Πάνε από τότε 25 χρόνια .
Φαντάζει σαν όνειρο . Και όμως υπήρξε ένα γεγονός , εκείνη η προσκυνηματική
επίσκεψη στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους .
Αποδέκτες μιας ευγενούς και
τιμητικής πρόσκλησης του τότε Διοικητού του Αγίου Όρους κ Κωνσταντίνου Λούλη ,
με αφορμή την τελετήν ενθρονίσεως ως Ηγουμένου της Μονής Βατοπεδίου του πατρός
Εφραίμ με την συνοδεία της Κυπριακής Αδελφότητος .
Ήταν το πρώτο πενθήμερο Μαΐου
1990 , ημέρα Σάββατο , όταν φτάσαμε
οδικώς στο ήσυχο και φιλόξενο λιμάνι της Ιερισσούς , μιας πόλης έναντι της
Μονής Βατοπεδίου . Στο λιμεναρχείο μεγάλος πυρετός , επίσημοι , αρχές ,
προετοιμασίες για τη μετάβαση στη Μονή . Από τους πρώτους ο Μακαριστός
Μητροπολίτης Δημητριάδος Χριστόδουλος συνοδευόμενος από τον Πρωτοσύγκελο της
Μητροπόλεως Δημητριάδος π Θωμά Συνοδινόν . Ο κ Κωνσταντίνος Λούλης , σαν
Διοικητής να έχει τον πρώτο λόγο . Με πλωτό σκάφος του Λιμενικού , μετά τρία
τέταρτα , φτάσαμε στην Ιεράν Μονήν Βατοπεδίου .
Εδώ η βλάστηση οργιάζει .
Καταπράσινο και εορταστικό το τοπίο . Όλοι οι προσκεκλημένοι κατευθυνόμαστε
στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου , όπου θα τελεστεί η θεία λειτουργία
και η τελετή ενθρονίσεως του νέου Ηγουμένου π Εφραίμ . Στο εσωτερικό του ναού η
ατμόσφαιρα κατανυκτική . Σπάνια και βαριά η διακόσμηση . Εικόνες και
αγιογραφίες παντού . Και η χορωδία αποτελουμένη από Βατοπεδινούς μοναχούς να
ψάλλει πανέμορφες Βυζαντινές μελωδίες .
Μετά την θεία λειτουργία
ακολούθησε η ενθρόνιση του νέου Ηγουμένου π Εφραίμ καθώς επίσης και η αναγγελία
της αλλαγής λειτουργίας της Μονής από ιδιόρρυθμο σε Κοινόβιο μοναστήρι . Το
τελετουργικό έκλεισε με ομιλίες των επισήμων .
Τις απογευματινές ώρες εψάλη ο
μέγας παρακλητικός κανόνας , με λειτουργικές δοξασίες .
Είχαν περάσει αρκετές ώρες ,
πλησιάζαμε μεσάνυχτα χωρίς να έχουν λήξει οι ψαλμωδίες . Και ξαφνικά τα φώτα
σβήνουν και μοναχοί κρατώντας στα χέρια τεράστιες αναμμένες λαμπάδες και φανούς
να προηγούνται της πομπής που οδηγούσε στο Μουσείο της Μονής . Προς τιμήν των
φιλοξενουμένων επισήμων η Διοίκηση της Μονής είχε αποφασίσει να ανοίξουν οι
πύλες του Μουσείου , για μια ξενάγηση .
Όσοι παραβρέθηκαν εκείνο το βράδυ
στο Βατοπαίδι , στάθηκαν πολύ τυχεροί . Μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε
τους θησαυρούς των εκθεμάτων , μια σπάνια ευκαιρία που συναντά ένας επισκέπτης
.
Εδώ στις τεράστιες αίθουσες
είναι συγκεντρωμένο όλο το Βυζάντιο . Αφιερώματα Αυτοκρατόρων , δώρα Πατριαρχών
της Κωνσταντινουπόλεως , τεράστιες εικόνες , αγιογραφίες , σπάνια ιερά
κομψοτεχνήματα , σταυροί , άγια δισκοπότηρα , επίχρυσα ευαγγέλια , μανουάλια ,
πολυέλαιοι όλα είναι εδώ για να θυμίζουν την ¨ Βασιλεύουσα ¨ , την ¨ Πατρίδα των Πατρίδων ¨ . Τι να
πρωτοθαυμάσει ο επισκέπτης μέσα στις δύο ώρες της παραμονής . Απολαμβάναμε και
δεν χορταίναμε το σπάνιο θέαμα .
Ήρθε η ώρα της αποχώρησης .
Επανήλθαμε στους κοιτώνες της Μονής εντυπωσιασμένοι από το θέαμα .
Ξημέρωσε Κυριακή . Πρωινές επισκέψεις στις Μονές Ιβήρων ,
Σταυρονικήτα , Φιλοθέου . Η κάθε Μονή έχει τα δικά της αξιόλογα εκθέματα , τη
δική της ιστορία . Δυστυχώς λίγος ο χρόνος ικανός να καλύψει τις ερωτήσεις μας
.
Περάσαμε 48 ώρες στο Άγιο Όρος
. Ώρες μεστές , ώρες ευλαβικές , ώρες μοναδικές . Ήρθε η ώρα της αναχώρησης .
Δεν γινόταν αλλιώς . Έπρεπε να φύγουμε , δεν είχαμε άλλο χρόνο . Εκείνη τη
στιγμή σκεφθήκαμε μόνο τούτο . Υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας να ξανάρθουμε ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου