Βλέπουμε , ακούμε , διαβάζουμε
από Τηλεόραση , Ραδιόφωνο , Τύπο , ακούμε επίσης σε ομιλίες , επιστήμονες και
ανθρώπους του πνεύματος , όχι όλους ευτυχώς , να μεταχειρίζονται μια ¨ γλώσσα ¨
άνοστη , ακαταλαβίστικη , ¨ ξύλινη ¨
την λένε στις μέρες μας , που δεν έχει τίποτα το ¨ φρέσκο ¨ να πει και να
προσθέσει.
Ο αείμνηστος συγγραφέας και
Ακαδημαϊκός Ζαχαρίας Παπαντωνίου ( 1877 – 1940 ) , ασχολήθηκε , πριν εκατό
χρόνια , με το παραπάνω φαινόμενο . Στο βιβλίο του με τίτλο ¨ Λαλομανία ¨,
γράφει μεταξύ άλλων :
¨Από τον Πυθαγόραν ως τον Καρλάϋλ
και τον Μαίτερλιγκ πολλοί ήσαν οι μυσταγωγοί και οι υμνηταί της σιωπής . Αλλά
την ανέβασεν εις επιστημονικόν θρόνον ο Οσσίπ Λουριέ , γράψας ολόκληρον βιβλίον
δια την φλυαρίαν . Κατά τον συγγραφέα , ο λόγος από την στιγμήν που παύει να
διερμηνεύει ακριβείς και λογαριασμένας ιδέας είναι μια αρρώστια . Η αρρώστια
αυτή ονομάζεται uerbomanie . Ας την πούμε στη γλώσσα μας , λαλομανίαν . Λαλομανείς θεωρούνται
, όλοι όσοι ομιλούν , χωρίς να έχουν τίποτα να πουν .
Η λαλομανία είναι παθολογική
ανάπτυξη της λειτουργίας του λόγου . Όπως η φύσις βγάζει ανωμαλίας , νάνους και
γίγαντας , παράγει και ανθρώπους ανωμάλους εις το λαλείν και το γράφειν .
Υπάρχουν λαλομανείς , κάθε είδους παντού , εις όλα τα επαγγελματικά και τα
στρώματα της κοινωνίας , εις τους σοφούς , τους συγγραφείς , τους καθηγητάς ,
τους δικηγόρους , τους ανθρώπους του σαλονιού , τους πολιτικούς ...
... Αφού δε λαλομανία είναι η μανία να ομιλεί κανείς χωρίς
να έχει να πει τίποτε , ερωτάται αν υπάρχουν πραγματικώς υγιείς εις τον κόσμον
. Διότι ολίγιστοι από τους ομιλούντας έχουν πράγματι κάτι να πουν . Ο συγγραφεύς
, εν τούτοις , θεωρεί ότι δύο είναι τα όντα εις τα οποία αποκορυφώνεται η
λαλομανία . Αι γυναίκες και οι πολιτικοί ...¨
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου