Στο βιβλίο ¨Πανθεσσαλικό Λεύκωμα¨ , που εκδόθηκε το έτος 1926 , ο συντάκτης του Δ . Χατζητούρνος γράφει για το χωριό του Πηλίου Άγιος Λαυρέντιος :΅
¨Μία από τις αρμονικώτερες γραμμές που η φύση εχάρισε στο Πήλιο , ένα από τα καλά χρώματα με τα οποία εστόλισε ο θείος ζωγράφος αυτόν τον τόπο , ένα από τα μαγευτικότερα και ωραιότερα χωριά του Πηλίου είναι αναμφισβητήτως και το χωρίον Άγιος Λαυρέντιος . Κείται επί θαυμασίου τοπίου , μίαν ώραν περίπου άνωθεν των Άνω Λεχωνίων και συνεπώς της θαλάσσης . Είναι και το χωριό αυτό ένα ωραίο λουλούδι , που μαζί με τα άλλα 23 λουλούδια και τις λοιπές καλλονές αποτελούν το ωραίο μπουκέτο , το οποίον είναι ριγμένο στη μετώπη του πανώριου Πηλίου .
Ο Άγιος Λαυρέντιος είναι χωριό αρκετά μεγάλο και τα λευκά μεγάλα σπίτια του είναι κρυμμένα σχεδόν μέσα σε πολλά οπωροφόρα δένδρα . Η διαμονή εις τον Άγιο Λαυρέντιο είναι κάτι υπέροχον , διότι η πρασινάδα του είναι μια χαρά για τα μάτια του ανθρώπου και το αεράκι του μια δροσιά για το σώμα . Τα νερά του τρεχούμενα , κρύα , κρυστάλλινα διασχίζουν το χωριό με τις ωραίες βρύσες .
Είναι πραγματικώς ο ¨ Επίγειος Παραδεισος ¨, ένα δροσόλουστο χωριό με τα παχύσκια δένδρα του και τις πολυάριθμες βρυσούλες .
Από του χωριού η θέα του Παγασητικού , είναι κάτι το ωραίον γιατί απλώνεται κάτω εκεί πέρα η καταγάλανη θάλασσα . Και να , εκεί πέρα προς τα βαθιά η οροσειρά της ΄Οθρυος και αριστερότερον ολίγον , εις τον μιχόν του Παγασητικού κόλπου η βραχώδης γωνία των Τρικέρρων , με το περίβλεπτον χωρίον το Τρίκκερι .
Αλλά τι δύναται κανείς να είπη και για τους χωρικούς ; Έχουν και αυτοί την ωραιότητα της ψυχής , σύμφωνη με την ωραιότητα της φύσεως . Περιποιητικοί και ευγενείς , ευκατάστατοι , νοικοκυραίοι .Και οι γυναίκες του Αγ.Λαυρεντίου γλυκές και όμορφες , δροσερές , όπως δροσερό και πανώριο το χωριό των .
Σωστό αγκάθι , κατά λάθος αφημένο στο μπουκέτο αυτό , που λέγεται Άγιος Λαυρέντιος ,είναι η έλλειψις αμαξητού δρόμου , συνδέοντος το χωριό μετά του Βόλου . Ω! Εάν είχε τον καλόν του δρόμον , την ευλογημένην συγκοινωνίαν που εκπολιτίζει , εξευγενίζει και κάνει προσιτές τις θείες ομορφιές της φύσεως .
Αν είχε ο Άγιος Λαυρέντιος τον δρόμον του , την εύκολη συγκοινωνίαν , τότε τα θέλγητρά του θα τρυγούσαν κατ’έτος χιλιάδες κόσμου , που τώρα δεν μπορεί να φθάσει μέχρις εκεί . Χρήματα και πρόοδος και ίδρυσις ξενοδοχείων , κίνησις κοσμική , που θα άφηνε στο χωριό άφθονο το χρήμα , το χρήμα που τώρα φεύγει στο εξωτερικό ή σε άλλα μέρη και η εύκολη μεταφορά των πολύτιμων φρούτων του θα ωθούσε τους κατοίκους σε μεγαλυτέραν ωποροκαλλιέργειαν ήτις τόσον προσοδοφόρος τυγχάνει ¨.
Αύτά γράφει ο Δ . Χατζητούρνος για τον Άγιον Λαυρέντιον το μακρινό 1926 . Ένα , χωρίς αμφιβολία , μικρό αριστούργημα .
Ο σκοπός του λογοτέχνη-δημοσιογράφου και εκδότη του ¨Πανθεσσαλικού Λευκώματος¨ , του Θωμά Βινικίου , όπως γράφει ο ίδιος στον πρόλογό του Λευκώματος ήταν ¨ ... να συγκεντρώσει στις σελίδες του , όλους τους Θεσσαλούς λογογράφους , καλλιτέχνας και επιστήμονας με τα έργα των ...¨ . Και χωρίς αμφιβολία πέτυχε τον σκοπό του .
Θ . Σαρίκας- Βόλος-10-8-2014
¨Μία από τις αρμονικώτερες γραμμές που η φύση εχάρισε στο Πήλιο , ένα από τα καλά χρώματα με τα οποία εστόλισε ο θείος ζωγράφος αυτόν τον τόπο , ένα από τα μαγευτικότερα και ωραιότερα χωριά του Πηλίου είναι αναμφισβητήτως και το χωρίον Άγιος Λαυρέντιος . Κείται επί θαυμασίου τοπίου , μίαν ώραν περίπου άνωθεν των Άνω Λεχωνίων και συνεπώς της θαλάσσης . Είναι και το χωριό αυτό ένα ωραίο λουλούδι , που μαζί με τα άλλα 23 λουλούδια και τις λοιπές καλλονές αποτελούν το ωραίο μπουκέτο , το οποίον είναι ριγμένο στη μετώπη του πανώριου Πηλίου .
Ο Άγιος Λαυρέντιος είναι χωριό αρκετά μεγάλο και τα λευκά μεγάλα σπίτια του είναι κρυμμένα σχεδόν μέσα σε πολλά οπωροφόρα δένδρα . Η διαμονή εις τον Άγιο Λαυρέντιο είναι κάτι υπέροχον , διότι η πρασινάδα του είναι μια χαρά για τα μάτια του ανθρώπου και το αεράκι του μια δροσιά για το σώμα . Τα νερά του τρεχούμενα , κρύα , κρυστάλλινα διασχίζουν το χωριό με τις ωραίες βρύσες .
Είναι πραγματικώς ο ¨ Επίγειος Παραδεισος ¨, ένα δροσόλουστο χωριό με τα παχύσκια δένδρα του και τις πολυάριθμες βρυσούλες .
Από του χωριού η θέα του Παγασητικού , είναι κάτι το ωραίον γιατί απλώνεται κάτω εκεί πέρα η καταγάλανη θάλασσα . Και να , εκεί πέρα προς τα βαθιά η οροσειρά της ΄Οθρυος και αριστερότερον ολίγον , εις τον μιχόν του Παγασητικού κόλπου η βραχώδης γωνία των Τρικέρρων , με το περίβλεπτον χωρίον το Τρίκκερι .
Αλλά τι δύναται κανείς να είπη και για τους χωρικούς ; Έχουν και αυτοί την ωραιότητα της ψυχής , σύμφωνη με την ωραιότητα της φύσεως . Περιποιητικοί και ευγενείς , ευκατάστατοι , νοικοκυραίοι .Και οι γυναίκες του Αγ.Λαυρεντίου γλυκές και όμορφες , δροσερές , όπως δροσερό και πανώριο το χωριό των .
Σωστό αγκάθι , κατά λάθος αφημένο στο μπουκέτο αυτό , που λέγεται Άγιος Λαυρέντιος ,είναι η έλλειψις αμαξητού δρόμου , συνδέοντος το χωριό μετά του Βόλου . Ω! Εάν είχε τον καλόν του δρόμον , την ευλογημένην συγκοινωνίαν που εκπολιτίζει , εξευγενίζει και κάνει προσιτές τις θείες ομορφιές της φύσεως .
Αν είχε ο Άγιος Λαυρέντιος τον δρόμον του , την εύκολη συγκοινωνίαν , τότε τα θέλγητρά του θα τρυγούσαν κατ’έτος χιλιάδες κόσμου , που τώρα δεν μπορεί να φθάσει μέχρις εκεί . Χρήματα και πρόοδος και ίδρυσις ξενοδοχείων , κίνησις κοσμική , που θα άφηνε στο χωριό άφθονο το χρήμα , το χρήμα που τώρα φεύγει στο εξωτερικό ή σε άλλα μέρη και η εύκολη μεταφορά των πολύτιμων φρούτων του θα ωθούσε τους κατοίκους σε μεγαλυτέραν ωποροκαλλιέργειαν ήτις τόσον προσοδοφόρος τυγχάνει ¨.
Αύτά γράφει ο Δ . Χατζητούρνος για τον Άγιον Λαυρέντιον το μακρινό 1926 . Ένα , χωρίς αμφιβολία , μικρό αριστούργημα .
Ο σκοπός του λογοτέχνη-δημοσιογράφου και εκδότη του ¨Πανθεσσαλικού Λευκώματος¨ , του Θωμά Βινικίου , όπως γράφει ο ίδιος στον πρόλογό του Λευκώματος ήταν ¨ ... να συγκεντρώσει στις σελίδες του , όλους τους Θεσσαλούς λογογράφους , καλλιτέχνας και επιστήμονας με τα έργα των ...¨ . Και χωρίς αμφιβολία πέτυχε τον σκοπό του .
Θ . Σαρίκας- Βόλος-10-8-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου