Στα χρόνια του μεσοπολέμου ,
αλλά και μετά τον πόλεμο , τότε που δεν υπήρχαν ραδιόφωνο , τηλεόραση ,
υπολογιστές , μεγάλη σημασία δίνονταν στον γραπτό λόγο . Όλο το βάρος της
πληροφόρησης ¨έπεφτε ¨ στη ¨πλάτη¨των
εφημερίδων και περιοδικών εντύπων . Από εκεί το κοινό επληροφορείτο για την
τοπική και διεθνή επικαιρότητα .
Ένα γραπτό κείμενο έχει
ιδιαίτερη αξία , από ένα κείμενο που ακούγεται από ¨τα ερτζιανά κύματα¨ του ραδιοφώνου
και την τηλεόραση . Ο λόγος απλός . Αυτό το δημοσίευμα στη εφημερίδα τυπώνεται
, μένει , ενώ αυτό που μεταδίδεται στον αέρα από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση
φεύγει και χάνεται . Έτσι ένα λάθος , ένα ¨μαργαριτάρι¨ στην εφημερίδα
σχολιάζεται από τον παρατηρητικό αναγνώστη , ενώ η ίδια περίπτωση στο ραδιόφωνο
και στην τηλεόραση , φεύγει και
χάνεται .
Πριν από την μεταρρύθμιση της
γλώσσας από την καθαρεύουσα στη δημοτική , υπουργός Γ.Ράλλης 1976 , οι κανόνες
της γραμματικής ήταν καθοριστικοί και απαράβατοι . Γραμματική και συντακτικό
ετηρούντο ως ¨κόρη οφθαλμού¨. Σήμερα με την δημοτική ο καθένας γράφει όπως του
έρθει . Μια λέξη με την ίδια έννοια την συναντάμε με διαφορετικά γράμματα σε
δύο και τρεις εκδοχές , όπως το τραίνο , τρένο , αυγό αβγό κ.τ.λ. Και αυτό δεν
μας πειράζει , δεν είναι λάθος , είναι φυσιολογικό .
Τώρα που γράφω αυτές τις
γραμμές , ήρθαν στη μνήμη μου δύο χαριτωμένα περιστατικά , που συνέβησαν
αρκετές δεκαετίες πριν και που έχουν να κάνουν με την ¨ταλαιπωρημένη¨ γλώσσα
μας .
Σε χωριό της ορεινής
Θεσσαλίας συνέβη κάποτε το εξής περιστατικό : Ένας βράχος αποκολλήθηκε από έναν
ορεινό όγκο και σκότωσε μία κατσίκα . Ο τοπικός αστυνόμος – ενωμοτάρχης , της
ολίγης αναγνώσεως και γραφής , ενημέρωσε αμέσως την Αστυνομικήν Διοίκησιν με το
εξής τηλεγράφημα :
-
Λίθος καταπεσών εφόνευσε εξ
( Αντί του σωστού αιξ ) .
-
Η απάντηση της Διοικήσεως :
-
Αναφέρατε ονομαστικώς τα
θύματα .
Το δεύτερο περιστατικό συνέβη
με έναν νέον , που πήγε να ζητήσει δουλειά σε μια εταιρία . Του έδωσαν έντυπη
αίτηση να τη συμπληρώσει με τα στοιχεία της αστυνομικής του ταυτότητος .Έχει
στο τέλος η κάθε αίτηση τη λέξη ¨ο αιτών¨, όπου υπογράφει ο ενδιαφερόμενος .
Αφού συμπλήρωσε την αίτηση ,
ο φέρελπις νέος , έγραψε κάτω από τη λέξη ¨αιτών¨ τον αριθμό 23 . Προφανώς με
την αγραμματοσύνη που τον ¨έδερνε¨ πέρασε το ¨αιτών¨για το είκοσι τρία, έτος
της ηλικίας του .
Β .Π . – Βόλος 5-9-2013 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου