Το 1896 με τη
χρεοκοπία η χώρα οδηγήθηκε σε Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο . Το πολιτικό σύστημα
κατέρρευσε και ο λαός για πολλά χρόνια έζησε σε μεγάλη δυστυχία και φτώχεια .
Αν όλα αυτά σας θυμίζουν τα όσα περνάμε σήμερα δεν είστε καθόλου λάθος . Ωστόσο
, εκείνη την εποχή γράφτηκαν μερικά εξαιρετικά ποιήματα , που τα διαβάζεις
σήμερα και έχεις την εντύπωση ότι είναι συγκαιρινά μας . Κι όμως μας χωρίζουν
100 χρόνια και βάλε Είναι εκείνη η στιγμή που ο ποιητής συναντιέται με την
ιστορία . Ένα ποίημα του Κωστή Παλαμά , το 1908 . Τίτλος του ¨Γύριζε¨ :
¨Γύριζε , μη σταθείς ποτέ , ρίξε
μια πέτρα μαύρη ,
ο ψεύτης είδωλο είν’εδώ , το
προσκυνά η πλεμπάγια .
Η αλήθεια τόπο να σταθείς μια σπιθαμή δεν θάβρει
Αλάργα . Μύρα της ψυχής της
χώρας τα μουράγια .
Από θαμπούς ντερβίσηδες και
στέρφους μανταρίνους
Κι απ’τους χαλκοπράσινους η
πολιτεία πατιέται .
Χαρά στους χασομέρηδες ! Χαρά στους αρλεκίνους
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και
δασκαλοκρατιέται .
Δεν έχεις Όλυμπε , θεούς ,
μηδέ λεβέντες Όσσα ,
Ραγιάδες έχεις , μάννα γη ,
σκυφτούς για το χαράτσι ,
Κούφιοι και οκνοί καταφρονούν
τη θεία τραχιά σου γλώσσα ,
Των Ευρωπαίων περίγελα και των
αρχαίων παλιάτσοι .
Και δημοκόποι Κλέωνες και
λογοκόποι Ζωίλοι ,
Και μαμμωνάδες βάρβαροι και
χαύνοι λεβαντίνοι ,
Λύκοι , ω κοπάδια , οι
πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κ’οι χαροκόποι αδιάντροποι και
πόρνη η Ρωμιοσύνη ! ¨
Πέρασαν για την ακρίβεια 104
χρόνια και είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε . Γιατί ;
Τι είναι αυτό που μας κρατάει
δέσμιους σε αυτή τη κατάσταση ; Ποιά κατάρα μας υποβάλλει συνεχώς στο σισύφειο
σύνδρομο – μαρτύριο ; Να χτίζουμε και να γκρεμίζουμε με την ίδια πάντοτε
ευκολία και να ξεκινάμε πάντα απο την αρχή ;
Β.Π. – Εφ. ¨ΘΕΣΣΑΛΙΑ¨ ,
7-6-2013 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου