Τον γνώρισα πριν από λίγα χρόνια . Ψηλός , σοβαρός ,
αποφασιστικός , μάχιμος . Στην αρχή είχαμε μόνο μια καλημέρα , όταν ερχόταν στα
γραφεία της εφημερίδας για να αφήσει κάποια ανακοίνωση του πολυαγαπημένου του
Συλλόγου Γερμανόγλωσσων Μαγνησίας ή να μας ενημερώσει για κάποια εκδήλωση , που
είχε σκοπό να πραγματοποιηθεί . Με τον καιρό άρχισα να τον συμπαθώ . Πέρασαν
χρόνια για να αρχίσουμε να ανοιγόμαστε ο ένας στον άλλον , να πούμε κάτι
παραπάνω από τις κλασικές χαιρετούρες , να κατανοήσω ότι πίσω από το αυστηρό
στυλ του κ. Σπύρου , υπήρχε ένας άνθρωπος με χιούμορ , απίστευτη όρεξη για ζωή
, που ήθελε να κάνει πράγματα , να προσφέρει , να καταφέρει , να φέρει πιο
κοντά τους Γερμανούς με τοους Έλληνες . Άνθρωπος που έζησε και δούλεψε για πάνω
από 40 χρόνια στη Γερμανία , παντρεύτηκε εκεί , έφτιαξε τη ζωή του και μια
ευτυχισμένη οικογένεια . Όταν συνταξιοδοτήθηκε πια , αποφάσισε μαζί με την
αγαπημένη του γυναίκα να έρθουν στο Βόλο , για να περάσουν τα υπόλοιπα χρόνια
της ζωής τους . Κι δεν έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια . Δραστηριοποιήθηκε
Έτρεξε ,
αγωνίστηκε , όχι μόνο για το Σύλλογο Γερμανόγλωσσων , αλλά και για το σύλλογο
που έφτιαξε για τα αδέσποτα ζώα .
Πριν λίγες μέρες είχε έρθει
σταγραφεία μας . Πάντα εκτός από την Καλημέρα , συνήθιζε να κάνει σε όλους
χειραψία , δείχνοντας έτσι με αυτόν τον τρόπο την ευγένειά του .
Αστειεύτηκε μαζί μου γιατί εγώ
είχα βάλει μακρυμάνικο , ενώ εκείνος , όπως μου είπε , ζεσταινόταν πολύ ακόμα .
Ήταν ευδιάθετος , γεμάτος από ζωή και πάντα ορεξάτος για δουλειά , για προσφορά
.
Θυμάμαι πόσο χαρούμενος ήταν
στη τελευταία εκδήλωση του καλοκαιριού , που είχα πάει και εγώ , στην οποία
παραβρέθηκε και ο γιος του που είχε έρθει από τη Γερμανία για καλοκαιρινές
διακοπές και για να δει τους γονείς του .
Και λυπάμαι πολύ , αγαπημένε
μου αναγνώ στη , που ο κ. Σπύρος Μπαστούνης δεν είναι πια μαζί μας .
Θα μας λείψει πολύ . Και
πιστεύω ότι θα λείψει και από τους φίλους τους Γερμανόγλωσσους , που κατάφερα
να τους ενώσει . Θα λείψει και από το Βόλο . Γιατί πάντα θα είναι
αναντικατάστατος ένας άνθρωπος τόσο δραστήριος , τόσο αποφασισμένος να κάνει
πράγματα , τόσο δυναμικός , τόσο δημιουργικός
Η τελευταία του σκέψη ήταν να πραγματοποιήσει μια γιορτή
μπύρας στη παραλία του Βόλου , έτσι ώστε Γερμανοί καί Έλληνες να συσφίξουν τις
σχέσεις τους , περνόντας ταυτόχρονα όμορφα . Μια σκέψη που πρέπει να φροντίσουμε
όλοι όσοι γνωρίσαμε τον κ. Σπύρο , να την πραγματοποιήσουμε εμείς για χάρη του
και να την αφιερώσουμε στη μνήμη του . Είμαι σίγουρη ότι από εκεί επάνω θα
χαμογελά και θα νιώθει καλά . Καλό ταξίδι κ. Σπύρο ...
Κατερ.
Καρεκλίδου-Εφ.¨ΜΑΓΝΗΣΙΑ¨Βόλος 21/9/13 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου