Το έτος 1924 , όταν οι πληγές από την καταστροφή της Σμύρνης ήταν
ανοικτές , όταν η χώρα είχε γνωρίσει τα δεινά του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και την
τραγωδία του Διχασμού , φαίνεται ότι ο Παύλος Νιρβάνας και οι σύγχρονοί του
θεωρούσαν εκείνη τη χρονική στιγμή σαν μια ανάπαυλα στο ¨ταξίδι¨της ζωής .
Έβλεπαν τους εαυτούς τους σαν συνταξιδιώτες που είχαν υποστεί τις ταλαιπωρίες
της Γ΄θέσεως ενός τρένου , χωρίς ανέσεις , που αντιμετώπιζε τις επικίνδυνες
ανηφόρες και κατηφόρες αγρίων βουνών και τώρα πλέον θα απολάμβαναν την συνέχεια
της διαδρομής μέχρι το τέρμα στην Α΄θέση ενός τρένου πολυτελείας που θα
διέσχιζε ήρεμες πεδιάδες με σπαρτά και με αμπέλια . Η ελπίδα για το μέλλον ήταν
ζωντανή το έτος 1924 και η αισιοδοξία
αναμφισβήτητη .
Τι να έγραφε άραγε
για τα σημερινά τρένα ο Παύλος Νιρβάνας ; Κατ’αρχήν δεν βρισκόμαστε στο
σιδηροδρομικό σταθμό επειδή κατεβήκαμε από το τρένο του παρελθόντος , αλλά
επειδή μας κατέβασαν βιαίως . Τέλειωσαν τα καύσιμα και η μηχανή δεν μπορεί να
κινηθεί ¨, μας είπαν . Στρωμένο τραπέζι δεν υπήρχε και σούπα δεν μας περίμενε .
¨Την έφαγαν άλλοι και όση περίσσεψε την έχυσαν¨ , μας ενημέρωσαν . Ρωτήσαμε
πότε θα έρθει το τρένο του Μέλλοντός μας , για να συνεχίσουμε το ¨ταξίδι¨μας
και απάντηση σαφή δεν πήραμε . Όταν θα είναι σίγουρο ότι δεν θα προκαλέσετε τις
ίδιες ζημιές που προκαλέσατε στο τρένο του παρελθόντος .
Και έτσι
καθόμαστε τώρα ταλαιπωρημένοι και πεινασμένοι στην αποβάθρα του σιδηροδρομικού
σταθμού . Και περιμένουμε ... Και καθώς
περιμένουμε , χάνουμε την ελπίδα μας και την αισιοδοξία μας ... Σε κάποια
στιγμή είδαμε να πλησιάζει ένα τρένο στολισμένο με γιρλάνδες στον σταθμό και
κάναμε χαρά πιστεύοντας , ότι ήταν το δικό μας τρένο του Μέλλοντος . Μα όταν
πλησίασε διαβάσαμε στις πινακίδες του ότι πήγαινε στην Ιρλανδία .
Πως να μας
περιέγράφε ο Παύλος Νιρβάνας , άραγε , έτσι απογοητευμένους , φοβισμένους και
χωρίς ελπίδα και όνειρα , που έχουμε μείνει περιμένοντας το τρένο του Μέλλοντος
που δεν έρχεται ;
Το μόνο τρένο που
συνεχίζει τη πορεία του με ήλιο και με καταιγίδες είναι το τρένο της ¨ΕΣΤΙΑΣ¨
,που μόλις έκλεισε τα 119 της χρόνια .
Αλεξ.
Στεφανοπούλου- 16-3-2013 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου