Τρίο Κιτάρα

                                                                    Τρίο Κιτάρα                               

                         Τούτες τις μέρες , γιορτές των Απόκρεω , απολαμβάνουμε , τις πρωινές ώρες , από το Κρατικό Ραδιόφωνο  , υπέροχες μουσικές μελωδίες από ένα μουσικό συγκρότημα  ,          που έγραψε τη δική του ιστορία στην ελαφρά μουσική .                      

                         Πρόκειται για το ¨Τρίο Κιτάρα¨, που το αποτελούσαν αυτοδίδακτοι μουσικοί – τραγουδιστές οι : Γιώργος Ζαφειρίου , Γιώργος Δημάκης , Γιώργος Κεφάλας .             

                         Τους ¨ανακάλυψε ¨ ο θεατράνθρωπος Γιώργος Οικονομίδης , ο οποίος είναι και ο νονός του συγκροτήματος .                          

                         Το ¨ Τρίο Κιτάρα ¨ , έκανε εμφανίσεις από το έτος 1950 έως το έτος1964 .                       

                         Ο συνθέτης Γιώργος Μουζάκης  ,στήριξε την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου.     

                         Μελωδίες σπουδαίες,με υψηλές καλλιτεχνικές και εμπορικές προδιαγραφές , είχαν :                

¨ Βρε Μανώλη τραμπαρίφα ¨, ¨ Και ο μήνας έχει εννιά ¨ , ¨ Για μια κιθαρίτσα ¨, ¨ Βρε πως μπατιρίσαμε ¨ και άλλες .               

                        Από το ¨ Τρίο Κιτάρα ¨ , ακούγαμε εκείνες τις περασμένες δεκαετίες επιτυχημένες μουσικές μελωδίες , που έμειναν διαχρονικές και αξεπέραστες στο μουσικό      στερέωμα  .                     

                       Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 20-2-2020                 .    

      

  

¨Απώλεια ¨ για τη πόλη της Πορταριάς - Πηλίου

                            ¨Απώλεια ¨ για την πόλη της Πορταριάς  - Πηλίου    

           Ο Βαγγέλης Βούλγαρης διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Πορταριάς    , αφήνοντας ανεξίτηλο το ίχνος της παρουσίας του ως σώφρων , ηθικός και μετριοπαθής  άνθρωπος . Δεν εκλεγόταν στην πλειοψηφούσα πολιτική παράταξη , αυτό , όμως , δεν  τον εμπόδιζε να πολιτεύεται στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου με γνώμονα το γενικό συμφέρον των κατοίκων του Δήμου . Δεν έκανε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση  αλλά αντιμετώπιζε τα θέματα  με λογική και σύνεση . Πάντα με χαμόγελο, πάντα με ευχάριστη διάθεση .                      

          Ο μεστός λόγος του στις αγορεύσεις του κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων είχε σκοπό να συμβάλλει στο ευχάριστο αποτέλεσμα των αποφάσεων του συμβουλίου για το καλό των κατοίκων της Πορταριάς .                              

         Πίστευε και διακήρυττε ,ότι ο λαός μας εξέλεξε για να προσφέρουμε,να βοηθήσουμε      και να κάνουμε τη ζωή του πιο εύκολη και αποδοτική . Έλεγε : ¨ Δεν έχουν νόημα οι κοκορομαχίες , οι αντεγκλήσεις , οι τσακωμοί στα συμβούλια , για να εντυπωσιάσουμε . Εδώ , όλοι πρέπει να εργαζόμαστε για το ίδιο σκοπό , για την αναβάθμιση των χωριών του Δήμου μας ¨. Στις εκδρομές και στην παρέα ,διασκεδάζαμε όλοι μαζί και περνούσαμε   ευχάριστα . Ο Βαγγέλης και εκεί ξεχώριζε . Είχε πάντα μαζί του το βιολί και αυτό τον έκανε περισσότερο αγαπητό και ευχάριστο . ΄Ετσι θα τον θυμόμαστε .     

        Αγαπητέ Βαγγέλη . Το χώμα της φιλόξενης Πορταριάς , που τόσο αγάπησες , ας είναι ελαφρύ για σένα . Να είσαι βέβαιος , ότι ο βίος και το έργο σου , ως οικογενειάρχης , ως εργαζόμενος του ΟΤΕ , αλλά και ως Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Πορταριάς , θα  αναγνωρίζεται και θα τιμάται από τους συμπατριώτες μας . Εμείς που σε γνωρίσαμε και σε αγαπήσαμε , προσευχόμαστε στο Θεό να σε πάρει κοντά του και να κατατάξει την αγαθή ψυχή σου , ¨ εν σκηναίς δικαίων ¨ .  Στη γυναίκα σου Βαγγελίτσα  , τα παιδιά και στα εγγόνια σου , εύχομαι , την εξ ύψους παρηγορίαν και να σε θυμούνται με αγάπη , όπως όλοι μας .                                            

        Καλό ¨ ταξίδι ¨ Βαγγέλη , για την ουράνια    πατρίδα …    

        Βασίλης Κοντορίζος – Πρώην Δήμαρχος Πορταριάς – Πηλίου – 18-2-2020        .                   

Φθόνος και κακεντρέχεια ανθρώπων

                Φθόνος και κακεντρέχεια ανθρώπων

         Όταν, το γλυπτικό έργο του Γιαννούλη Χαλεπά ¨ Η κοιμωμένη ¨, ολοκληρώθηκε το 1873 , αποφασίστηκε η τοποθέτησή του στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας .

         Πολλά τα σχετικά σχόλια για το έργο . Μεταξύ των πολλών και αυτό του καθηγητού του Χαλεπά στη Σχολή Καλών Τεχνών , Λεωνίδα Δρόση , είπε : ¨ Δεν είναι και το σπουδαίο έργο ¨ .

        Έτσι , από το στόμα ενός πνευματικού ανθρώπου της εποχής , ειπώθηκε αυτό που συναντάμε τακτικά : ¨ Ότι την επιτυχία ακολουθεί ο φθόνος και η πολεμική των ανθρώπων , έστω και αν ανάμεσα σ’αυτούς βρίσκονται και οι δάσκαλοι ¨ .

        Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 28-3-2018   

Τα γραπτά μένουν

                                                          ¨ Τα γραπτά μένουν ¨ …            

               Η φράση ¨verba volant , scripta manent ¨, η οποία στην ελληνική γλώσσα αποδίδεται ως ¨ τα λόγια πετούν , τα γραπτά μένουν ¨ , είναι λατινική παροιμία που συμβουλεύει   την          αξία που έχει ένα γραπτό κείμενο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί έναντι του προφορικού          λόγου , που μπορεί αντίθετα ακόμα να ανακληθεί ή να διαψευστεί ως μηδέποτε γενόμενος.                                 

               Γιατί έγραψα όλα τα παραπάνω ; Αφορμή μου έδωσε η ανάγνωση ενός λόγου  του ¨ Γέρου του Μοριά ¨ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη , μέσα από τα ¨ Απομνημονεύματά ¨                του .                                               

              Γράφει ο αείμνηστος στρατηγός : ¨ Ο εδικός μας πόλεμος ήτον ο πλέον δίκαιος , ήτον έθνος με άλλο έθνος , ήτον με ένα λαόν , όπου ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωρισθεί ως τοιούτος , ούτε να ορκισθεί , παρά μόνο ό,τι έκαμνε ή βία . Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε ποτέ να θεωρήσει τον ελληνικόν λαόν ως λαόν , αλλ’ως σκλάβους .                          

               Μίαν φοράν , όταν επήραμεν το Ναύπλιον , ήλθε ο Άμιλτον να με ιδεί , μου είπε ότι : ¨ πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμό και η Αγγλία να μεσιτεύσει ¨. Εγώ του αποκρίθηκα ότι : ¨ Αυτό δεν γίνεται ποτέ , ελευθερία ή θάνατος .  - Εμείς , Καπετάν Άμιλτον , ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τους Τούρκους . Άλλους έκοψε , άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι , καθώς ημείς , εζούσαμεν ελέυθεροι από γενεά εις γενεά . Ο Βασιλεύς μας εσκοτώθη , καμμία συνθήκη δεν έκαμε η φρουρά που είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα ¨.         

              Με είπε : ¨ Ποια είναι Η Βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια ; - ¨  Η     φρουρά του Βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται , τα φρούρια η Μάνη και το    Σούλι και τα βουνά ¨ . Έτσι δεν με ομίλησε πλέον ¨ .                        

              Γραπτές υποθήκες ενός μεγάλου Έλληνα . Διαχρονικές και αναλλοίωτες . Έχουμε υποχρέωση , εμείς οι απόγονοι Έλληνες να τις σεβαστούμε και να τις εκτιμήσουμε .        

              Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος -  6-2-2020                .

    

Πόλεμος πάντων πατήρ εστί

                                                     Πόλεμος πάντων πατήρ εστί                       

                     ¨ Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί , πάντων δε βασιλεύς , και τους μεν θεούς έδειξε , τους δε ανθρώπους , τους μεν δούλους εποίησε ,τους δε ελευθέρους ¨ .            

             Μετ.¨Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων , ο βασιλιάς πάντων , και άλλους κατέστησε   θεούς και άλλους ανθρώπους , άλλους έκανε δούλους κι άλλους ελεύθερους ¨ .                         

                                                                                                                        Ηράκλειτος                        

                       Η ιστορία του κόσμου μας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική . Αν ρίξουμε μια φευγαλέα ματιά πίσω από την πλάτη μας , θα δούμε το τεχνικό ράλι του 20^ου  και του 21^ου   αιώνα , να ξεκινά μέσα από τους καπνούς ,         τις φλόγες και τις στάχτες  Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου . Και νέες νοοτροπίες προέκυψαν μέσα από αυτή την παγκόσμια σύρραξη .

