Η μοναξιά του ποιητή

               Το ποίημα δημοσιεύτηκε , το 1939 , και σκιαγραφεί με λυρική υποβλητικότητα μια νυχτερινή εικόνα αποχωρισμού . Η σκηνή διαδραματίζεται κάτω από το φως του φεγγαριού , που συντροφεύει την μοναξιά του ποιητή :

                                         

                                       Νυχτερινό

              

                      Ένα φεγγάρι πράσινο μεγάλο ,

                      που λάμπει μες στη νύχτα , - τίποτ’άλλο .

 

                     Μια φωνή που γρικιέται μες στο σάλο

                     και που σε λίγο παύει , - τίποτ’άλλο .

 

                    Πέρα , μακριά στερνό σινιάλο ,

                    του βαποριού που φεύγει , - τίποτ’άλλο .

 

                    Και  μόνο ένα παράπονο μεγάλο ,

                    στα βάθη του μυαλού μου , - τίποτ’άλλο .

 

                                                  Ναπ. Λαπαθιώτης ( 1888 - 1944 )