Πολύπλευρη ιδιοφυΐα

               Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1452 στο μικρό χωριό Βίντσι , στα περίχωρα της Φλωρεντίας , εξ ου και το όνομα Ντα Βίντσι . Το γεγονός ότι οι γονείς του ( πατέρας συμβολαιογράφος και μητέρα υπηρέτρια ) δεν είχαν παντρευτεί του στέρησε την δυνατότητα να διδαχθεί ελληνικά και λατινικά αλλά και να σπουδάσει . Την εκπαίδευσή του είχε αναλάβει ο ιερέας του χωριού .

               Από πολύ μικρός είχε ένα ιδιαίτερο ταλέντο στο σχέδιο , κάτι που αναγνώρισε ο πατέρας του προωθώντας τις δημιουργίες του στον πολύ καλό του φίλο και ζωγράφο Αντρέα ντελ Βερόκιο στην Φλωρεντία . Ο Ντελ Βερόκιο τον πήρε να μαθητεύσει κοντά του και σε ηλικία 15 ετών μετακόμισε στη μεγαλούπολη . Εκεί απέκτησε πολύτιμες γνώσεις γύρω από τη ζωγραφική , τη γλυπτική και τη χύτευση μετάλλου και δημιούργησε έργα στο πλαίσιο του εργαστηρίου σε συνεργασία με τον δάσκαλό του και άλλους μαθητές .

               Σε ηλικία 20 ετών είχε ήδη το δικό του εργαστήρι και ήταν μέλος της συντεχνίας των ζωγράφων στη Φλωρεντία . Σύντομα στράφηκε στην αναζήτηση ενός μεγάλου ηγεμόνα με σκοπό την προσέλκυση παραγγελιών . Έστειλε γράμμα στον δούκα του Μιλάνου Λουντοβίκο Σφόρτσα παρουσιάζοντας τις δυνατότητές του και αφήνοντας τελευταία την παρεξηγημένη ιδιότητα του ζωγράφου . Ο Λεονάρντο έγινε δεκτός από τον Σφόρτσα και ως το 1500 περίπου που έμεινε δίπλα του σχεδίασε στρατιωτικούς εξοπλισμούς , κτίρια και μηχανές , ενώ παράλληλα μελέτησε τη φύση , ασχολήθηκε με την μηχανική , την ανατομία , την αρχιτεκτονική και άλλα  . Πραγματοποιούσε νεκροτομές με στόχο τη άντληση γνώσης γύρω από την ανθρώπινη ανατομία και την ορθή χρήση της στους πίνακες και στις μελέτες του , γεγονός που βοήθησε σημαντικά και τον τομέα της Ιατρικής .

                 Με την πτώση του Σφόρτσα αναγκάστηκε να μετακινηθεί στη Ρώμη , στη Μάντοβα , στη Φλωρεντία , να επιστρέψει εκ νέου στο Μιλάνο και τέλος να φύγει για τη Γαλλία , όπου και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο πλάϊ του βασιλιά Φραγκίσκου Α΄. Ο βασιλιάς της Γαλλίας του είχε τόσο μεγάλη αδυναμία που του είχε παραχωρήσει και έναν χώρο κοντά στα Ανάκτορα του Αμπουάζ . Κάθε νύχτα συναντιούνταν για να συζητήσουν ατέλειωτες ώρες για την τέχνη .

                 Πέθανε το 1519 έχοντας προηγουμένως υποστεί ένα εγκεφαλικό , το οποίο έπληξε την κινητικότητα του αριστερού χεριού του .

                 Κληροδότησε τα έργα του σε μαθητές του , ενώ από τα προσχέδια εφευρέσεων που άφησε πίσω του , έλειπαν σημαντικά στοιχεία και οδηγίες , ώστε να μην μπορεί κάποιος να τα αντιγράψει .

 

                  Β.Π- Βόλος 5-5-2014 .