Τρία χρόνια χωρίς τον Θ. Αγγελόπουλο

               Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια από εκείνο το Χειμωνιάτικο σούρουπο της 24^ης Ιανουαρίου του 2012 , όταν χάσαμε σε τροχαίο ατύχημα στα στενά της Δραπετσώνας , τον ¨μεγάλο¨ του Ελληνικού Κινηματογράφου σκηνοθέτη , σεναριογράφο και παραγωγό Θεόδωρο Αγγελόπουλο ( 1935 – 2012 ) .

             ¨Γύριζε¨ , όπως κάθε χρόνο , την καθιερωμένη ταινία του . Της είχε δώσει και το όνομα : ¨ Άλλη θάλασσα ¨ . Βρισκόταν στα τελευταία πλάνα . Δεν πρόλαβε να τα ¨κλείσει¨ . Η ταινία έμεινε ορφανή . Ο  ¨ ποιητής των εικόνων ¨  πέταξε στην αιωνιότητα .

              Δέκα τρεις ταινίες είχε στο ενεργητικό του ο Θ. Αγγελόπουλος

Δέκα τρία όνειρα . Ο ίδιος ήταν ένας στοχαστής , ένας φιλόσοφος της 7^ης τέχνης , που βίωνε μια ¨ ανθρώπινη περιπέτεια  ¨ σε κάθε του ταινία .

              Τα έργα του ¨ ποιοτικές ελεγείες ¨ , όπου κυριαρχούσε η Ελλάδα , η ανθρώπινη μοίρα , η αποξένωση , η εξορία , η σιωπή της ιστορίας , της φύσης , του τόπου σ’έναν κόσμο αφιλόξενο που γερνάει και πεθαίνει χωρίς στην πραγματικότητα να έχει ζήσει , χωρίς αρμονία , χωρίς αγάπη .

               Ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με την ¨Αναπαράσταση ¨ . Ύστερα κατέγραψε με την κάμερα της άσβεστης μνήμης , πικρές ¨ Μέρες του 36 ¨ . Με τα μέλη του ¨ Θιάσου ¨ του περιπλανήθηκε ¨ Μια αιωνιότητα και μια μέρα ¨ , για να συναντήσει τον ¨ Μέγα Αλέξανδρο ¨, τους ¨ Κυνηγούς ¨ , τον ¨ Μελισσοκόμο ¨, αρχέτυπες φιγούρες και μορφές , που έγραψαν ο καθένας με το δικό του τρόπο την ιστορία μιας χώρας που αναζητά την ταυτότητά της . Πραγματοποίησε ένα ουτοπικό ¨ Ταξίδι στα Κύθηρα ¨, στις μνήμες και στα φαντάσματα του Εμφύλιου .

               Σε ένα ¨ Τοπίο στην ομίχλη ¨ είδε ¨ Το βλέμμα του Οδυσσέα¨

να καρφώνεται με περιέργεια και δέος στο  ¨ Μετέωρο βήμα του πελαργού ¨ κι ύστερα πάνω σ΄’ενα ¨ Λιβάδι που δακρύζει ¨ για μια Ελένη , για μια παλιά πληγή ... Και μετά χάθηκε στη ¨ Σκόνη του χρόνου ¨, πριν καταφέρει να φτάσει σε μια ¨ Άλλη θάλασσα ¨, που τόσο επιθυμούσε .

              Δεν πρόλαβε . Ξαφνικά στην άσφαλτο της τραγουδισμένης Δραπετσώνας γράφτηκε , εκείνο το βράδυ , ο επίλογος της ζωής του πιο μεγάλου Έλληνα κινηματογραφιστή .

              Ας αποτελέσουν τα λόγια τούτα ένα ταπεινό ¨ φιλολογικό μνημόσυνο¨ στη μνήμη του μοναδικού και αξεπέραστου Θ.Αγγελόπουλου .

              Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος 29/3/2015                  .