Ολοκληρωμένος πολιτικός

               Αποτελούν ¨είδος εν ανεπαρκεία ¨ ,σήμερα , πολιτικοί του ήθους , του μεγέθους και της εμβέλειας του αειμνήστου πολιτικού Παναγιώτη Παπαληγούρα ( 1917-1993) .

               Γεννήθηκε στη Κέρκυρα τον Ιούνιο 1917 . Σπούδασε νομικά , πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (1926) και αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Γενεύης (1940) .

               Η πολιτική του καριέρα αρχίζει με την εκλογή του ως βουλευτή Αργολίδος και Κορινθίας το έτος 1946 . Έκτοτε και για πολλά χρόνια συνεχίζει την πολιτική του καριέρα σαν στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή ως υπουργός σε οικονομικά υπουργεία .

               Ο αείμνηστος δημοσιογράφος Αντώνιος Καρκαγιάννης έγραψε στην ¨Καθημερινή¨ για τον μεγάλο πολιτικό : ¨ Ο Παναγής Παπαληγούρας είναι παράδειγμα πολιτικού ανθρώπου , της πολιτικής δράσης . Ταυτόχρονα , ήταν ένας ολοκληρωμένος πνευματικός άνθρωπος . Όχι μόνο γιατί έκανε πολύ καλές σπουδές , αλλά και γιατί ποτέ δεν έπαψε να είναι στοχαστής και κυρίως , να στοχάζεται το ρόλο του ως πολιτικού και να θέτει τη θεωρητική του καλλιέργεια στην υπηρεσία και τον προορισμό της πολιτικής

               Ο Παναγής Παπαληγούρας ήταν πολύ προσεκτικός και πολύ υπεύθυνος στις σχέσεις του με τους δημοσιογράφους . Πίστευε ότι είναι ουσιώδης και σημαντική η διαμεσολάβησή τους ανάμεσα στον πολιτικό κόσμο και στο λαό , είτε συμφωνούν με τον πολιτικό , είτε διαφωνούν και ασκούν κριτική . Έτσι  μόνο ενημερώνεται ο λαός και όχι με επιλεκτικές σχέσεις και επιλεκτικές ¨διαρροές¨ με σκοπό τη χειραγώγηση του κοινού .

               Καλούσε , λοιπόν , τους δημοσιογράφους , χωρίς να κάνει διακρίσεις και να μοιράζει αποκλειστικότητες και τους ενημέρωνε λεπτομερώς , πιστεύοντας ότι οι πολίτες έχουν κρίση και λογική και ότι όσο καλύτερα ενημερωμένοι είναι , τόσο η πολιτική γίνεται αποτελεσματικότερη και διαφανής . Το τελευταίο αφορά στην ακεραιότητα του πολιτικού , μια άλλη πονεμένη ιστορία των ημερών μας .

               O Παναγής Παπαληγούρας δέχθηκε αυστηρή και ενίοτε εμπαθή και κακόπιστη κριτική από την ίδια την παράταξή του για ορισμένες εθνικοποιήσεις επιχειρήσεων και του προσήψαν τον χαραχτηρισμό του ¨ σοσιαλμανούς ¨ και της ¨σοσιαλμανίας ¨. Πίσω βέβαια από την κριτική και τους χαραχτηρισμούς βρίσκονταν το τμήμα εκείνο του οικονομικού κατεστημένου , που ενώ στην ουσία απεκόμιζε τεράστια κέρδη από την κρατική προστασία , νόμιμη και παράνομη , υποκρινόταν ότι πιστεύει στην ελεύθερη αγορά και στον ανταγωνισμό .

              Ήταν το τμήμα εκείνο , που λίγο αργότερα η 17Ν αποκαλούσε λούμπεν αστική τάξη . Στην ουσία της η ¨σοσιαλμανία ¨ ήταν μια σημαντική στροφή στην πολιτική της συντηρητικής παράταξης , η οποία επιτέλους , άρχισε να  καταλαβαίνει ότι η οικονομία δεν είναι παιχνίδι αριθμών , έχει να κάνει και με τη δικαιοσύνη και την νομιμότητα , με ανθρώπους και τις ανάγκες τους .

               Μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1993 , ο γιος του Αναστάσιος Παπαληγούρας δικηγόρος , σοβαρός , έντιμος και πνευματώδης , αρχίζει την πολιτική του διαδρομή στα ¨βήματα¨ του πατέρα του και η μέχρι τώρα πορεία του δείχνει ότι δεν θα διαψεύσει τα όνειρα και τις μεγάλες ιδέες που είχε γι’αυτόν ο γεννήτοράς του .

 

               Β . Π .- Εφ.¨ΘΕΣΣΑΛΙΑ¨-Βόλος  13-8-2013