Πόνος ψυχής

                                        Πόνος ψυχής

          Συγκαταλέγεται στα πιο σημαντικά ονόματα της λογοτεχνίας μας . Φωτεινό ταλέντο στο γράψιμο , δεν αρκέστηκε στις λαμπρές σπουδές του στην Ιατρική , όπου έφτασε μέχρι τον βαθμό του Αρχιάτρου του Πολεμικού μας Ναυτικού , εργασιομανής και παθιασμένος με την Δημοσιογραφία και την Λογοτεχνία ο Παύλος Νιρβάνας (1866-1937) , άφησε τεράστιο πνευματικό έργο , που κοσμεί την Ελληνική Γραμματεία .

         Ο Παύλος Νιρβάνας με καταγωγή από  Σκόπελο ( Λειτουργεί το σπίτι του ως μουσείο ) , έγραψε διάφορα πονήματα : Δημοσιογραφικά άρθρα , χρονογραφήματα , διηγήματα , μυθιστορήματα και  ό,τι συναντούσε στην καθημερινότητά του .

        Ένα επιτυχημένο χρονογράφημά του με τίτλο ¨ Πόνος ψυχής ¨ δημοσίευσε η εφημερίδα ¨ Εστία ¨ το έτος 1950 . Αξίζει τον κόπο να το διαβάσουμε :

      ¨Δύο μεγάλους φίλους έχουν τα βιβλία  στο κόσμο αυτό .

Τους ποντικούς και τους Έλληνες . Κάθε άνθρωπος , που έχει στο σπίτι του το περιττό έπιπλο , το ονομαζόμενο βιβλιοθήκη είναι σε θέση να το γνωρίζει .

        Εγώ , λόγου χάριν , εάν είχα κάποτε μερικά βιβλία και εάν δεν έχω σήμερα , το οφείλω στους δύο αυτούς παράγοντας . Τα μισά μου τα έφαγαν οι ποντικοί , χωρίς να γίνουν σοφότεροι από ό,τι ήσαν . Τα άλλα μισά μου τα έφαγαν οι  φιλαναγνώστες φίλοι .

   - Μου δανίζεις , καημένε , κανένα βιβλίο , να περνάω την ώρα μου ;

   -  Πολύ ευχαρίστως , φίλε μου . Τι είδους βιβλίο θέλεις ;

   -   Ό,τι και νάναι . Μου είναι αδιάφορον .

       Ο Έλληνας φιλαναγνώστης δεν έχει προτιμήσεις . Τον ενδιαφέρουν εξ ίσου όλα τα βιβλία . Πως ημπορεί , λοιπόν , να του αρνηθεί κανείς τον πνευματικό άρτο ; Δεν το αρνήθηκα ποτέ μου εις κανένα . Βαθμηδόν τα ερμάρια της βιβλιοθήκης μου άρχισαν να χάσκουν ως γεροντική οδοντοστοιχία .

 -  Αυτά τα βιβλία , που δανείσατε , κύριε , δεν θα ξαναγυρίσουν καμιά φορά μου είπε κάποτε η υπηρέτριά μου , η επιφορτισμένη με το ξεσκόνισμα της βιβλιοθήκης και η οποία αποστρέφονταν τα κενά , όπως η φύση .

      Θα ξαναγυρίσουν κάποτε , παιδί μου , της είπα . Αλλά ταξίδι είναι αυτό , βλέπεις . Ποιος ξέρει τι τους συνέβη στο δρόμο ; Υπάρχουν , όπως γνωρίζεις πολλά ναυάγια .

      Μιλούσα εκ ναυτικής πείρας . Πράγματι , πολλά από τα πτωχά μου βιβλία δεν γύρισαν ποτέ … Τα περίμενα , όπως περιμένει κανείς τους ξενιτεμένους του , τρέμων να βάλει το κακόν εις τον νουν του . Και εξακολουθώ να ζω με την τραγική αυτήν προσδοκία . Ποιος ξέρει ! Και ο Ροβινσών είχε χαθεί χρόνια και χρόνια . Οι δικοί του τον θεωρούσαν χαμένο . Έξαφνα ένα ευσπλανικόν κύμα τον έφερε εις την πάτριον γην . Αλλά μήπως ο Οδυσσέας ; Πόσους ενιαυτούς τον περίμενε η Πηνελόπη ; Ξαναγύρισε και αυτός στην Ιθάκη . Γιατί να μην ελπίζω και εγώ ότι η Ιθάκη της βιβλιοθήκης μου θα ξαναδεχθεί κάποτε τους Οδυσσείς της .

      Εν τω μεταξύ μερικοί από τους ξενιτεμένους μου , φθάνουν έξαφνα εκεί που δεν τους περιμένω . Και όλοι έχουν την θλιβερά όψιν των ναυαγών . Όλοι διηγούνται από μίαν τραγωδία . Κουρελιασμένοι , βρώμικοι , ακρωτηριασμένοι , αγνώριστοι . Από τον έναν λείπει το εξώφυλλον . Από τον άλλον τα μισά φύλλα . Άλλος είναι γεμάτος λαδιές , ως πετσέτα λαϊκού οινομαγειρείου . Και άλλος μαρτυρεί με τις καπνιές και την στεατίνην , που εικονογραφούν τις σελίδες του , ότι κατά το διάστημα της απουσίας του , καταγίνονταν να σβήνει κάθε βράδυ το σπαρματσέτο του φιλομαθούς φίλου , εις την υπηρεσίαν του οποίου είχε αποσπασθεί . Ο τελευταίος , όταν μου επέστρεψε το ταλαίπωρο βιβλίο , εθεώρησε υποχρέωσή του να μου δικαιολογήσει το ασύνηθες γεγονός .

         -Σου έφερα , μου είπε , εκείνο το βιβλίο . Δεν μου χρησιμεύει πλέον . Έβαλα , ξέρεις ηλεκτρικό στο σπίτι μου και δεν μεταχειρίζομαι τώρα σπαρματσέτο .

         Β.Π. – Βόλος 3/2/2018    

       

Και τι έγινε ,δηλαδή , ...

                             Και τι έγινε , δηλαδή , …

          Και τι έγινε , δηλαδή , που μας περνάει γενεές δεκατέσσερις ο Ερντογάν ; Και τι έγινε που μας λέει ¨ παστά ψάρια ¨ και ¨ τουρσιά ¨ ; Και τι έγινε που μας εμβόλισαν ένα σκαφάκι του Λιμενικού οι Τουρκαλάδες ; Και τι έγινε που κάθε τόσο κομπορρημονούν και απειλούν νησιά και νησάκια , που μιλούν ελληνικά εδώ και 3.000 χρόνια ; Βρε , δεν πα’να λένε ο ¨σουλτάνος¨ και τα γιουσουφάκια του !

          Εμείς θα πηγαίνουμε το Καλοκαίρι στη Κω και στη Ρόδο, θα περνάμε απέναντι  με το βαποράκι και θα ψωνίζουμε δερμάτινα της πλάκας , ρούχα ¨ μαϊμούδες ¨, ακόμα και ζυμαρικά Τούρκικα θα αγοράζουμε , γιατί είναι κάποιες δεκάρες πιο φτηνά από εδώ !

          Βρε , δεν πα’να λέει κάθε Σκοπιανός Πρωθυπουργός ότι είναι Μακεδόνες και ότι ο Μεγαλέξανδρος κοιμόταν σε μια σπηλιά στη Γευγελή ;

          Δεν πα’να λέει ο υπουργός Εξωτερικών του κράτους φάρσα , ότι η χώρα του θα λέγεται ¨ Μακεδονία ¨ έως τον αιώνα τον άπαντα ; Δεν πα’να λένε οι Σκοπιανοί ¨ιστορικοί¨ , ότι οι Πτολεμαίοι είναι πρόγονοί τους και ότι ο Περδίκας κυνηγούσε πέρδικες σε ειδικά εκτροφεία στο Μοναστήρι ;

          Βρε , δε πα’να λένε ό,τι θένε . Εμείς θα ναυλώνουμε πούλμαν και θα πηγαίνουμε στα Σκόπια , για να βάλουμε βενζίνα , ψεύτικα δόντια εμφυτεύματα , θα πηγαίνουμε στη Γευγελή για να ρίχνουμε τις μπίλιες μας στη ρουλέτα και τις βόλτες μας , στη πίστα με τον Καρρά , με Άντζελα , με Γαρμπή , με Τσαλίκη και θα αφήνουμε τα Ευρώ μας στους Σκοπιανούς επιχειρηματίες …

