Βάλια Κάλντα , ένας Εθνικός Δρυμός

               Ένα από τα ομορφότερα σημεία της Ελλάδας είναι η Βάλια Κάλντα . Με ξεναγό τον Γιώργο , που κατάγεται από το χωριό Περιβόλι-Γρεβενών , που βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές της Πίνδου . Βρίσκεται 45 χλμ δυτικά της πόλης των Γρεβενών. Υψόμετρο 1370 μέτρα . Είναι το πρώτο χωριό , πριν μπούμε στον Εθνικό Δρυμό . Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και το δάσος .

               Το ραντεβού μας στην πλατεία , όπου μετά από ένα καφεδάκι και την προετοιμασία του φωτογραφικού εξοπλισμού , ξεκινάμε με το αγροτικό για την περιπέτεια . Ο Γιώργος συνεχίζει μαζί με τα αδέλφια του την παράδοση της οικογένειας . Το καλοκαίρι τα ζώα μετακομίζουν στο Περιβόλι και τον χειμώνα κατεβαίνουν στο Αργυροπούλι στη Λάρισα .

               Καθώς κατευθυνόμαστε προς το Δρυμό συναντάμε ένα βοσκό που μας λέει ότι πηγαίνοντας στο μαντρί , είδε μια αρκούδα . ¨ Συναντάμε συχνά αρκούδες , φυσικά από μακριά και ευτυχώς δεν είχαμε κάποια σοβαρά προβλήματα ¨ .

             ¨Βάλια Κάλντα¨στα βλάχικά σημαίνει ζεστή κοιλάδα . Στο μακρινό παρελθόν ήταν άμεσο μέρος , λημέρι ληστών , που έβρισκαν καταφύγιο στα πυκνά δάση της . Κάπου το 1966 χαραχτηρίστηκε Εθνικός Δρυμός για να προστατέψει την πλούσια χλωρίδα και πανίδα του ( τις αρκούδες , τις βίδρες , τους λύκους , τις πέστροφες , τα μαυρόπευκα και τα ρόμπολα που ξεπερνούσαν σε ηλικία τα700 χρόνια ) . Ο πυρήνας του έχει έκταση 34000 στρέμματα , αποτελείται από τη Βάλια Κάλντα – στα 1200 μ – και τις πλαγιές των γύρω κορυφών Φλέγκα 2159 μ , Αυτιά 2177 μ . Εδώ συναντιέται η Δυτική Μακεδονία και η Ήπειρος . Βρισκόμαστε στη είσοδο του Δρυμού . Μπροστά μας ξεδιπλώνεται μια μαγική εικόνα . Στον ορίζοντα οι βουνοκορφές έπαιζαν με τα σύννεφα κρυφτό , τα αιωνόβια δένδρα σχημάτιζαν ένα ατέλειωτο χαλί . Διακρίνω μερικά κεραυνόπληκτα δέντρα , που προσθέτουν μια άγρια ομορφιά στο τοπίο . Οι ψηλές κορφές αγκαλιάζουν προστατευτικά μια σπουδαία κιβωτό ζωής . Θεόρατα μαυρόπευκα ανεβαίνουν σαν αναστάσιμες λαμπάδες προς τον ουρανό , ρόμπολα δίνουν φουτουριστικές διαστάσεις στο τοπίο με τα παράξενα σχήματά τους και  οξιές ξεδιπλώνουν την παλέτα των χρωμάτων τους .

               Παρατηρώ και φωτογραφίζω ασταμάτητα , αλλάζω φακούς και κάρτες στη μηχανή , προσπαθώ να βρω το κατάλληλο σημείο για την καλύτερη φωτογραφία απομακρυσμένος από την παρέα .

               Συνεχίζουμε το ταξίδι καθώς η βροχή σταματά και ο ουρανός καθαρίζει από τα σύννεφα . Κατά τη διαδρομή τα μικρά ρυάκια πετάγονται εδώ και εκεί και κατεβάζουν το ολόδροσο νεράκι τους με περίσσια ομορφιά και τόσο ωραία ακουστική , που δεν γίνεται να μη τη χαζέψεις .

               Οι εικόνες γύρω μας είναι πραγματικά πολύ όμορφες . Το ειδυλλιακό σκηνικό ενισχύεται από τα δροσερά νερά του ρέματος του Μπάμπαλα όπου σταματάμε . Το κελάηδημα των πουλιών και οι μυρωδιές της φύσης ονειρικά . Οι ακτίνες του ήλιου προσπαθούν να ξεγελάσουν τα πυκνά φυλλώματα και να περάσουν ανάμεσά τους . Οι εικόνες είναι καταπληκτικές καθώς τα φύλλα στα πλατάνια παίρνουν ένα χρυσοκίτρινο χρώμα κάνοντας αντίθεση με το βαθύ πράσινο χρώμα των ψηλών πεύκων . Η Βάλια Κάλντα δεν είναι απλώς ένα όμορφο δάσος , αλλά ένα καταπληκτικό , ζωντανό τοπίο , ένα σπουδαίο οικοσύστημα . Οι μοναδικής ομορφιάς εικόνες ζεχειλίζουν από ζωή . Ακόμα και η παραμικρή αποκομμένη νερολακκούβα  είναι γεμάτη βατράχια και τρίτωνες . Μόλις στερέψει τα μικρά αυτά ζώα τυλίγονται στο σάλιο τους και περιμένουν υπομονετικά πότε θα ξαναγεμίσει νερό για να ζωντανέψουν ξανά .

               Μαγεμένος από το τοπίο φωτογραφίζω συνεχώς χωρίς να το καταλάβω ενώ ο Γιώργος φωνάζει και μου υπενθυμίζει ότι πρέπει να γυρίσουμε στο χωριό και γελώντας μου προτείνει ότι θα ξανάρθουμε αν το θέλω . Επιστρέφουμε και αφήνουμε πίσω μας την κιβωτό της φύσης με το σκεπτικό ότι σύντομα θα επιστρέψουμε για να ανακαλύψουμε και τις υπόλοιπες ομορφιές της .

 

               Λ.Τζέκας- Λάρισα 23/6/2014

Η μεγαλύτερη νίκη μέχρι την επόμενη

               Ήταν σαν σενάριο ταινίας . Εκεί που όλα έδειχναν χαμένα και η ευκαιρία για πρόκριση στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου , ένα πέναλτι από το πουθενά , με αρκετή δόση τύχης και με τον διαιτητή να είναι ευγενικά κείμενος απέναντί μας , αφού το σφύριξε , μας έστειλε στα ουράνια . Ο Γιώργος Σαμαράς με ολύμπια ψυχραιμία έστειλε τη μπάλα στα δίκτυα και για πρώτη φορά η Εθνική μας ομάδα συνεχίζει στον επόμενο γύρο και ενός Μουντιάλ . Aυτό που έκανε πριν δυο χρόνια η Ελλάδα σε ένα ματς μπαράζ με τη Ρωσία το επανέλαβε και τώρα . Αυτή τη φορά απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού η ελληνική ομάδα κατάφερε όχι μόνο να πάρει το εισιτήριο για την επόμενη φάση , αλλά να κάνει και το κορυφαίο παιχνίδι της , ύστερα από το 2004 .

                Και όμως όλα θα μπορούσαν να έχουν στραβώσει . Η Ελληνική ομάδα κρατούσε την πρόκριση στα χέρια της και όχι χωρίς να το αξίζει , αφού και ευκαιρίες έκανε και την μπάλα κυκλοφορούσε. Το γκολ που πέτυχε ο Σάμαρης λίγη ώρα αργότερα από την ώρα που μπήκε στο γήπεδο κάνοντας ντεπούντο στο Μούντιαλ , αντικαθιστώντας τον άτυχο Παναγιώτη Κονέ , μας άφησε να ελπίζουμε . Η Ελλάδα είχε ήδη ένα σουτ στο δοκάρι με το δεξί πόδι του Χολέμπας και παρότι είχε χάσει τη δεύτερη αλλαγή , όταν ο Ορέστης Καρνέζης αποχώρησε και στη θέση του μπήκε εσπευσμένα ο Παναγιώτης Γλυκός , η εικόνα του οποίου ήταν τέτοια που σου άφηνε περιθώρια για όνειρα .

             To δεύτερο από τα δοκάρια της βραδιάς ήρθε όταν ο Καραγκούνης με ένα σουτ- φωτοβολίδα τράνταξε  το οριζόντιο . Ο Μπονί ισοφάρισε για την Ακτή την ώρα που η ελληνική ομάδα αμυνόταν με νύχια και με δόντια και η αίσθηση ήταν πως αυτή τη φορά η τύχη γύρισε στην Ελλάδα την πλάτη της . Ο Χριστοδουλόπουλος με ωραία ενέργεια πλησίασε το γκολ , το ίδιο και ο Σαλπιγγίδης με ωραίο σουτ , ενώ ο Τοροσίδης με φαρμακερή σέντρα-σουτ παραλίγο να πετύχει το  ¨χρυσό¨ γκολ , όμως η μπάλα πήγε βασανιστικά στην έξω πλευρά του δοκαριού . Στο 86΄ ο άνθρωπος που τόσες και τόσες φορές μας έβγαλε από τη δύσκολη θέση , ο Σαλπιγγίδης από πολύ κοντά πλάσσαρε έξω ! Έμοιαζε σαν να είχαν κριθεί όλα , αλλά ποτέ μην πεις ποτέ με αυτή την ομάδα ! Η εικόνα μας ήταν έπειτα τέτοια που μέχρι το τέλος , με καθαρό μυαλό , δικαίωσε τον Σάντος , που χειρίστηκε άψογα το ματς και των παικτών του .

              Αυτό θέλαμε να δούμε από την πρώτη μέρα . Μια ομάδα με μαχητές που να παλεύει και να διεκδικεί . Έγραφα χθες πως για εμάς ήταν ευκαιρία η πρόκριση , αλλά όχι και υποχρέωση όπως ήταν για την Ακτή . Και τελικά για εμάς ήρθε η τεράστια δικαίωση και μάλιστα με μια απόδοση που σου επιτρέπει να ονειρεύεσαι . Τώρα την Κυριακή ( 29-6-2014) μας περιμένει η Κόστα Ρίκα .

             Όπως έλεγε και ο μεγάλος Νίκος Γκάλης , ¨ αυτή ήταν η μεγαλύτερη νίκη μέχρι την επόμενη ¨. Πριν ωστόσο αρχίσουμε τις θριαμβολογίες και το ¨ με ποιον παίζουμε μετά ¨ , ας απολαύσουμε τη στιγμή . Τα άλλα μπορούν να περιμένουν .

             Χρ. Σωτηρακόπουλος-SportDay-25/6/2014 .

Μούντιαλ Βραζιλίας 2014

                Μετά την πρόκριση (24-6-2014) της Εθνικής Ελλάδος Ποδοσφαίρου , στη φάση των 16 διεκδικητών της Διοργάνωσης, δήλωσαν :

                Φερνάντο Σάντος , προπονητής : ¨ Θέλω να πω σε όλους τους Έλληνες , να βγείτε στους δρόμους . Είναι μια χαρά , που αξίζατε . Γράψαμε ιστορία . Είναι δικαίωση για όλους . Είμαι πολύ περήφανος , γι’αυτό που έγινε . Θέλω να δώσω συγχαρητήρια σε όλους . Κάναμε περήφανους όλους τους Έλληνες .

                Κώστας Καραγκούνης ,αρχηγός- μέσος : ¨ Με τη βοήθεια του Θεού κάναμε όλους τους Έλληνες περήφανους . Στη καρδιά των Ελλήνων αρέσει να παίζουμε κόντρα σε πολλά . Αυτή η ομάδα έχει αντοχές , καρδιά και πάθος . Μακάρι να είμαστε καλά και να κάνουμε σύντομα ακόμα μια επιτυχία ¨ .

               Σωκράτης Παπασταθόπουλος , αμυντικός : ¨ Αυτή η νίκη είναι η μεγαλύτερη επιτυχία μετά το 2004 . Αποδείξαμε ότι είμαστε μια ομάδα , μια οικογένεια . Ξέραμε τι θέλαμε . Είχαμε πολύ καλή παρουσία , πάρα πολλές ευκαιρίες και είχαμε και τη τύχη με το μέρος μας , που μας έλειψε στα δύο πρώτα ματς ( Κολομβία , Ιαπωνία ) . Όταν αξίζεις κάτι , όμως , ο Θεός στο δίνει στο τέλος . Είχαμε τρία δοκάρια και πολλή καλή παρουσία . Αξίζαμε τη νίκη και δίκαια την πήραμε . Την αφιερώνω στην ομάδα πρώτα , γιατί άντεξε πολλά , και μετά στην οικογένειά μου ¨ .

               Γιώργος Σαμαράς , επιθετικός : ¨ Σημαίνει πολλά αυτή η νίκη για μένα αλλά και για την Ελλάδα περισσότερο . Ελπίζω να δώσαμε έναν καλό λόγο , σε όλους να χαμογελάνε . Να είμαστε περήφανοι . Δώσαμε απαντήσεις και δεν χάσαμε ενέργεια εξωαγωνιστικά . Ήμασταν , είμαστε και θα είμαστε ομάδα . Δεν υπάρχουν ηγέτες , ούτε σούπερ σταρ . Είμαστε ένα σύνολο παικτών . Ο ένας βοηθάει τον άλλο και αυτό μας κράτησε ¨ .

 

              Επιμέλεια , Β.Π.-  Βόλος ,Ιούνιος 2014

            

 

30 διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου

Είναι τυχαίο ; Πως να το πει κανείς . Δύο μεγάλοι Γάλλοι πολίτες , με τους αγώνες τους και τις εμμονές τους επέτυχαν να καθιερωθούν δύο παγκόσμιοι αθλητικοί θεσμοί , που δεσπόζουν σήμερα στο διεθνές αθλητικό στερέωμα .

               Ο Βαρόνος Πιερ ντε Κουρμπετιέν (1863-1937) ήταν Γάλλος παιδαγωγός και ιστορικός , αλλά ευρύτερα γνωστός ως ιδρυτής της Διεθνους Ολυμπιακής Επιτροπής , αναβιωτής και πατέρας των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων .

                Ο Ζιλ Ριμέ (1873-1956) δικηγόρος , γόνος αριστοκρατικής οικογένειας , είχε την υπομονή και την οξυδέρκεια μετά από αγώνες ετών να πετύχει την καθιέρωση του θεσμού του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου . Μια διοργάνωση που απογείωσε το ποδόσφαιρο και το έκανε υπόθεση ολοκλήρου του κόσμου .

               Η σέντρα στην Ουραγουάη . Η διοργάνωση ενός  Παγκοσμίου Κυπέλλου στα χρόνια του μεσοπολέμου αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση . Ο Ζιλ Ριμέ πήρε το πράσινο φως τον Μάϊο του 1928 , αλλά λόγω του υψηλού κόστους όσες ευρωπαϊκές χώρες έδειξαν στην αρχή πρόθυμες να αναλάβουν το βάρος υπαναχώρησαν και έγινε σαφές ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες το 1^ο Παγκόσμιο Κύπελλο ή θα ματαιωνόταν ή θα γινόταν σε χώρα εκτός Ευρώπης . Η Ουρουγουάη , κάτοχος του χρυσού μεταλλείου στους δύο τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες , πήρε ουσιαστικά το χρίσμα άνευ αντιπάλου με το πρόσχημα ότι το 1930 θα γιόρταζε τα 100 χρόνια της ανεξαρτησίας της . Αργεντινή , Βραζιλία , Βολιβία , Περού , Μεξικό και ΗΠΑ ανταποκρίθηκαν άμεσα , όχι όμως και οι ευρωπαϊκές χώρες . Οι αποστάσεις ήταν τεράστιες , το οικονομικό βάρος της μετακίνησης δυσβάσταχτο και χρειάστηκε η διαβεβαίωση της Κυβέρνησης της Ουρουγουάης ότι θα καλύψει όλα τα έξοδα των αποστολών για να υπάρξει μια μικρή ανταπόκριση . Χαραχτηριστικό είναι ότι για να συμμετάσχει η Ρουμανία , έδωσε προσωπική δέσμευση ο Βασιλιάς της Κάρολος Β΄, ότι δεν θα χάσουν τις δουλειές τους λόγω της πολύμηνης απουσίας τους !

                    Οι αποστολές της Ρουμανίας του Βελγίου και της Γαλλίας με τη συνοδεία του Ριμέ , τριών διαιτητών και του τροπαίου έφυγαν με το ίδιο ατμόπλοιο για την Ουραγουάη , με τους παίκτες να κάνουν τις προπονήσεις στο κατάστρωμα .

                    Δέκα χιλιάδες Ουραγουανοί τους υποδέχτηκαν στο λιμάνι του Μοντεβίδεο , με τους αγώνες να διεξάγονται στο στάδιο cantenario που ξεκίνησε να κτίζεται τον Φεβρουάριο 1930 για να είναι έτοιμο τον Ιούλιο , πέντε μήνες μετά την έναρξη του Μούντιαλ .

 

Παρά τις ελλείψεις η διοργάνωση πέτυχε και χάρη στο οργανωτικό μυαλό του Ζιλ Ριμέ έγινε τελικά θεσμός .

               Με την ευκαιρία ας αναφέρουμε ότι οι χώρες που κατέκτησαν Παγκόσμια Κύπελλα είναι : Βραζιλία 5 φορές , Ιταλία 4 φορές , Γερμανία 3 φορές , Ουρουγουάη 2 φορές , Αργεντινή 2 φορές , Αγγλία , Γαλλία , Ισπανία από μια φορά και αναμένουμε την εφετινή νικήτρια του Μουντιάλ 2014 .

               Απουσιάζουν δύο παγκόσμιες διοργανώσεις 1942 , 1946 που δεν έγιναν λόγω του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου .

 

               Β . Παλαμηδάς , Ιούνης 2014 .

Από τα σπλάχνα της προσφυγιάς ...

               Πριν από ενενήντα χρόνια οι Μικρασιάτες πρόσφυγες ιδρύουν τη Νίκη Βόλου . Άνθρωποι που έχασαν τον κόσμο τους , τις ζωές τους , τους ανθρώπους τους σε μια στιγμή , στοιβάχτηκαν στα μέρη αυτά γύρω από εκεί που τώρα δεσπόζει η Ευαγγελίστρια . Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς , πόσο μάλλον να καταλάβει τις συνθήκες στις οποίες εκείνοι οι άνθρωποι έζησαν και ρίζωσαν στη Νέα Ιωνία Βόλου . Φτώχεια , αγώνας για την επιβίωση και δυστυχώς περιφρόνηση από τους ντόπιους . Και σε κάθε αναποδιά της νέας πατρίδας τους αυτοί πάντα να πληρώνουν δυσανάλογο τίμημα . Κατοχή , εμφύλιος , μετανάστευση , ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης η ανεργία σπάει ρεκόρ στη Νέα Ιωνία .

               Η Νίκη δεν φτιάχτηκε για να γίνει πρωταθλήτρια . Φτιάχτηκε για να δίνει διέξοδο στην σκληρή καθημερινότητα , να δίνει ελπίδα στα όνειρα . Οι φίλοι της , το γνωρίζουν αυτό καλά . Για τούτο η ομάδα αυτή που έφτασε μέχρι τα τάρταρα τόσες φορές , έμεινε όρθια στις καρδιές μας . Γι αυτό υπήρχαν άνθρωποι , που ακολουθούσαν και στο πιο μικρό χωριό , σε κάθε δύσκολη στιγμή . Γι αυτό που κανείς δεν αποφάσισε ποτέ να της αλλάξει όνομα , έδρα , πόλη . Γι αυτό τόσοι πολλοί άνθρωποι από όλη την Ελλάδα χάρηκαν μαζί της .

              Έτυχε αυτή τη σπουδαία χρονιά να βρίσκομαι στη Διοίκηση της ομάδας μας . Δεν μπορώ να περιγράψω τα αισθήματα της προηγούμενης Κυριακής 1-6-2014 . Η Νίκη Βόλου στη super league .

              To μόνο που σκέφτηκα ήταν ότι ο παππούς μου Λευτέρης Κατσαλής , εκεί πάνω που είναι , θα φορά τα γάντια του τερματοφύλακα της Νίκης , που φορούσε τότε και θα χαμογελά .

              Λ.Κατσαλής – Βόλος 12-6-2014

Κυριακή ορόσημο

Η Νίκη Βόλου στη super league μετά 48 χρόνια εξορίας

     Με πηχυαίους τίτλους στα πρωτοσέλιδά τους , οι εφημερίδες του Βόλου ¨Θεσσαλία¨ και ¨Ταχυδρόμος¨ , χαιρετίζουν στα φύλλα της Δευτέρας 2 Ιουνίου 2014 την επάνοδο της Νίκης στην Α΄Εθνική Κατηγορία .

     Η ¨Θεσσαλία¨ γράφει : ¨ Στα σαλόνια η ¨αρχόντισσα¨ .

     Ο ¨Ταχυδρόμος¨ γράφει : ¨ Έγραψε ιστορία ¨ .

     Ο Βασίλης Κρίσιλας γράφει στη ¨ Θεσσαλία ¨: ¨ Η ατμόσφαιρα στο ¨ Πανθεσσαλικό¨ δεν είχε προηγούμενο . Περίπου 15000 θεατές έδωσαν δυναμικό ¨παρών¨ στις εξέδρες δημιουργώντας μια φανταστική ατμόσφαιρα . Ιδίως , όταν μπήκαν οι δύο ομάδες Νίκη Βόλου και Ηρακλής Θεσσαλονίκης στον αγωνιστικό χώρο γέμισαν οι κερκίδες από χαρτάκια και καπνογόνα δίνοντας εορταστικό τόνοστην αναμέτρηση .

    Ούτε η δυνατή βροχή , που άρχισε να πέφτει από το τέλος του πρώτου ημιχρόνου , πτόησε τους οπαδούς , οι οποίοι έμειναν μέχρι το τέλος για να απολαύσουν αυτή την ιστορική στιγμή . Ειδικής μνείας αξίζουν οι οργανωμένοι που δεν σταμάτησαν στιγμή να χορεύουν ημίγυμνοι κάτω από τη βροχή παραληρώντας για την αγαπημένη τους ομάδα .

    Διάταξη 4-2-3-1 επέλεξε ο Αλέκος Βοσνιάδης . Την εστία υπερασπίστηκε ο Αποστολίδης έχοντας μπροστά του από τα δεξιά προς τα αριστερά τους Ζουλιώτη , Ρεπετσά , Γκότοβο και Σοϊλέδη .  Αμυντικοί χαφ ήταν οι Μπιτσάκος και Πινιέϊρο , από τα άκρα επιχειρούσαν οι Μανουσάκης και Ισαάκ ( δεξιά και αριστερά αντίστοιχα ) με τον Ανιέτε να συνεπικουρεί τον Τζιώρα στην επίθεση.

    Η εκπληκτική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι 15000 οπαδοί της Νίκης , έδωσε τεράστια ώθηση στους παίκτες του Αλέκου Βοσνιάδη , οι οποίοι χρειάστηκαν μόλις ... 39 δευτερόλεπτα για να παραβιάσουν την αντίπαλη εστία . Ο Μανουσάκης πέρασε υπέροχη κάθετη πάσα προς τον Τζιώρα , που μπήκε ¨σφήνα¨ ανάμεσα σε Παπαστεργιανό και Κοντέων και βρέθηκε απέναντι από τον Χουάντερσον . Ο ικανός φορ με πλασέ πέρασε την μπάλλα κάτω από τα πόδια του τερματοφύλακα ανοίγοντας το σκορ μέσα σε εξάλλους πανηγυρισμούς .

    Ακολούθησαν άλλα τρία τέρματα με σκόρερ τον Ισπανό Αντώνιο Ανιέτε , για τα τελειώσει το ματς με 4-0 .

    Αυτό ήταν . Η Νίκη Βόλου στέφεται πρωταθλήτρια Β΄Εθν.Κατηγορίας και ανέρχεται επάξια στη super leagua .

    Στον ¨ Ταχυδρόμο ¨ ο Ηλίας Καράτσαλος γράφει : ¨ Στα μεγάλα σαλόνια του Ελληνικού Ποδοσφαίρου βρίσκεται από χθες το βράδυ η Νίκη Βόλου . Σε μια αναμέτρηση-γιορτή νίκησε με άνεση τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης με σκορ 4-0 και απογείωσε στους ουρανούς τους χιλιάδες φίλους της που δεν σταμάτησαν – παρά την κατά διαστήματα βροχόπτωση – ούτε λεπτό να τραγουδούν .

        Με το σφύριγμα της λήξης αρχικά οι δρόμοι της Νέας Ιωνίας και στη συνέχεια οι κεντρικοί του Βόλου κατακλύστηκαν από εκστασιασμένους φίλους της Νίκης .

        Τα γλέντια για ένα όνειρο που βγήκε αληθινό μετά από 48 χρόνια κράτησαν μέχρι το ξημέρωμα ¨ .

        Β.Π. Βόλος , 2/6/2014  .

           

Oι νέοι έχουν το λόγο

               Μου τον σύστησε φίλος . ¨ Είναι , μου είπε , υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος σε μεγάλο πολιτικό συνδυασμό της πόλης. Ομιλεί Αγγλικά και Γαλλικά .

               Πήγα στο γραφείο του και τον γνώρισα από κοντά . Είχα μπροστά μου έναν άχρωμο , άγευστο , άοσμο νέο , συνεσταλμένο , που πήρε την μεγάλη απόφαση να δοκιμάσει στον πολιτικό ¨στίβο¨ .

              Άρχισε ανάποδα ο νεαρός της ιστορίας . Αντί να ξεκινήσει πρώτα την επαγγελματική του καριέρα , μπαίνοντας στο ¨καμίνι¨ της αγοράς , με τις συγκρούσεις , με τις αντιπαλότητες , που θα του έδιναν περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες , προτίμησε να γίνει πολιτικός , να υπηρετήσει κατεστημένες καταστάσεις και να βιώσει εκ του σύνεγγυς την λειτουργία του κρατικού μηχανισμού .

             Ξεκινούν με τίτλους και πτυχία , για να κερδίσουν τη ζωή σήμερα οι νέοι μας . Στις ¨ μάχες ¨ που θα δώσουν μέσα στον ¨πόλεμο¨που λέγεται ζωή απαιτούνται και άλλα επιπρόσθετα των ανωτέρω προσόντα .

            Ένα παλαιό τρίπτυχο , που έλεγαν οι παλιοί τα λέει ¨΄ολα ¨ : ¨Θάρρος , θράσος , αναίδεια ¨. Είναι οι έννοιες που πρέπει να έχει υπόψη του , ο κάθε νέος , που επιθυμεί να πάει ¨ μπροστά ¨ .

            Και πρώτα το θάρρος , αυτό που λέμε η τολμηρή αντιμετώπιση του ανακύψαντος προβλήματος . Με νηφαλιότητα  και χωρίς πανικούς και ψυχικούς ενδοιασμούς , πάντα με σεβασμό στα υπάρχοντα δεδομένα να προχωράμε και να δίνουμε τη γνώμη μας .

            Ο συνδυασμός θάρρους και θράσους φέρνει τις περισσότερες φορές καλά αποτελέσματα . Γιατί  το θράσος είναι ένα ¨σκαλοπάτι¨ πιο πάνω από το θάρρος . Λίγοι το χρησιμοποιούν και αυτοί είναι τα ¨δυνατά¨ μυαλά , εκείνοι που ¨ πατάνε ¨γερά στα πόδια τους .

            Η αναίδεια τέλος είναι κάτι , που ξεφεύγει από τον σωστό τρόπο μιας ευγενούς και ειλικρινούς παρουσίας . Χαλάει , πολλές φορές με τη χρήση της , ο ομιλών , το κλίμα και το κύρος μιας σύσκεψης . Παράλληλα , όμως , ¨ταρακουνάει¨ συνειδήσεις , για κάποιες σκέψεις και απόψεις που τέθηκαν , με τα ερωτηματικά και τις αντιρρήσεις του ,  ο δήθεν αναιδής ομιλητής .

            Κλείνοντας τις σημειώσεις μου , έχω να πω , ότι τα θέματα για τους νέους είναι ανεξάντλητα . Απομένει δε σε αυτούς να κάνουν τις όποιες επιλογές τους .

            Β.Π – Βόλος 23-5-2014 .    

              

            

 

Πολύπλευρη ιδιοφυΐα

               Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1452 στο μικρό χωριό Βίντσι , στα περίχωρα της Φλωρεντίας , εξ ου και το όνομα Ντα Βίντσι . Το γεγονός ότι οι γονείς του ( πατέρας συμβολαιογράφος και μητέρα υπηρέτρια ) δεν είχαν παντρευτεί του στέρησε την δυνατότητα να διδαχθεί ελληνικά και λατινικά αλλά και να σπουδάσει . Την εκπαίδευσή του είχε αναλάβει ο ιερέας του χωριού .

               Από πολύ μικρός είχε ένα ιδιαίτερο ταλέντο στο σχέδιο , κάτι που αναγνώρισε ο πατέρας του προωθώντας τις δημιουργίες του στον πολύ καλό του φίλο και ζωγράφο Αντρέα ντελ Βερόκιο στην Φλωρεντία . Ο Ντελ Βερόκιο τον πήρε να μαθητεύσει κοντά του και σε ηλικία 15 ετών μετακόμισε στη μεγαλούπολη . Εκεί απέκτησε πολύτιμες γνώσεις γύρω από τη ζωγραφική , τη γλυπτική και τη χύτευση μετάλλου και δημιούργησε έργα στο πλαίσιο του εργαστηρίου σε συνεργασία με τον δάσκαλό του και άλλους μαθητές .

               Σε ηλικία 20 ετών είχε ήδη το δικό του εργαστήρι και ήταν μέλος της συντεχνίας των ζωγράφων στη Φλωρεντία . Σύντομα στράφηκε στην αναζήτηση ενός μεγάλου ηγεμόνα με σκοπό την προσέλκυση παραγγελιών . Έστειλε γράμμα στον δούκα του Μιλάνου Λουντοβίκο Σφόρτσα παρουσιάζοντας τις δυνατότητές του και αφήνοντας τελευταία την παρεξηγημένη ιδιότητα του ζωγράφου . Ο Λεονάρντο έγινε δεκτός από τον Σφόρτσα και ως το 1500 περίπου που έμεινε δίπλα του σχεδίασε στρατιωτικούς εξοπλισμούς , κτίρια και μηχανές , ενώ παράλληλα μελέτησε τη φύση , ασχολήθηκε με την μηχανική , την ανατομία , την αρχιτεκτονική και άλλα  . Πραγματοποιούσε νεκροτομές με στόχο τη άντληση γνώσης γύρω από την ανθρώπινη ανατομία και την ορθή χρήση της στους πίνακες και στις μελέτες του , γεγονός που βοήθησε σημαντικά και τον τομέα της Ιατρικής .

                 Με την πτώση του Σφόρτσα αναγκάστηκε να μετακινηθεί στη Ρώμη , στη Μάντοβα , στη Φλωρεντία , να επιστρέψει εκ νέου στο Μιλάνο και τέλος να φύγει για τη Γαλλία , όπου και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο πλάϊ του βασιλιά Φραγκίσκου Α΄. Ο βασιλιάς της Γαλλίας του είχε τόσο μεγάλη αδυναμία που του είχε παραχωρήσει και έναν χώρο κοντά στα Ανάκτορα του Αμπουάζ . Κάθε νύχτα συναντιούνταν για να συζητήσουν ατέλειωτες ώρες για την τέχνη .

                 Πέθανε το 1519 έχοντας προηγουμένως υποστεί ένα εγκεφαλικό , το οποίο έπληξε την κινητικότητα του αριστερού χεριού του .

                 Κληροδότησε τα έργα του σε μαθητές του , ενώ από τα προσχέδια εφευρέσεων που άφησε πίσω του , έλειπαν σημαντικά στοιχεία και οδηγίες , ώστε να μην μπορεί κάποιος να τα αντιγράψει .

 

                  Β.Π- Βόλος 5-5-2014 . 

Περί Κοινής Λογικής

               Αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση για τον σημερινό άνθρωπο να λειτουργεί και να σκέπτεται απλά και πρακτικά σύμφωνα πάντα με την Κοινή Λογική . Με τον τρόπο αυτό κερδίζει χρόνο στις συναλλαγές του και γίνεται πιο κατανοητός με τους συνομιλητές του .

               Άγγλος δημοσιογράφος έγραψε στους ¨ Τάϊμς ¨ του Λονδίνου άρθρο για την Κοινή Λογική . Έχουν ενδιαφέρον οι απόψεις του :

              ¨Σήμερα πενθούμε τον θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης

της Κοινής Λογικής , η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια ... Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της , αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις . Θα την θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα , όπως αυτά :

• -         Έχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι .
• -         Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη , και ...
• -         Ίσως ήταν δικό μου το φταίξιμο .
                 Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές , συνετές οικονομικές πολιτικές , όπως : Μην ξοδεύετε περισσότερα από αυτά που κερδίζετε , και με αξιόπιστες στρατηγικές όπως : Υπεύθυνοι είναι οι ενήλικοι και όχι τα παιδιά . Η ¨υγεία¨ της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι , αλλά αυταρχικοί κανονισμοί . Όπως δάσκαλοι που απολύθηκαν επειδή επέπληξαν έναν απείθαρχο μαθητή .
                 Η ¨υγεία¨της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο , όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν την γονική συναίνεση για να βάλουν αντηλιακό ή να δώσουν μια ασπιρίνη σε ένα μαθητή , αλλά δεν μπορούσαν να ενημερώσουν τους γονείς όταν μια μαθήτρια έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση .
                 Πριν τον θάνατο της Κοινής Λογικής , είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της . Της Αλήθειας και της Εμπιστοσύνης , της συζύγου της Σύνεσης και των παιδιών της Ευθύνης και Λογικής .
                 Έχουν επιζήσει τα 4 ετεροθαλή αδέλφια της :
• -         Ξέρω τα δικαιώματά μου .
• -         Το θέλω τώρα .
• -         Κάποιος άλλος φταίει .
• -         Είμαι θύμα . 
                 Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε ¨ .
   
                 Β.Π. – Μάης 2014 .
   

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

               Πριν εκατόν είκοσι χρόνια , την 3 Ιουλίου 1894 , ένας μεγάλος σεισμός συγκλόνισε την Κωνσταντινούπολη . Την επομένη , ο μεγάλος – αείμνηστος ποιητής  , ο Μιλτιάδης Μαλακάσης (1869-1943) δημοσιεύει στην ¨ΕΣΤΙΑ¨ επίκαιρο ποίημα με τίτλο :

                                                

                                               ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

                             ¨ Ναι τίποτα... Ομορφιά , Μυστήριο , Χάρη

                                με σένα θάναι πάντοτε ζευγάρι ,

                                με σε που του Βοσπόρου τα νερά

                                μερόνυχτα σε λούζουν δροσερά

                                με σε που μύρια λούλουδα από πέρα 

                                σου στέλνουν ευωδιές με τον αγέρα .

 

                                Ναι τίποτα... Η πικρότατη σκλαβιά σου

                                απείραχτη κρατεί την ομορφιά σου ,

                                κι όσο αίμα έχει δίπλα σου χυθεί ,

                                δεν έχει καν στα πόδια σου σταθεί ,

                                κι ολόλευκη και υπέρλαμπρη θα μένεις

                                σε κάθε ζωγραφιά της οικουμένης .

                                                                                                      

                                Ναι τίποτα... Όλα φτάνουνε σε σένα

                                Του κόσμου τα κακά μισοσβυσμένα !

                                Κι αν , χτες ακόμα , γίγαντας τρανός

                                εθέριεψε σα μαύρος ωκεανός

                                κι ετάραξε τα στήθη , μα εστάθη

                                πριν σε συντρίψει , κι έφυγε κι εχάθη

 

                                 Σε προστατεύει κάποιος , που με γνώση

                                 μονάκριβη του κόσμου σ’έχει δώσει ,

                                 κι ούτε σεισμός , ουτ’ αίμα , ούτε σκλαβιά

                                 την πάναγνή σου αγγίζουνε ομορφιά

                                 που ασύγκριτη κι υπέρλαμπρη θα μένει

                                 στην Οικουμένη .

 

                                  Β.Π. - Βόλος 18-4-2014

Οδοιπορικό φιλίας

                                ¨ Κι αν φτάσεις αργά το βράδυ

                                  ή κι αν έρθεις νωρίς το πρωί .

                                  κι αν έρθεις , όταν σε περιμένουμε

                                  ή κι όταν δεν μας το χεις πει .

                                  Χιλιάδες καλωσορίσματα θα βρεις

                                  να σε αναμένουν ,

                                  Κι όσο πιο συχνά μας έρχεσαι ,

                                  τόσο οι καρδιές μας δένουν¨ .

                                 

                                  Β.Π. – Βόλος/Μάης 2014 .

                                

Ο δικός μας συγγραφέας

               Την Κυριακή 4-5-2014 απεβίωσε ο Βολιώτης συγγραφέας Γιάννης Μουγογιάννης σε ηλικία 75 ετών. Έγραψε 16 βιβλία και 23 Μελέτες-Ανάτυπα .

               Συνολικά αποτελούσε ένα χαραχτηριστικό δείγμα ενεργού και ευαίσθητου πολίτη . Ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος που πάνω από 50 χρόνια συμμετείχε πρωταγωνιστικά με την γραφίδα του και την ψυχή του σε όλα τα τεκταινόμενα του τόπου μας , στην ιστορική , στη λογοτεχνική παραγωγή . 

              Η απώλειά του γέμισε όλους μας με βαθιά θλίψη .

              Τον ευγνωμονούμε για όσα πρόσφερε . Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ .     

             

              Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος , Μάης 2014 .

Πέρασε ένας χρόνος

                          Στη μνήμη Ανάργυρου Λ. Χώτου

 

               Περασμένα μεσάνυχτα Σαββάτου και ο ύπνος αδύνατον να με πιάσει . Οι ώρες περνούν , τα βλέφαρα κλείνουν και επί τέλους παραδίνομαι στις αγκάλες του Μορφέα .

               Εκεί στο βαρύ μου ύπνο , σαν ένα κουδούνισμα της πόρτας . Σηκώνομαι , ανοίγω και βλέπω μπροστά μου τον φίλο μουΑνάργυρο .

