Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Θα ¨φύγω¨ με δικούς μου όρους

               Πριν είκοσι χρόνια , τον Ιανουάριο του 1996 , πεθαίνει ο αείμνηστος Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν . Τα τελευταία χρόνια της ζωή του , από το 1981 , είχε προσβληθεί από καρκίνο του προστάτη . Το πάλεψε 15 χρόνια . Υπέφερε από τους πόνους .Δεν άντεξε άλλο . Κατόπιν ρητού αιτήματός του , να τελειώνει ο ¨ Γολγοθάς ¨ , όπως έλεγε , του έκαναν μια ενδοφλέβια ένεση , την τελευταία , χωρίς να διευκρινίζει το ¨ Δελτίο ¨ , ότι επρόκειτο περί ευθανασίας .
              Είκοσι χρόνια μετά , στις 5 Σεπτεμβρίου 2016 , πεθαίνει στην Αθήνα , σε ηλικία 63 ετών, ο δημοσιογράφος – φιλόσοφος Αλέξανδρος Βέλιος . Διανοούμενος της εποχής , άριστος ρήτωρ , καλός γνώστης του γραπτού λόγου .Είχε εξέχουσα θέση στα ¨ Ελληνικά Γράμματα ¨ .
              Πριν λίγους μήνες ο Αλέξανδρος Βέλιος είχε προκαλέσει το πανελλήνιο ανακοινώνοντας την πρόθεσή του να μεταβεί στο εξωτερικό , καθότι έπασχε από ανίατη ασθένεια για  να υποβληθεί σε ευθανασία .                                           
              Στη συνέχεια άλλαξε γνώμη . ¨ Μένω Ελλάδα .Δεν θα φθάσει το τέλος Σεπτεμβρίου και θα έχω ¨φύγει¨ από τη ζωή , έλεγε . Άντεχε τους πόνους λέγοντας : ¨ Θα φύγω με τους δικούς μου όρους και στο δικό μου πλαίσιο αξιοπρέπειας . Θέλω να μην γίνω κουρέλι , να μην πέσω σε κώμα , να μη φθάσω σε σημείο αδυναμίας επικοινωνίας και γραψίματος ¨ .
             Αλέξανδρος Βέλιος . Ήταν ένα φωτεινό μυαλό . ΄Ενας διανοούμενος που τον είχε ανάγκη ο τόπος , ένας άριστος χειριστής του γραπτού και ηλεκτρονικού λόγου . Διακρίθηκε για τη μαχητικότητά του  τον ασυμβίβαστο και πολλές φορές αιρετικό λόγο του .
               Καλό σου ταξίδι δάσκαλε . Θα είσαι πάντα μέσα στις καρδιές μας .
               Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 7/9/2016   

                                                                                        
                                      Δίχως όνειρα

           Αγαπητέ Τάκη , καλημέρα .

           Απάντηση δεν πήρα στο μήνυμα που σου έστειλα στις
31-8-2016 .
          Πέρασες από Βόλο και δεν συναντηθήκαμε . Αυτό με λύπησε πάρα πολύ . Ίσως συνετέλεσε η ολιγοήμερη απουσία μου από Βόλο .
          Εδώ οι μέρες κυλάνε  σαν τις σταγόνες της βροχής . Τα ίδια πρόσωπα , οι ίδιοι άνθρωποι , το ίδιο φυσικό περιβάλλον , κάνουν το σκηνικό της ημέρας .
          Συνταξιούχος λόγω γήρατος . Ένας απόμαχος της ζωής .
Δίχως όνειρα , δίχως προοπτικές . Ό,τι χειρότερο για τον σημερινό άνθρωπο .
         Τι περιμένεις από τη ζωή ; Ρώτησα ένα συνάδελφο συνταξιούχο . Η απάντηση κοφτή και μονολεκτική : Τίποτα !
         Κάθισα και τον κοίταζα . Έτσι πρέπει να είναι . Τα δύο παιδιά του μεγάλωσαν , σπούδασαν , έκαναν τις δικές τους οικογένειες . Εκείνος με τη γυναίκα του να παραμένουν στην οικογένεια και να συνεχίζουν όσο το θέλει ο Θεός .
        Κοντεύει μεσημέρι . Εκεί στην καφετέρια ¨ Ρωμαίος ¨ της παραλίας Βόλου παράγγειλα έναν σκέτο-αχνιστό Ελληνικό καφέ . Θα μου έφερνε μια ψυχική τόνωση εκείνο το πρωινό .
       Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 9/9/2016

     

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

                                                    Κάλυμνον είδες


               Είδες την νήσον , όπου ανθεί η συκή και η ελαία σγουρά απλώνει τα αργυρά  της φύλλα ;
               Είδες την κόρην του Ηλίου και της θαλάσσης . Την μητέρα του σπόγγου , η οποία τίκτει σκύμνους
 , γεννά παλικάρια και ανατρέφει γίγαντες και βασιλείς του Πόντου ;
               Την Κάλυμνον είδες . Είναι μία των Δωδεκανήσων .

               Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος 2/9/2016    


                                                 Αφόρητη ζωή


               Το τίμημα που πληρώνει ο σημερινός άνθρωπος , ο οποίος φοβάται ή βαριέται να πάρει ρίσκα στη ζωή του , είναι η πλήξη . Η  ¨ εύκολη ζωή ¨ , η ζωή που δεν έχει διακυμάνσεις και εμπόδια , είναι μια πληκτική ζωή και κατά τη γνώμη μου , μια ζωή αφόρητη .


              Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 2/9/2016