          Καταλάβατε , αγαπητοί ; Έτσι έχουν τα πράγματα και μην ψάχνετε αλλού τις αιτίες της κακομοιριάς , της κακοδαιμονίας , της καχεξίας , της οικονομικής αδυναμίας , της πορείας προς το βυθό . Έτσι μάθαμε , στα χρόνια της Μεταπολίτευσης , από το 81 και δώθε …

          Έτσι μάθαμε , όταν το Δημόσιο κατελήφθη από  τους δικούς μας , όταν έγινε επίσημη άποψη ο κομματισμός , όταν έγιναν ¨ αντιστασιακοί ¨ κάποιοι που ήταν αγέννητοι στον πόλεμο , όταν δημιουργήθηκαν οι ¨ προβληματικές ¨ , όταν έγιναν  ¨ κοινωνικοποιήσεις ¨ , όταν η Ολύμπικ Κέτεριγκ είχε περισσότερους υπαλλήλους από την Ολυμπιακή , όταν υπήρχαν κομματόσκυλα που τους έστελναν τον μισθό στο σπίτι !

          Έτσι μάθαμε , όταν πουλούσαμε την ψήφο μας για μια θέση στο Δημόσιο , που δεν χωρούσε άλλες καρέκλες , όταν τρέχαμε να φέρουμε τον κανακάρη μας στο ¨ Τριεθνές ¨ Αγία Παρασκευή – Πεντάγωνο – Χολαργός , για να μη στεναχωρηθεί στον Έβρο , όταν βάζαμε ¨ βύσμα ¨ ακόμη και για να πάρουμε τσιγάρα από το περίπτερο !

          Ετσι μάθαμε , όταν στέλναμε τραγούδια με ξένο στίχο στη Γιουροβίζιον και θέλαμε να λεγόμαστε ¨ Ευρωπαίοι ¨ και όχι Έλληνες , όταν λέγαμε ότι ¨ το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του¨ . Αλήθεια ,  τι δεν καταλαβαίνετε ;

         Η ΑΚΙΣ – Εφ. ¨ Δημοκρατία ¨ - Αθήνα 14/3/2018

Στίβεν Χόκινγκ

                                        Στίβεν Χόκινγκ

          Ένας εξαίρετος επιστήμονας , ένας φωτεινός νους , μια πολισχυδής προσωπικότητα , ένας ενεργός πολίτης . Αυτός ήταν ο Άγγλος Αστροφυσικός , καθηγητής Στίβεν Χόκινγκ , ο οποίος πέθανε τα ξημερώματα της Τετάρτης 14-3-2018 , στο σπίτι του στο Κέμπριτζ , ύστερα από 50ετή μάχη με τη νόσο του κινητικού νευρώνα .

          Ο άνθρωπος , που συγκίνησε τον κόσμο με την περιπέτεια της υγείας του , λόγω της οποίας είχε καθηλωθεί σε αναπηρικό αμαξίδιο και που παρότι μιλούσε μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή , κατάφερε να εμπνεύσει πολλούς επιστήμονες με τις πρωτοποριακές ιδέες του .

          Είχε δηλώσει πολλές φορές την αθεΐα του , λέγοντας πως ήταν φυσικό να πιστεύουμε στο Θεό για όσο καιρό δεν είχαμε αναπτύξει τις επιστήμες , και απαντούσε με θάρρος όταν δεχόταν προβοκατόρικες ερωτήσεις σχετικά με τον Παράδεισο ή τη μεταθανάτια ζωή , τα οποία θεωρούσε ¨ παραμύθια για όσους φοβούνται το σκοτάδι ¨. Ο Στίβεν Χόκινγκ , ένα από τα λαμπρότερα μυαλά που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα , είχε πάντα το θάρρος της γνώμης του , απολογώντας τις πεποιθήσεις του . Σε ό,τι τον αφορούσε , εξηγούσε πως ήταν άθεος , γιατί η επιστήμη του προσέφερε σαφώς πιο πειστικές εξηγήσεις για τις καταβολές του σύμπαντος , σε αντίθεση με τα θαύματα των θρησκειών που δεν ήταν ¨ ούτε κατά διάνοια ¨ , όπως έλεγε , συμβατά με τα πειραματικά δεδομένα .

          Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 15/3/2018  

Η ζωή έχει το ταλέντο

                                Η ζωή έχει το ταλέντο

          Είναι πολύ αργά όταν ανακαλύπτεις πως ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και τα εγκλήματα του παρελθόντος θα μείνουν πάντα εγκλήματα . Τίποτα δεν μπορεί να τα διορθώσει ούτε καν να τ’αγγίξει γιατί είναι πολύ πίσω . Εκεί που δεν μπορεί ούτε ο Θεός του καθενός να επέμβει .

         Η ζωή , όμως , έχει το ταλέντο να το κάνει ακόμα χειρότερο . Σού επιτρέπει να δεις με την επισημότητα που της αρμόζει όλη την κατάρρευση του νεανικού σου χρόνου . Απλά θα κοιτάς , κανείς δεν θα βοηθήσει , ψυχή δεν θα απλώσει χέρι για να σώσει έστω κάτι . Γιατί να το κάνει άλλωστε ;

        Θλίψη , μαυρίλα κι ένα μέλλον που συνεχίζει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο να σου θυμίζει , όσα έκανες λάθος . Ό,τι παράτησες , ξέγραψες , εγκατέλειψες να σαπίζει , να λιώνει , να ξεψυχά . Τώρα είναι αργά για δάκρυα και μεταμέλειες . Ο χρόνος λιγοστεύει . Στενεύουν τα περιθώρια . Δεν προλαβαίνεις.

Ευτυχώς δεν υπάρχει χρόνος για να κάνεις ακόμα ένα αποτρόπαιο έγκλημα . Ρήμαξες , κι όταν έκτιζες πατούσες τον κόσμο στο κεφάλι , γιατί ήσουν δυνατός , με λάθος δύναμη , την κακή .

         Δεν έχει μείνει ν’απολαύσεις τίποτα λοιπόν . Μόνο ερείπια και κατάντημα . Γιατί το τέλος επιστρέφει πάντα αυτό που  αξίζει ο καθένας μας ξεχωριστά . Με μαθηματική ακρίβεια .

      ¨Εκλεκτά κείμενα ¨ - Αθήνα – Φεβρουάριος 2018      .          

            

Στον Άγνωστο Ποιητή

                         Στον Άγνωστο Ποιητή

     Από τον Αύγουστο του 1968 έως τον Νοέμβριο του 1969 ο Μίκης  Θεοδωράκης , εξόριστος και αποκλεισμένος από τη Χούντα στη Ζάτουνα της Αρκαδίας , συνέθεσε μερικούς κύκλους τραγουδιών , που τα ονόμασε ¨ Αρκαδίες 1- X ¨ .

     Το τραγούδι ¨ Στον Άγνωστο Ποιητή ¨ στον κύκλο ¨ Αρκαδία VI- είναι ένα δραματικό – συγκινητικό Έπος , όπου ο Μίκης μνημονεύει και προσκαλεί όλους τους Μεγάλους , που μεταλαμπάδευσαν την ιδέα της Ελευθερίας στην Έλλάδα …

    Στον Άγνωστο Ποιητή

  ¨ Ρήγα Φεραίε , σε σε Κράζω ,

    Από την Αυστραλία στον Καναδά

    κι από την Γερμανία στην Τασκένδη ,

    σε φυλακές , σε βουνά και σε νησιά ,

    διασκορπισμένοι οι Έλληνες …

    Διονύσιε Σολωμέ , σε σε  Κράζω …

    Τρομοκρατούντες και τρομοκρατούμενοι ,

    κατέχοντες και κατεχόμενοι ,

    διηρημένοι οι Έλληνες  …

    Ανδρέα Κάλβο , σε σε Κράζω

    Λίκνο ομορφιάς και μέτρου η πατρίς μου .

  

   σήμερα τόπος θανάτου .

   Κωστή Παλαμά , σε σε Κράζω …

   Πατρίς του Διγενή και του Διάκου η Πατρίς μου .

   Σήμερα χώρα υποτελών .

   Νίκο Καζαντζάκη , σε σε Κράζω …

   Όμως αν λησμονούν οι θνητοί ,

   που μιλούν ακόμα τη γλώσσα του Ανδρούτσου

   η μνήμη κατοικεί πίσω από τα σίδερα και τις σκοπιές .

  Άγγελε Σικελιανέ , σε σε Κράζω …

  Η Ψυχή της πατρίδος μου είσαι συ , πολύμορφο ποτάμι τυφλό      

  από το αίμα , κουφό από τον βόγγο ,

  ανήμπορο από το μέγα μίσος

  και την μεγάλη αγάπη ,

  που εξίσου εξουσιάζουν την ψυχή μου …

  Η Ψυχή της Πατρίδας μου είναι αυτός ο σπόρος , που άπλωσε      

  ρίζες πάνω στον βράχο .

  Είσαι συ Μάνα , Γυναίκα , Κόρη ,

που αγναντεύεις τη θάλασσα και τα βουνά

και κρυφά βάφεις με αίμα

τα κόκκινα αυγά της Αναστάσεως ,

που εγκυμονούν οι καιροί και οι Άντρες .

Άμποτες νάρθει στη δύστυχη χώρα μου ,

Πάσχα Ελλήνων ¨ .

Β.Π. – Βόλος – 4/2/2018  

 

  

                                                                                                                                                                                                                             

   

Απεβίωσε ο πρώην βουλευτής Κώστας Πρίντζος

         Απεβίωσε ο πρώην βουλευτής Κώστας Πρίντζος

          ¨ Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωήν σου,

             όπως την θέλεις

             τούτο προσπάθησε τουλάχιστον ,

             όσο μπορείς μην την εξευτελίζεις ,

             μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου ,

             μες στις πολλές κινήσεις κι ομιλίες .

             Μην την εξευτελίζεις πηγαίνοντας την ,

             γυρίζοντας συχνά κ’εκθέτοντάς την

             στων σχέσεων και των συναναστροφών

             την  καθημερινήν ανοησία ,

             ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική ¨ .  

             Ο Κ.Π.Καβάφης ήταν ο αγαπημένος ποιητής του εκλιπόντος Κώστα Πρίντζου . Δεν επέλεξα τυχαία το ¨ Όσο μπορείς ¨ , αφενός γιατί ο αξέχαστος πολιτικός , γιατρός , επιχειρηματίας είχε το χάρισμα να απαγγέλει από στήθους τον μεγάλο Αλεξανδρινό , αφετέρου – το σπουδαιότερο – ακριβώς , έτσι πορεύτηκε ως τα 77 χρόνια της ζωής του .

             Δεν την εξευτέλισε μες στην πολλή συνάφειά του κόσμου , μες στις πολλές κινήσεις και ομιλίες . Είχα τη χαρά και την τιμή να είμαι φίλος του τα τελευταία 25 χρόνια . Μοιραστήκαμε ώρες ατέλειωτες για ην ιστορία , την πολιτική , την κοινωνία . Ώρες εξομολογήσεων και αξιολογήσεων για φίλους , συγγενείς , πολιτικούς . Ο Πρίντζος όταν σε εμπιστέυονταν μιλούσε απροκάλυπτα και συνήθως απροκατάληπτα . Τον γνώρισα ένα απομεσήμερο , το 1966 , στο χωριό μου .

          Απεσταλμένος του αείμνηστου στρατηγού Αθανασίου Φροντιστή , τότε Υπουργού , για να διαβεβαιώσει τον τότε κοινοτάρχη πατέρα μου , ότι ο στρατηγός τον ενθαρρύνει να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις αντιδράσεις των δεξιών συγχωριανών και να προχωρήσει στην ολοκλήρωση του αναδασμού που ήδη είχε ξεκινήσει .

         Ο πατέρας του και οι θείοι του συνδέονταν με τον δικό μου πατέρα με φιλία και βαθιά αλληλοεκτίμηση . Έμελλε αυτή η φιλία να επεκταθεί από τους επιγόνους .

        Στα μάτια μου και στο μυαλό μου ο Κώστας Πρίντζος ήταν ένας γίγας της πολιτικής . Ευτύχησε να θητεύσει από τα νεανικά του χρόνια δίπλα στον έλληνα τιτάνα της ευρωπαϊκής διανόησης Παναγιώτη Κανελλόπουλο .

        Και ως πολιτικό τέκνο του αείμνηστου Πρωθυπουργού έκανε τα πρώτα του πολιτικά βήματα . Σε άλλες στήλες προφανώς θα σημειώνεται η πολιτική του διαδρομή , γι’αυτό θα αρκεσθώ προς το παρόν , σε μερικές μόνο επισημάνσεις . Λένε πως ακολούθησε τον Κωστή Στεφανόπουλο . Λάθος . Συμπορεύτηκε με τον μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας . Και δεν είναι υπερβολή , είναι αλήθεια .

        Το βάθος της σκέψης του Πρίντζου , το εύρος των γνώσεων και η δυνατότητα ανάλυσης της πραγματικότητας , υπερτερούσαν έναντι εκείνων του Πατρινού πολιτικού . 

        Απλώς ο ένας ξεκίνησε από την Πάτρα και ο άλλος από το Αερινό .

        Ο Κώστας Πρίντζος υπό μία έννοια ήταν προφήτης . Προέβλεψε την πολιτική πορεία του  νεότερου Καραμανλή και της Κυβερνήσεώς του και δικαιώθηκε πλήρως στις  αξιολογήσεις του , για τους υπουργούς και συνεργάτες του . Δικαιώθηκε επίσης στις εκτιμήσεις του για την πορεία της χώρας , τα χρόνια της κρίσης . Δεν έκανε λάθη ; Έκανε . όταν η ηθική του φρονήματος κατανικούσε την ηθική της ευθύνης .

        Ένα είναι βέβαιο . Υπήρξε αταλάντευτα φιλελεύθερος υπηρέτης και εκφραστής του ορθού λόγου και φανατικά πολέμιος του εθνικού διχασμού .

       Αποχώρησε από την πολιτική στα καλύτερα χρόνια της ωριμότητάς του . Υπέφερε με αυτή την εξέλιξη .

       Πολιτικόν ον μέχρι μυελού οστών , με πλήρη επίγνωση των ικανοτήτων του , για 30 ολόκληρα χρόνια υπέστη τη μοναξιά με αξιοπρέπεια και με συντροφιά τα βιβλία και τη δημιουργική αμφισβήτηση προσώπων , καταστάσεων και του ίδιου του εαυτού του .

       Ο Κ.Πρίντζος άφησε την Ιατρική για τις επιχειρήσεις . Τη λαμπρή επιστημονική καριέρα για την αμφίβολη επιχειρηματική δράση . Πολιτικός του ρίσκου , πλήρωσε τις επιλογές του . Όμως πέρασε στην ιστορία ως πολιτικός που ζούσε για την πολιτική και όχι από την πολιτική . Δεν ευτύχησε μέχρι τέλους σε αυτήν . Ευτύχησε , όμως , οικογενειακά .  Έζησε 60 χρόνια δίπλα σε μια σπουδαία γυναίκα , ευτύχησε με δύο υπέροχες κόρες και δύο εξαιρετικούς γαμπρούς , κυρίως , όμως , ήταν πολύ υπερήφανος και χαρούμενος με τους δύο εγγονούς και την εγγονή του . Ο Κ.Δ.Πρίντζος θα ταφεί , σήμερα , στη γενέθλια γη , στο Αερινό Μαγνησίας .

       Βίασε , όμως , το ¨ταξίδι¨ του . Και χωρίς περίσκεψη , χωρίς λύπη δεν άκουσε ποτέ κρότον κτιστών . Ανεπαισθήτως ¨έφυγε¨ από τον κόσμον … Η ¨ Ιθάκη ¨, όμως , του έδωσε ωραίο ¨ταξίδι¨ , χωρίς αυτήν δεν θα έβγαινε στο ¨ δρόμο ¨ . Σοφός με πείρα κατάλαβε γρήγορα ¨ η ιθάκες τι σημαίνουν …¨    

       Θανάσης Χ . Σαμαράς – Εφ. ¨ΘΕΣΣΑΛΙΑ¨ - Βόλος 28/2/2018 .