Δεν το μπορούσε , δεν το άντεχε άλλο . Ήθελε να ¨φύγει ¨ να ¨πετάξει ¨
μακριά . Να πάει σε ¨ άλλες πολιτείες ¨ , να συναντήσει πρόσωπα και φίλους ,
που τόσο του έλειπαν .
Είχε επιλέξει από καιρό τη μέρα της αναχώρησης . Δεν ήταν τυχαία η μέρα
. Ήταν μέρα γιορτής και πανηγύρεως , της ¨ Ευαγγελίστριας ¨ , πολιούχου και προστάτιδος
της πόλης μας , Νέας Ιωνίας – Μαγνησίας .
Ο Θόδωρος Κοντογιάννης γεννήθηκε , το 1933 , στο Βόλο . Οι γονείς του
πρόσφυγες . Το σπίτι του κοντά στο γήπεδο της Νίκης . Όλες τις ώρες τις μέρας
έβλεπε νέους να κλωτσάνε μπάλλα . Φυσικό ήταν αντί για πολλά γράμματα και
τέχνες να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο ποδόσφαιρο . Αυτό ήταν . Συνάντησε στο
δρόμο του ένα ταλέντο , που κρύβονταν μέσα του και τον έκανε σπουδαίο παίκτη ,
για την εποχή του . Από έφηβος , έπαιξε στην πρώτη ομάδα της Νίκης Βόλου . Το
έτος 1950 και σε ηλικία 17 ετών , αποτελούσαν μαζί με τον Σταύρο Ντάφη το
αχτύπητο δίδυμο του Θεσσαλικού Ποδοσφαίρου στη θέση της μεσαίας γραμμής .
Τεχνίτης ποδοσφαιριστής , έπαιζε με το μυαλό , κυρίαρχος του κέντρου συντόνιζε
την ομάδα στην άμυνα και στην επίθεση .
Στα χρόνια του , πήραν πολλά πρωταθλήματα και κύπελλα με τη Νίκη ,
Θεσσαλικής εμβέλειας . Και όλα αυτά χωρίς οικονομικά κίνητρα , χωρίς αμοιβές ,
χωρίς ασφαλιστικές καλύψεις . Πολλές φορές δεν πήγαινε στο μεροκάματο , για να
μη χάσει την προπόνηση , που ήταν απαραίτητη , για το κρίσιμο ματς της Κυριακής
.
Έπειτα από δώδεκα χρόνια στα γήπεδα , το
1962 , αποσύρθηκε ως ποδοσφαιριστής , για να συνεχίσει σαν προπονητής . Σαν ¨
δάσκαλος ¨ ανέδειξε πολλούς – καλούς μαθητές , ταλέντα που διακρίθηκαν στις
ομάδες τους .
Εργαζόμενος στο λιμάνι του Βόλου
παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του Ματούλα με την οποία απέκτησαν δύο
παιδιά . Τα τέσσερα εγγόνια συμπλήρωσαν την ευτυχία τους .
Αλησμόνητε Θόδωρε . Εκεί στο ¨ άλλο κόσμο
¨ , που θα πας η ομάδα της Νίκης είναι έτοιμη . Οι συνάδελφοί σου σε περιμένουν
. Καθώς μαθαίνω είμαστε πρώτοι στο πρωτάθλημα Θεσσαλίας . Με τη δική σου συμμετοχή
θα το κατακτήσουμε .
Μια αγκαλιά αγριολούλουδα του Πηλίου
εναποθέτω νοερά στην αξεπέραστη μνήμη σου . Καλό ¨ ταξίδι ¨ και καλή αντάμωση .
Βασίλης Παλαμηδάς - 29/3/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου