Άφησε πίσω του ένα μύθο

               Όταν έδινε εισαγωγικές εξετάσεις , το 1937 , για τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και περνούσε από τους πρώτους , ο Διευθυντής – καθηγητής της Σχολής , μεγάλος ηθοποιός , Αιμίλιος Βεάκης είπε : ¨ Δεν ξέρεις πόσο μας δρόσισες με την συμμετοχή σου ...

              Ήταν ο ηθοποιός Δημήτρης Χορν ( 1921 – 1998 ) , γιος του συγγραφέα Παντελή Χορν .

               Καλλιτέχνης με ταλέντο έκανε μια λαμπρή καριέρα στο Θέατρο , Κινηματογράφο , Ραδιόφωνο .

               Και , όμως , αυτός ο μεγάλος ηθοποιός πάντα είχε τρακ . Δεν έπαψε ποτέ να τον ακολουθεί . Ο ίδιος έλεγε ότι ντρεπόταν και φοβόταν την έκθεσή του στο κοινό ως το τέλος . Γι αυτό και συνήθιζε να διηγείται ένα σχετικό ανέκδοτο . ¨ Μια εκκολαπτόμενη ηθοποιός αναρωτιέται γιατί η καθιερωμένη Γαλλίδα πρωταγωνίστρια Ρεζάν έχει τόσο τρακ πριν από την πρεμιέρα της ενώ , εκείνη δεν είχε καθόλου ¨ . ¨ Δεν πειράζει , παιδί μου , της αποκρίθηκε η Ρεζάν . Το τρακ έρχεται μαζί με το ταλέντο ... ¨ . Και ο Δημήτρης Χορν διέθετε μπόλικο ταλέντο , αν και ορισμένοι τον μέμφονται γιατί το σπατάλησε σε ελαφρούς ρόλους , σε ρόλους χαριτωμένων τύπων και δεν αφιερώθηκε σε ήρωες του δραματικού και του τραγικού ρεπερτορίου , γιατί δεν έπαιξε ποτέ τραγωδία . Ερμήνευσε , ωστόσο , μια σειρά από ρόλους κλασικών και νεοκλασικών δημιουργών , ξεκινώντας από τον Σαίξπηρ .

               Ο κοινός , καλός ηθοποιός , αποδίδει τον ρόλο του . Ο σπουδαίος – και γι’αυτό σπάνιος – ηθοποιός τον βαθαίνει , τον πλαταίνει , τον πλουταίνει .

              Πέρα από καλός και ταλαντούχος ηθοποιός , πέρα από χαρισματικός και πληθωρικός άνθρωπος διέθετε χιούμορ και διάθεση για αυτοσαρκασμό , χαριτωμένος και γοητευτικός συγχρόνως .

              Ο Δημήτρης Χορν άφησε πίσω του ένα μύθο . Αυτός ο μύθος τον ακολουθεί χρόνια και μετά τον θάνατό του , τον συστήνει στις γενιές που δεν τον έζησαν , που δεν θα τον δουν να παίζει , στις γενιές που θάρθουν . Ανήκει στους λίγους εκείνους τυχερούς της ζωής και της τέχνης που έσπασαν τα όρια , που θέτει το επάγγελμά τους , που πήγαν πέραν από την κριτική για την υποκριτική τους , που δεν περιορίστηκε στον έπαινο  για τη σκηνική τους απόδοση .

              Ο Χορν μετέδιδε τη χαρά της ζωής συνδυασμένη με ποιότητα , υψηλό γούστο και καλαισθησία . Ήταν κάπου ανάμεσα στον Φάουστ , έτσι όπως τον υποδύθηκε στο ¨ Αλίμονο στους νέους ¨, στον Κλέωνα του ¨ Μια ζωή την έχουμε ¨ , στον Παύλο της ¨ Κάλπικης Λίρας ¨ , που ήθελε να ζωγραφίσει το ¨ Σ’αγαπώ ¨ με την Έλλη Λαμπέτη .

                Ο Χορν είναι ο ηθοποιός , που έδωσε υπόσταση στα μπουλβάρ και στις κομεντί και δεν χρειάστηκε να ερμηνεύσει Οιδίποδα για να πάρει τη θέση του στην Πινακοθήκη των Ελλήνων Ηθοποιών . Κάθε παράστασή του είχε ενδιαφέρον πρωτίστως για τον ίδιο και όχι για το έργο , που επέλεγε .

               Η παρουσία του εξέπεμπε ΦΩΣ , το μεγάλο , το λαμπερό , το διαχρονικό , το εκφραστικό ΦΩΣ , που είχε μέσα από την τέχνη και την υποκριτική του δεινότητα .

 

               Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 29/10/2015     .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

                                         

Δηλώνει τόνο αυθεντίας

               Η έκφραση ¨Από καθέδρας¨ , δηλώνει τόνο αυθεντίας , γνώμη που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση .

               Στις 18 Ιουλίου 1870 η Σύνοδος του Βατικανού , παρά τις ατιρρήσεις δεκάδων επισκόπων , αποδέχθηκε και καθόρισε οριστικά το πρωτείο και αλάθητο του Πάπα . Η Σύνοδος εκείνη απεφάνθη ¨ κατά θείαν αποκάλυψιν ¨ ότι , όταν ο Πάπας μιλάει ¨ ex cathedra ¨ υπό την ιδιότητα δηλαδή αυτού ως ποιμένα και διευθυντή όλων των χριστιανών για ζητήματα δόγματος και ηθικής , οι αποφάσεις αυτές είναι αυτοδικαίως αλάθητες ( ex sese non autem ex consensu ecclesiae ) .

 

              Β.Π. – Βόλος 17/10/2015           

Δεν υπάρχουν γεράματα

               Κατέβηκε στο Βόλο από την Θεσσαλονίκη . Είχα χρόνια να το δω . Φίλος από τα παλιά . Συμμαθητής στο Γυμνάσιο , μαζί στο στρατό , της ίδιας ηλικίας , γείτονες .

               Συναντηθήκαμε σ’ένα καλό κεντρικό τσιπουράδικο μερικοί από τους φίλους της παλιάς παρέας . Όσοι βρεθήκαμε στην έκτακτη αυτή σύναξη ,  περάσαμε όμορφες ώρες μεταφέροντας μνήμες και αναμνήσεις από τα χρόνια της νιότης μας .

               Όλοι παραδεχθήκαμε ότι η χρυσή δεκαετία που περάσαμε ήταν αυτή του 1960-1970 , τότε που νέοι , ελεύθεροι , ωραίοι και άνετοι είχαμε ¨ όλο τον κόσμο ¨ στα χέρια μας , τότε που δεν θέλαμε ποτέ να ξημερώσει . Με τις παρέες μας , με τα κρασάκια μας , με τα πάρτι μας , με τις φιλενάδες μας , με τα όλα μας . Έτσι είχαν τα πράγματα τότε . Γιατί άν είναι νέος ο άνθρωπος , κάτω από τα τριάντα , τίποτε δεν λογαριάζει και όλος ο κόσμος είναι δικός του . Ελεύθεροι από οικογενειακές υποχρεώσεις ακολουθούσαμε ο καθένας τον δρόμο της επαγγελματικής αποκατάστασης σύμφωνα με τους στόχους που είχε χαράξει ο καθένας μας .

               Και μετά ήρθαν χρόνια τα δύσκολα . Δημιουργήσαμε οικογένειες με παιδιά και με μεγάλες ευθύνες .

               Οι δεκαετίες του βίου μας κύλησαν γρήγορα , χωρίς να το καταλάβουμε και σήμερα είμαστε παππούδες  με εγγόνια και είναι σαν να ζούμε μέσα σ’ένα μεγάλο όνειρο . Σταθήκαμε τυχεροίστη ζωή.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας και μετρήσουμε πόσοι συνομήλικοι και συμμαθητές ¨έφυγαν¨ από τη ζωή , τότε θα δούμε το ¨Δώρο Ζωής¨,που μας δίνει ακόμη και σήμερα ο Θεός με το να έχουμε υγεία και να λειτουργούμε μέσα στη κοινωνία .

