Πλήρης εξευτελισμός

               Αγαπητέ μου εξάδελφε Γιάννη ,

              

              Ήθελα να σε πάρω στο τηλέφωνο για να σου πω , αλλά δεν θα άντεχα την ζωντανή επικοινωνία μαζί σου . Δεν θα είχα τη δύναμη να σου εκθέσω την κατάσταση στην οποία έχω περιέλθει , επειδή νοιώθω ντροπή να περιγράψω τον εξευτελισμό που έχω υποστεί σαν ευυπόληπτο  άτομο της κοινωνίας που ήμουν μέχρι πριν μερικές μέρες .

             Γνωρίζεις , αγαπητέ μου Γιάννη , πόσο πολύ είχα χαρεί όταν μου ανήγγειλες ότι παντρεύεται η κορούλα σου . Είχα αρκετό καιρό να την δω επειδή κινούμαστε σε διαφορετικούς χώρους , αλλά πάντα ρωτούσα και μάθαινα πως πορεύεται στη ζωή  και στην επαγγελματική της σταδιοδρομία . Εν τω μεταξύ έλαβα και την πρόσκληση για τον γάμο και μίλησα και τηλεφωνικά μαζί της για να επιβεβαιώσω ότι θα παρευρεθώ και στην δεξίωση .

               Από εκεί και πέρα άρχισα να σκέπτομαι αφενός την αμφίεσή μου για την ημέρα του γάμου και αφετέρου τον τρόπο μεταβάσεως πρώτον στην εκκλησία και δεύτερον στη δεξίωση , που θα επακολουθούσε . Δεδομένου ότι το Ψυχικό και η Κηφισιά είναι μακριά από την κατοικία μου σκέφθηκα ότι θα ταλαιπωρηθώ να πάω με το δικό μου αυτοκίνητο . Ούτε τον χάρτη των δρόμων έχω υπόψη μου , ούτε θα ήταν εύκολο να βρω χώρο για να παρκάρω . Άρα θα ήταν καλύτερα να πάω στην εκκλησία με ταξί . Από κει κανόνισα να με πάρει η Ελένη στο αυτοκίνητό τους για να πάμε στη Κηφισιά και στο γύρισμα θα έπαιρνα ταξί .

               ΄Ολα , λοιπόν , είχαν ρυθμιστεί και περίμενα να έρθει η ημέρα του γάμου για να δω και τον γαμπρό που διάλεξε η κόρη σου . Μου είπαν δε και την ιστορία της αγάπης των δύο νέων , που με συγκίνησε .

                Και τότε έγινε ο σεισμός . Όλο το οικοδόμημα της ζωής μας , που κτίζαμε τόσα χρόνια γκρεμίστηκε . Μας εξευτέλισαν με ένα πεντάλεπτο μεταμεσονύκτιο ... διάγγελμα ! Μας έστειλαν επαίτες στα ΑΤΜ .

                Σήμερα το πρωί στήθηκα στην ουρά για να πάρω τα 60 Ευρώ που μου χορηγεί η γενναιοδωρία της Κυβερνήσεώς μας , από τα δικά μου λεφτά . Δίπλα μου κατέρρευσε ένας παππούς . Πιο πέρα μια γιαγιά με ¨ πί ¨ παραμιλούσε . Το ΑΤΜ μου έδωσε τελικά μόνο 40 Ευρώ σε κολλαριστά εικοσάρικα .

                Αυτό που ήθελα να σου πω , αγαπητέ μου Γιάννη , είναι ότι μεν αντιλαμβάνομαι ότι η δεξίωση του γάμου θα ματαιωθεί . Δυστυχώς , όμως , δεν θα μπορέσω να έρθω ούτε στην εκκλησία . Ντρέπομαι που το λέω , αλλά δεν έχω χρήματα για να πληρώσω το ταξί . Ούτε για να βάλω  καύσιμα στο αυτοκίνητό μου . Συνήθιζα να χρησιμοποιώ μόνο την κάρτα για τις αγορές μου και δεν είχα παρά μόνο κάπου 300 Ευρώ σε χαρτονομίσματα . Ήδη , όμως , στα βενζινάδικα δεν δέχονται τις κάρτες . Σύντομα φαντάζομαι ότι το ίδιο θα κάνουν και στα σουπερμάρκετ .

               Αν διαθέσω τα λίγα Ευρώ που έχω στο ταξί , δεν θα μπορέσω ούτε ψωμί να αγοράσω μετά από καμιά βδομάδα . Πως να σου τα έλεγα όλα αυτά από το τηλέφωνο , Γιάννη μου ; Γνωρίζεις ότι χάρη στην εργασία μου ζω αξιοπρεπώς , δεν χρωστάω σε κανένα και δεν τσιγκουνεύομαι να ευχαριστήσω αυτούς που αγαπάω . Δεν αντέχω τον εξευτελισμό μου σε επαίτη !

               Εύχομαι κάθε επιτυχία στα παιδιά .

               Με αγάπη , Αλεξ. Στεφανοπούλου , Αθήνα 3/7/2015         .