• -         Καλημέρα , μου λέει .
• -         Πως απ’εδώ τέτοια ώρα ; Του απαντώ .
• -         Ήρθα να πάμε παρέα στο γήπεδο , να δούμε τον αγώνα
  Νίκης – Ολυμπιακού .
  Είσαι με τα καλά σου , του λέω , χαράματα , ακόμη δεν ξημέρωσε . Έλα μέσα .
  Μπαίνει , κάθεται στον καναπέ της τραπεζαρίας .
  Αρχίζω την ¨ανάκριση ¨.
  Καλά πως βρέθηκες εσύ εδώ από τον ¨Επάνω Κόσμο ¨. Πότε κατέβηκες , ποιά είναι τα νέα σου ;
• -         Δόξα τω θεώ καλά τα βρήκα εκεί επάνω . Όλοι , όσοι ανέβηκαν , είναι μια χαρά . Ο Σίμος άνοιξε το καφενείο του . Ο Στέφανος το ραφείο του . Ο Γιάννης το μαγαζί με τα γεωργικά εργαλεία . Ο Απόστολος με το μπακάλικο , που τα έχει όλα . Ο Λάκης με τα λαχανικά του , ο Μύρων με τον φούρνο του , ο Γιάννης με το φαρμακείο του .  Δεν μας λείπει τίποτα . Από γιατρούς έχουμε όλες τις ειδικότητες . Από παρέες και συντροφιές , εκείνο που ήθελα το βρήκα . Η όμορφη και φιλόξενη Χριστίνα με περίμενε . Αργήσαμε να συναντηθούμε , τι να κάνουμε , τέλος καλό όλα καλά . Αυτά είναι τα νέα μου . Εσείς εδώ Κάτω πως τα περνάτε ;
• -         Αρχίζω να ψάχνομαι . Τι να του πω και τι να του αραδιάσω . Για τις δύσκολες μέρες που περνάμε μετά τις περικοπές μισθών και συντάξεων λόγω Μνημονίου . Για τα προβλήματα υγείας , που αντιμετωπίζουμε λίγο-πολύ όλοι μας . Δεν πρόλαβα να λάβω τον λόγο και άρχισε τις ερωτήσεις .
• -         Θέλει να μάθει για όλους και για όλα . Τι κάνει ο Γιώργος ο ράφτης ; Αν δουλεύει ακόμη μετά 60 χρόνια δουλειάς . Ρώτησε για τον συνάδελφό του Νίκο , για τον ξεχωριστό φίλο του Παναγιώτη , για την ακούραστη και πρόθυμη οικονόμο του κυρία Παναγιώτα . Θυμήθηκε τα παιδιά του καφενείου στην αγορά Παλαιών , εκεί όπου πρωί και απόγευμα έπινε το καφεδάκι του. Τον Λάζαρο με το ψητοπωλείο και την Μαρίνα με το Ουζερί στη Νέα Ιωνία , τον Φάνη με την Πιτσαρία του στις Αλυκές με την καλή πίτσα . Με ρώτησε και για άλλα πολλά και του έδωσα τις δέουσες απαντήσεις .
• -         Η μέρα άρχισε να χαράζει . Το απορριμματοφόρο αυτοκίνητο του Δήμου κάνει θόρυβο με την αποκομιδή των σκουπιδιών .
• -         Ξυπνώ απότομα . Χωρίς να τελειώσει το όνειρο , χωρίς να προλάβω να αποχαιρετήσω τον καλό μου φίλο Ανάργυρο .
• -         Με παρηγορεί η βεβαιότητα , ότι κάποτε ξανασυναντηθούμε για να συνεχίσουμε την κουβέντα μας .
   
  Β.Π. –Βόλος 14-5-2014 .
   
   
   

Στη δάφνη της αυλής μου

                             Νιούτσικο λιανοκλάδι σε ξερίζωσα

                             Στου κράσπεδου τη χαραμάδα .

                             Σε τύλιξα στο δροσερό μαντήλι μου

                             στον κήπο μου να σε φυτέψω .

                             μικρή μου δάφνη , να σου πω τη σκέψη μου

                             δεν το περίμενα , να πιάσεις , να θεριέψεις !

                             Διάλεξα όμορφη γωνιά , να σε φυλάει

                             ο ήλιος , το φεγγάρι

                             κι εγώ να καμαρώνω απ’το παράθυρο

                             την φυλλωσιά σου την πυκνή με χάρη .

                             Κάθε πρωί σε χάϊδευα με τρυφερά λογάκια

                             σ’άρεσαν , πονηρούλα μου κι άπλωσες κλωναράκια.

                             Σαν έφτασες στο μπόϊ μου και ντύθηκες νυφούλα ,

                             περήφανη καμάρωνα που ήσουν ομορφούλα .

                             Σαν θέριεψες , σου ζήτησα ένα κλαδί να κόψω ,

                             στεφάνι για τον νικητή τον χιλιοδοξασμένο !

                             Μου τόδωσες από καρδιάς και με περίσσια αγάπη

                             και μούπες¨ πάντα νάρχεσαι να πλέκουμε στεφάνι

                             για ήρωες αληθινούς , ήρωες της Ελλάδας !¨

                             Λευκά ανθάκια , αχτινωτά , μικρούλικα

                             Κ’ύστερα σπόρος πράσινος και μαύρος ,

                             πόσες φορές ένα απ’τα φύλλα σου δανείστηκα ,

                             το φαγητό μου για να νοστιμέψω .

                             Πράσινη η φυλλωσιά σου κι ας χειμώνιασε ,

                             τα άλλα δεντριά του κήπου γυμνωμένα ,

                              εσέ καλημερίζω , δοξασμένη μου

                              κι εσέ καληνυχτίζω , τιμημένη ! 

                  

                                                       Ποίηση : Δήμητρα Μπαρδάνη

                                                                        Λάρισα – 25/5/2014  .