Πολεμούσε ανεμόμυλους

               Ο Ισπανός συγγραφέας Μιγκέ ντε Θερβάντες ( 1547 – 1616 ) έζησε μια ταραχώδη και περιπετειώδη ζωή , για πολλά χρόνια , εκτός της πατρίδος του στην Ιταλία και Αλγερία .

               Στα 69 χρόνια , που έζησε , δεν σταμάτησε ποτέ το γράψιμο . Στις πρώτες λογοτεχνικές του επιτυχίες ξεκίνησε με το μεγάλο του έργο ¨ Γαλάτεια ¨. Συνέχισε με πολλές εκδόσεις θεατρικών έργων , διηγημάτων και ποιημάτων .

               Η αποθέωση και μεγάλη αναγνώριση του Θερβάντες στους διεθνείς λογοτεχνικούς κύκλους , έγινε με το έργο του ¨ Δον Κιχώτης ¨ το 1605 , ένα έργο που τυπώθηκε σε πολλές εκδόσεις και το οποίο τον συνέδεσε συναισθηματικά στα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του .

              Θεωρείται ένα από τα πιο εμπνευσμένα έργα της νεότερης δυτικής λογοτεχνίας . Το έργο περιγράφει τις περιπέτειες του πρωταγωνιστή Αλόνσο Κιχάνο , ενός απλού αγρότη , ο οποίος έχοντας διαβάσει πολλά βιβλία για τον ιπποτισμό , πιστεύει ότι είναι ιππότης , παίρνει το όνομα Δον Κιχώτης και φορώντας μια παλιά μεταλλική πολεμική στολή που βρήκε , ξεκινά τις περιπέτειές του , έχοντας μαζί του το κοκαλιάρικο άλογό του , που το έλεγε Ροσινάντη και το φίλο του Σάντσο Πάντσο . Κι όπως μας είναι γνωστό , τα ταξίδια του Δον Κιχώτη και του πιστού συντρόφου του δεν έχουν καλή κατάληξη . Συνήθως γίνονται αντικείμενα χλευασμού και γέλιου . Ένα σημαντικό τμήμα του βιβλίου είναι η μάχη με τους ανεμόμυλους . Εκεί , δηλαδή , που προχωρούσαν , είδαν καμιά σαρανταριά ανεμόμυλους , τους οποίους ο Δον Κιχώτης πέρασε για εχθρούς , για γίγαντες που πρέπει να τους εξολοθρεύσουν .

• -         Μα ποιους γίγαντες , ρώτησε ο Σάντσο .
• -         Εκείνους εκεί κάτω , δεν βλέπεις ; Απάντησε ο αφέντης του , μερικοί μάλιστα έχουν χέρια μακριά ίσαμε δυο λεύγες ...
• -         Κοιτάξτε αφέντη μου , παρατήρησε ο Σάντσο , εκείνα εκεί κάτω που φαίνονται δεν είναι γίγαντες , αλλά ανεμόμυλοι και αυτά που μοιάζουν με χέρια είναι τα φτερά τους που , καθώς ο άνεμος τα γυρίζει , κάνουν την μυλόπετρα να αλέθει .
• -         Πως  φαίνεται , ότι δεν έχεις ιδέα από περιπέτειες ! Αυτοί εκεί είναι γίγαντες και , αν φοβάσαι πήγαινε στην άκρη να προσευχηθείς , όσο θα δίνω την άνιση μάχη εναντίον τους .
  Και με αυτά τα λόγια , σπιρούνιασε το άλογό του και χωρίς να δίνει σημασία στις φωνές του φίλου του όρμησε εναντίον των ανεμομύλων . Ήταν τόσο πεπεισμένος ότι οι ανεμόμυλοι ήταν γίγαντες και δεν το κατάλαβε ούτε καν , όταν τους πλησίασε . Στο μεταξύ , τους φώναζε :
                     -Μη φεύγετε δειλά και άνανδρα πλάσματα , ένας και μόνον ιππότης σας επιτίθεται .
                      Έδωσε ένα χτύπημα με την λόγχη του στο φτερό του ανεμόμυλου , αλλά ο αέρας το μετακίνησε με τόση ορμή που έσπασε
  στα δυο τη λόγχη και ξεπέταξε μακριά στο χωράφι άλογο και καβαλάρη . Ο Σάντσο έτρεξε με τον γαϊδάρό του , όσο πιο γρήγορα μπορούσε , για να βοηθήσει τον αφέντη του , αλλά , στο μέρος όπου είχε πέσει , ο Δον Κιχώτης δεν μπορούσε ούτε να κουνηθεί .
• -         Ο Θεός το ξέρει , είπε ο Σάντσο , μια ώρα δεν φώναζα στην ευγένειά σας να προσέξει καλά τι κάνει , γιατί δεν ήταν γίγαντες αλλά ανεμόμυλοι .
• -         Πάψε φίλε Σάντσο , απάντησε ο Δον Κιχώτης . Τα πράγματα στον πόλεμο, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αλλάζουν διαρκώς ..
  Στη συνέχεια αφού σκέφθηκε ότι κάποιος μάγος μετέτρεψε τους εχθρούς σε ανεμόμυλους , για να του στερήσει τη δόξα της νίκης του ... με τη βοήθεια του Σάντσο καβάλησε και πάλι το άλογό του ... και έφυγαν .
                      Σκέπτομαι πόσες φορές εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε φανταστεί εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν . Που μας αδικούν , που μας βλάπτουν , που θέλουν το κακό μας , που απεργάζονται μύρια όσα προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους , που είναι η καταστροφή μας . Μήπως είναι εύκολο να προσγειωθεί στην πραγματικότητα εκείνος , που το ¨ σχοινάκι το κάνει τριχιά ¨ , που στα δικά μας μάτια κάθε μικρή προσπάθεια παίρνει τις διαστάσεις μεγάλου κατορθώματος και επιτυχίας ; Πόσες φορές οι πολιτικοί μας δεν φαντάστηκαν εχθρούς στην προσπάθειά να δικαιολογήσουν τις αποτυχίες και την ανεπάρκειά τους . Υπάρχουν δε εφημερίδες και βιβλία που ισχυρίζονται ότι για όλα τα δεινά της Ελλάδος , αλλά και του κόσμου ολάκερου , φταίνε οι Εβραίοι , οι Σιωνιστές , οι τραπεζίτες , οι βιομήχανοι , το κεφάλαιο , οι Αμερικάνοι , οι Γερμανοί , οι Άγγλοι – Γάλλοι – Πορτογάλλοι , η Κυβέρνηση της Ισπανίας , η Ευρωπαϊκή Ένωση ... και οι μόνοι που δεν φταίνε είναι εμείς οιίδιοι !
                     Γιατί πολεμάμε όλους αυτούς τους ανεμόμυλους ; Τι αλήθεια σημαίνει να πολεμάς ανεμόμυλους ;
                     Σημαίνει να μην πολεμάς ενάντια σε κάτι το σημαντικό ή πραγματικό , αλλά ενάντια σε φανταστικούς εχθρούς και δίνεις φανταστικές μάχες . Εχθρούς , που είναι χτισμένοι μόνο στο μυαλό σου και όπως τους έχτισες , έτσι μπορείς να τους γκρεμίσεις . Είναι μια εμπειρία που επιβραβεύεται , το να ελέγξει κανείς τι ακριβώς αναστατώνει το μυαλό του και την ψυχή του .
                 Καθώς με τις διαπραγματεύσεις και τις συνομιλίες ανακαλύπτουμε διαδοχικά συναισθήματα ας μη δημιουργούμε προφάσεις και δικαιολογίες γι’αυτά , αλλά να αντιληφθούμε ότι αυτά αποτελούν γόνιμο έδαφος για ειλικρινέστερη και θερμότερη προσέγγιση μεταξύ των ανθρώπων . Είτε βρίσκοναι στη Ευρωπαϊκή Ένωση , είτε στον ΟΟΣΑ είτε ... Σημαίνει όμως και κάτι άλλο : Σημαίνει , ότι υπερτιμώντας τη δύναμη του αντιπάλου μας , νομίζουμε ότι είμαστε δυνατοί , πανίσχυροι , ικανοί για το παν , την ίδια στιγμή που είμαστε εντελώς εξουθενωμένοι και αδύναμοι .
                 Προβάλλουμε το ασήμαντο έργο μας , το διογκώνουμε , με σκοπό να δείχνουμε σπουδαίοι και δυνατοί .
                 Ωστόσο , ο Δόν Κιχώτης στη μάχη εναντίον των ανεμόμυλων λέει μια μεγάλη αλήθεια . Ότι ¨ ...στον πόλεμο τα πράγματα , οι καταστάσεις , περισσότερο από οτιδήποτε άλλο , αλλάζουν διαρκώς ... ¨ . Δεν χρειάζεται νομίζω κανένας σχολιασμός πάνω σε αυτό . Μια ματιά αν ρίξουμε στους κάθε είδους πολέμους θα το αντιληφθούμε αμέσως .
                  Ο μόνος πόλεμος που χάνεται , είναι αυτός που δίνεται με ηττοπάθεια .
                  Δεν μας χρειάζονται Δον Κιχώτες . Τέτοιους θα βρούμε πολλούς δίπλα μας . Λίγο να ψάξουμε , πλήθος ... Φυλαχτείτε ! Το πάθος είναι κολλητικό . Το νου μας !
   
                 Θ.Σ. – Βόλος , Μάρτιος 2015
                                                                                                                                        
   
                                                                                     
   
   
   
• -