                      Ο πόλεμος είναι μία δύναμη της φύσης , νόμος απαράβατος , και όποιος θνητός ισχυρίζεται ότι μπορεί να καταφέρει την οριστική κατάργησή του , είτε άνους είναι , είτε απατεών . Πόλεμος μπορεί να θεωρηθεί και η σύγκρουση των γαλαξιών , των μετεωριτών πάνω σε πλανήτες , οι συγκρούσεις των σωματιδίων .                

                    Δεν πρέπει να επισπεύδει κανείς τον πόλεμο , αλλά να προετοιμάζεται γι’αυτόν και να γνωρίζει ότι είναι αναπόφευκτος . Να μην έχει αυταπάτες και να μην αμελεί αυτό το φοβερό , επιτακτικό καθήκον .             

                   Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 2-2-2020              .

     

Πρώτος φαρμακοποιός στη Νέα Ιωνία Βόλου

                                    Πρώτος φαρμακοποιός στη Νέα Ιωνία Βόλου                                   

                    Έλαβε το Πτυχίο του Φαρμακοποιού , προ του Β Παγκοσμίου Πολέμου από το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης .                 

                   Το όνομά του Λεωνίδας Νησιώτης . Μετά την Μικρασιατική   καταστροφή του

1922 , εγκαταστάθηκε στο Βόλο , όπου στη Νέα Ιωνία άνοιξε το πρώτο φαρμακείο .        

                  Πολλοί κατέφευγαν σε αυτό για να ρωτήσουν διάφορα πράγματα ακόμη και να    κάνουν χρήση τηλεφώνου , γιατί οι συσκευές ήταν μετρημένες στη Νέα Ιωνία .Στα χρόνια της μετανάστευσης στη Γερμανία και Αυστραλία ,ο Λεωνίδας έγραφε τις συστάσεις στους φακέλους , μετάφραζε ξενόγλωσσα έγγραφα , ως κάτοχος πολλών γλωσσών . Εκείνη   την  εποχή το φαρμακείο δάνειζε και αντικείμενα .                  Τα           πράγματα για ατομική χρήση μετατρέπονταν σε κοινόχρηστα , γιατί ο κόσμος αδυνατούσε να τα αγοράσει .    Η     συσκευή του κλύσματος , το θήλαστρο για τις λεχώνες με το οποίο τραβούσαν το γάλα από το στήθος , λαστιχένια κλύσματα με ρύγχος από βακελίτη για παιδιά και  για γυναικολογικές χρήσεις , σκοραμίδες    , δηλαδή πάπιες , θερμοφόρες , παγοκύστες …                   

                  Τά χρόνια περνούσαν ,η Νέα Ιωνία μεγάλωνε , μεγάλωναν και οι ανάγκες των κατοίκων τους και έτσι έγιναν και άλλα φαρμακεία . Και ενώ ο Λεωνίδας ήταν όλη τη μέρα απασχολημένος με το φαρμακείο του , η γυναίκα του Ιουλία , σαν άλλη Λωξάνδρα , αναλάμβανε την ανατροφή των παιδιών τους , Παντελή , Κυριάκου , Βαγγέλη και έδινε ελεημοσύνη σε κάθε νηστικό και ζητιάνο , που τους χτυπούσε την πόρτα . ΄Ηταν χώρος μελέτης της Αγίας Γραφής για κύκλους και χριστιανικές μαθητικές ομάδες .                       

                  Ο Παντελής γεννήθηκε το 1922 και πέθανε το 1941 , περίπου είκοσι χρόνων , στη διάρκεια της Κατοχής , από περιτονίτιδα . Ο Ευάγγελος σπούδασε ιατρική , αναδείχθηκε σε έγκριτο καρδιολόγο στη Γενεύη της Ελβετίας . Το 1975 ο Λεωνίδας συνταξιοδοτήθηκε και παρέδωσε το φαρμακείο της Νέας Ιωνίας στη Ντίνα Παπαδοπούλου ελπίζοντας να συνεχίσει την ιστορία και την κοινωνική του δράση . Μετά τον χαμό της συντρόφου του , το 1978 ο Λεωνίδας έζησε τα υπόλοιπα χρόνια του , βυθισμένος στη νοσταλγία του παρελθόντος . Στις 12 Δεκεμβρίου του 1991 , έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών ,σε ηλικία 98 ετών , αφού είχε δώσει στο Θεό , στην επιστήμη και στη μικρή κοινωνία της προσφυγιάς περισσότερα από όσα πήρε …

                 ¨ Μικρασιάτικες ιστορίες –Φιλόλογος.Βασιλεία Γιασιράνη  .