                Σε εκείνη τη μεσημεριάτικη σύναξη των φίλων , όπως παλιά , την προεδρία και τον πρώτο λόγο είχε ο Αντώνης :

• -         Δεν υπάρχουν γέροι δεν υπάρχουν γεράματα . Το έλεγε και το ξανάλεγε ο φίλος Αντώνης . Σημασία έχει το πως αισθάνεται ο καθένας . Το πως σκέπτεται . Και το παν είναι η αισιοδοξία για το αύριο . Να τα βλέπουμε όλα να πηγαίνουν σε μια επιτυχή κατάληξη .
• -         Παίρνει  παράδειγμα από τον εαυτό του . Γρήγορα ο ίδιος
  κατάλαβε ότι ήταν ένα ¨καράβι¨ για μεγάλες θάλασσες και ότι μέσα στο Βόλο ασφυκτιούσε . Ήθελε μια ¨ανοιχτή¨θάλασσα και αυτή τη βρήκε στην αγορά της Θεσσαλονίκης . Ξεκίνησε σαν στέλεχος εταιρίας εξαγωγής καπνών και στη συνέχεια στέλεχος εξαγωγικής εταιρίας κατασκευής ενδυμάτων . Πήγαν καλά οι δουλειές του και τα κέρδη του τα επένδυσε σε ακίνητα . Σήμερα αποκατεστημένος οικονομικά βρίσκεται κοντά στην οικογένεια και στα τρία παιδιά του . 
                 Σύνθημά του ο άνθρωπος να στέκεται πάντοτε όρθιος . Να μη το βάζει κάτω . Να παλεύει με τα δύσκολα και να νικά .
                 Είμαστε εβδομηνταπεντάρηδες , είπε . Το μέλλον μας ανήκει . Έχουμε μπροστά μας να ζήσουμε άλλα 25 χρόνια . 
                     Το ¨τραπέζι¨ τέλειωσε . Περάσαμε καλά . Όχι τόσο από τους νόστιμους μεζέδες , όσο από τα λόγια του Αντώνη . Μας έδωσε κουράγιο . Μας έδωσε αισιοδοξία για τη συνέχεια ...
   
                      Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 22/10/2015      .
   
   
   
   

Βραβείο Νόμπελ

               Τα βραβεία Νόμπελ φέρουν το όνομα του ιδρυτή τους Άλφρεντ Νόμπελ ( 1833 – 1896 ) , Σουηδού χημικού και βιομηχάνου , εφευρέτη της δυναμίτιδος και δίδονται για να τιμούνται κάθε χρόνο οι πέντε προσωπικότητες – χωρίς διάκριση φυλής ή εθνικότητας – οι οποίες ¨ στο έτος που πέρασε προσέφεραν την μεγαλύτερη ωφέλεια στην ανθρωπότητα , στους τομείς της Φυσικής , της Χημείας , της Ιατρικής ή Φυσιολογίας , της Λογοτεχνίας και της Ειρήνης . ( Από το 1969 απονέμεται και βραβείο των Οικονομικών Επιστημών , το οποίο όμως χρηματοδοτείται από την Κεντρική Τράπεζα της Σουηδίας ) .

               Για τη χρηματοδότηση των βραβείων ο Άλφρεντ Νόμπελ συνέστησε με τη διαθήκη του ( 27 Νοεμβρίου 1895 ) Ίδρυμα , το οποίο διέθεσε 31 εκατομμύρια Σουηδικές κορόνες . Από τους τόκους του κεφαλαίου αυτού , χωρισμένους σε πέντε ίσα μέρη , βραβεύονται κάθε χρόνο οι πέντε . Κάθε βραβείο Νόμπελ μπορεί να απονεμηθεί σε δύο ή τρία πρόσωπα ταυτοχρόνως . Πέρα από το ότι θεωρείται η μεγαλύτερη τιμητική διάκριση στον κόσμο , συνίσταται και από το χρυσό μετάλλιο , δίπλωμα και χρηματικό ποσό που κυμαίνεται μεταξύ 40.000 και 50.000 δολαρίων ΗΠΑ .

               Τα βραβεία κάθε έτος απονέμονται στις 10 Δεκεμβρίου , επέτειο του θανάτου του ιδρυτού τους . Η πρώτη απονομή σύμφωνα με τον όρο της διαθήκης του , έγινε στις 10 Δεκεμβρίου 1901 . Ο Γιώργος Σεφέρης και ο Οδυσσέας Ελύτης είναι δύο Έλληνες ποιητές που βραβεύτηκαν με το βραβείο ΝΟΜΠΕΛ λογοτεχνίας το 1963 και 1979 αντίστοιχα .

               Δύο περιπτώσεις απονομής βραβείων ΝΟΜΠΕΛ . Η οικογένεια της Πολωνογαλλίδας Φυσικού – Χημικού Μαρίας Κιουρί , έχει κατακτήσει 4 βραβεία ΝΟΜΠΕΛ : Κιουρί Μαρία 1903 ΝΟΜΠΕΛ Φυσικής , 1911 ΝΟΜΠΕΛ Χημείας . Κιουρί Πιερ , σύζυγος Μαρίας , ΝΟΜΠΕΛ Χημείας 1911 μαζί με Μαρία . Ιρένε Ζολιό Κιούρι , πρωτότοκη κόρη της Μαρίας , ΝΟΜΠΕΛ Χημείας 1935 .

               Ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν-Πωλ Σαρτρ αρνήθηκε να παραλάβει το απονεμειθέν σε αυτόν , το έτος 1964 , βραβείο ΝΟΜΠΕΛ Λογοτεχνίας . Σε επιστολή του προς τη Σουηδική Ακαδημία δήλωσε , ότι αρνείται να δεχθεί οποιαδήποτε διάκριση από οποιοδήποτε Ίδρυμα .   

 

              Βασίλειος Παλαμηδάς - Βόλος - 17-10-2015

Μια συνάντηση με την Άννα

               Φθινοπωρινή νύχτα . Περασμένα μεσάνυχτα και ο ύπνος αργεί . Τα μάτια δεν κλείνουν με τίποτα . Προσπαθώ να ηρεμήσω , όσο μπορώ . Σε λίγο ¨παραδίνομαι¨ στις αγκάλες του Μορφέα .

               Και ξαφνικά μέσα στον ύπνο μου χτυπάει το κουδούνι της πόρτας . Σηκώνομαι , ανάβω τα φώτα και ρωτώ : Ποιός είναι ; Απάντησε μια γνωστή φωνή . Ήταν η Άννα Αϊβαζόγλου , πρόεδρος της ¨Πολιτιστικής Εστίας Ίωνες ¨, Νέας Ιωνίας , Μαγνησίας , που ¨έφυγε¨ πρόσφατα από κοντά μας . 

            -Βασίλη καλημέρα . Άνοιξε σε παρακαλώ . Ήρθα να σε δω και να μιλήσουμε .

           - Πέρασε μέσα καλή μου Άννα και πες μου , τι σου συμβαίνει .

Φέρνω καλά νέα από τον ¨ Επάνω Κόσμο ¨ . Η πόλη μας η Νέα Ιωνία – Μαγνησίας ξαναχτίστηκε . Νέοι δρόμοι , νέες πλατείες χαράχτηκαν,

Σπίτια , με τις καταπράσινες και φρεσκοασβεστωμένες αυλές κοσμούν την πόλη . Οι διατελέσαντες δήμαρχοι Ευάγγελος Καραμπατζάκης , Απόστολος Βολίδης , Γεώργιος Μπαλής , Μιχαήλ Τίκογλου , Γεώργιος Δοξόπουλος , Ανδρέας Βαλαχής μόλις ανέβηκαν επάνω εργάστηκαν και φρόντισαν να μην υστερήσει σε τίποτα αυτή η πόλη .

             Ο περικαλλής ναός της Ευαγγελίστριας έγινε όπως ήταν παλιά.

Με τις εικονογραφίες του , με το ξυλόγλυπτο τέμπλο του , με τα χρυσά μανουάλια του . Και οι ιερείς του , εφημέριοι σεβαστοί πατέρες Σωτήριος , Νικόλαος , Δημήτριος , Κωνσταντίνος να ιερουργούν τις θείες και άγιες μέρες .

             Τα τρία Δημοτικά Σχολεία το 7^ο το 8^ο  και το 20^ο λειτουργούν κανονικά . Οι τρεις Διευθυντές τους δάσκαλοι από τη Μικρά Ασία Καχριμανίδης , Παναγιώτου , Δουλής αντίστοιχα , αγωνίζονται να λειτουργήσουν σωστά τα προγράμματα της εκπαίδευσης .

             Οι δυό γιατροί παθολόγοι Μιλτιάδης Σουγιουλτζόγλου και Αλκιβιάδης Τζιλούλης , να βρίσκονται κοντά στους ασθενείς για να απαλύνουν τον πόνο και τη δυστυχία τους , με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν την εποχή εκείνη . Τον μοναδικό φαρμακοποιό Λεωνίδα Νησιώτη , να δίνει συμβουλές και φάρμακα , ακόμη και δωρεάν , στους φτωχούς και αδύνατους συμπολίτες μας .

             Το αθλητικό σωματείο η ¨ ΝΙΚΗ ¨ είναι εκεί ξαναγεννημένη . Ο Πρόεδρος Παντελής Μαγουλάς με συνεργάτη του τον προπονητή Νίκο Γκαμέτη αγωνίζονται από τον πρωί μέχρι το βράδυ να στήσουν μια καλή ομάδα . Έχουν στη διάθεσή τους καλό υλικό , παιδιά όλα προσφυγόπουλα , με όρεξη και διάθεση για δουλειά . Ξεχωρίζουν ο Μίμης Κοκκινάκης , Τάσος Μανιατάκης , Λευτέρης Καλιοτζής , Νίκος Δεβριάδης , Δημήτρης Λαλές , Σταύρος Ντάφης , Μπάμπης Ζαντέρογλου και άλλα παιδιά στελεχώνουν την ομάδα και θα κάνουν ένα καλό σύνολο .

               Τα καταστήματα της αγοράς , στο ¨ Φαρδύ ¨ , ξαναστήθηκαν και λειτουργούν κανονικά . Έχουμε μαγαζιά που εξυπηρετούν όλες τις ανάγκες . Εμπορικά , μπακάλικα , μανάβικα , κρεοπωλεία , ψαράδικα , ζαχαροπλαστεία , καφενεία κ.τ.λ.  Δεν υπάρχει περίπτωση , εμπορικό αγαθό που θα το αναζητήσει ο πελάτης και δεν θα το βρει .

               Και το βράδυ , το κάθε βραδάκι  βάζει η πόλη τα καλά της και όλοι το ¨απολαμβάνουμε ¨ . Οι Μικρασιάτες θα βγουν έξω με τις παρέες τους , με τις συντροφιές τους , έτσι να ξεδώσουν σε στιγμές διασκέδασης . Τα κέντρα , ταβέρνες και τσιπουράδικα , με τις πατροπαράδοτες ανατολίτικες νοστιμιές , με την σπεσιαλιτέ κουζίνα τους περιμένουν τους πελάτες για να τους εξυπηρετήσουν με ό,τι καλύτερο διαθέτουν .

               Αυτή είναι Βασίλη μου η συνοπτική και περιληπτική εικόνα της πόλης  μας , της Νέας Ιωνίας-Μαγνησίας , που λειτουργεί επάνω εκεί ψηλά στην ¨ Αγκαλιά του Θεού ¨ .

               Εσείς εδώ κάτω τι κάνετε ; Πως τα περνάτε ; Έχω δύο χρόνια να μάθω νέα σας .

             -Περνάμε δύσκολα χρόνια Άννα . Η χώρα καταχρεωμένη . Η ανεργία καλπάζει και το χειρότερο προοπτικές ανάκαμψης να μη διακρίνονται στο βάθος του ορίζοντα . Έχω τις ελπίδες ότι ο Καλός Θεός δεν θα μας αφήσει να χαθούμε .

              Είπαμε και άλλα . Άρχισε να ξημερώνει . Το τρένο των 05,30΄ Βόλου – Λάρισας με το σφύριγμά του , μου διέκοψε τον ύπνο . Ξύπνησα . Το όνειρο χάθηκε . Πήρε...μαζί του και την Άννα των ονείρων μας , τη γλυκιά μας Άννα .

 

              Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 4/10/2015 .

Μια ιστορική φράση

               Την φράση ¨ ανθ’ημών Γουλιμής ¨ τη χρησιμοποιούμε στις μέρες μας , όταν θέλουμε να υποτιμήσουμε κάποιον , να τον υποβαθμίσουμε .

                Ειπώθηκε από τον Χαρίλαο Τρικούπη , τον Απρίλιο 1895 , όταν δεν εκλέχθηκε ούτε βουλευτής και στη θέση του εκλέχθηκε με διαφορά 4 ψήφων ο Μιλτιάδης Γουλιμής . Τότε ο μεγάλος πολιτικός διάλεξε την οδό της αυτοεξορίας και απεβίωσε τον επόμενο χρόνο στο Παρίσι .

                Ωστόσο η άποψη που υπάρχει για το γιατρό Μ . Γουλιμή  είναι λανθασμένη . Δεν επρόκειτο για τυχαίο πρόσωπο , αλλά σκεπάστηκε από τον πολιτικό όγκο του Τρικούπη . Ακόμη και η ημερομηνία θανάτου του , που αναφέρεται στα λεξικά ( 1896 ) είναι λανθασμένη . Προσπάθησαν να τον ... πεθάνουν το 1896 , τη χρονιά που ¨έφυγε¨ από τη ζωή ο Χ. Τρικούπης , αλλά εκείνος το 1898 ακόμη πολιτευόταν και ¨έφυγε¨ από τη ζωή τρία χρόνια αργότερα ...

               Εν πάση περιπτώσει ο Μιλτιάδης Γουλιμής αλλά και ο πατέρας του Γεώργιος εκπροσωπούσαν στη Βουλή την επαρχία Μεσολογγίου επί μία ολόκληρη 40ετία . Ήταν απόγονοι ηρωικών αρματολών και καπεταναίων , που αγωνίστηκαν όχι μόνο κατά την Επανάσταση , αλλά και κατά τον 18 αιώνα . Εκείνο που είναι άγνωστο στο ευρύ κοινό είναι το γεγονός , ότι ο Τρικούπης πολιτευόταν επί μακράν ετών στη περιφέρεια του Μεσολογγίου σε συνδυασμό , μαζί δηλαδή , με τον Γουλιμή , ο οποίος ήταν εξαιρετικά λαοφιλής στις ορεινές της επαρχίας .

              Παραμονές των εκλογών του 1895 , ο Χαρίλαος Τρικούπης έβλεπε το ρεύμα που διαμορφωνόταν εναντίον του . Εγκατέλειψε , λοιπόν , τον πολιτικό ¨ σύντροφό ¨ του Γουλιμήν , που είχε σταθεί πιστά δίπλα του και συνδέθηκε με τον αντίπαλόν του Δηλιγεώργην , νομίζοντας ότι έτσι εξασφαλίζει την εκλογή του .

              Ερέθισε , όμως , με την απόφασή του αυτή το συναισθηματικό κοινό της επαρχίας Μεσολογγίου , τον απλό χωρικό , τον τσοπάνο , τον ψαρά οι οποίοι φρόντισαν να ¨ μαυρίσουν ¨ τον Τρικούπη , αφού τότε ακόμη η ψηφοφορία γινόταν με μαύρα και άσπρα σφαιρίδια .

 

              Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος 5/10/2015

              

Πρωταθλητές της πολιτικής ζωής

               Ο Ελευθέριος Βενιζέλος προπολεμικά και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μεταπολεμικά , είναι οι δύο ¨ πρωταθλητές ¨ της πολιτικής ζωής του τόπου .

               Και οι δύο ξεπέρασαν τα 14 χρόνια συνολικής άσκησης της Πρωθυπουργίας , με τον Ελευθέριο Βενιζέλο να έχει ξεπεράσει κατά λίγες μέρες τα 14,5 και τον Κ. Καραμανλή να υπολείπεται μερικά εικοσιτετράωρα .

               Πίσω τους έρχεται ο Χαρίλαος Τρικούπης με περίπου 13 χρόνια στη Πρωθυπουργική καρέκλα , ενώ τον ακολουθούν , με 11 χρόνια ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος . Στην έκτη θέση ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης έμεινε Πρωθυπουργός συνολικά εννέα χρόνια .

                Οπωσδήποτε , ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατέχει ένα αξεπέραστο ρεκόρ , που δύσκολα στο μέλλον μπορεί να καταρριφθεί :

Από την ημέρα που ορκίστηκε για πρώτη φορά Πρωθυπουργός ( 5-10-1955 ) ως τη στιγμή που παραιτήθηκε για τελευταία φορά το 1980 για να αναλάβει την Προεδρία της Δημοκρατίας , κύλησαν περίπου 25 χρόνια .

               Είναι ο ¨ Μαθουσάλας ¨ της πολιτικής ζωής του τόπου , καθώς πρέπει να προσθέσουμε και τα 15 χρόνια από την πρώτη ορκωμοσία του , ως Προέδρου της Δημοκρατίας , ως την άνοιξη του 1995 , οπότε έληξε η δεύτερη θητεία του .

              Ο Κ . Καραμανλής είναι ο μοναδικός ηγέτης , που κυριάρχησε στη πολιτική ζωή επί σαράντα χρόνια .

 

              Β.Π. – Βόλος 3/10/2015