σταδιοδρομίας , ουδέποτε έκανα λάθος διάγνωση ¨ .   
       Ο καλός γιατρός μπορεί να έφυγε νωρίς , εμείς όμως , οι φίλοι του δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ . Γι’αυτό κάνουμε θερμή παράκληση στους Δημοτικούς άρχοντες της Αγριάς , όπως ενεργήσουν σε προσεχή ονοματολογία οδών του Δήμου Βόλου να συμπεριληφθεί και το όνομα του γιατρού στην περιοχή της Αγριάς ως ¨ Οδός ιατρού Στάθη Τσαταλού ¨ .
      Θα αποτελέσει έναν ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη ενός ανθρώπου , που εργάστηκε για το καλό και την ανάπτυξη της Αγριάς . 
     Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος  27/11/2016