Μαραθωνοδρόμοι και Ομηρικά έπη
Διοργανώσεις του αυθεντικού
Μαραθώνιου επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο στην Αθήνα ,στη Θεσσαλονίκη και σε διάφορες
πόλεις του πλανήτη . Φυσικά ο
Μαραθώνιος συμπεριλαμβάνεται στα
αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων και
καθιερώθηκε από την πρώτη
ιστορική Ολυμπιάδα του 1896 , όπου νικητής της διαδρομής των 42.195 χιλιομέτρων
στέφθηκε ο Σπύρος Λούης !
Πολλές φορές , βλέπω από την
τηλεόραση τους σύγχρονους Μαραθωνοδρόμους
και σκέπτομαι ότι εκείνος ο απλός οπλίτης ο Φειδιππίδης , που το 490 προ
Χριστού μετά τη νίκη των Αθηναίων εναντίον των Περσών στον Μαραθώνα ,ξεκίνησε
τρέχοντας για να φέρει όσο ταχύτερα γινόταν
την χαρμόσυνη είδηση στη Αθήνα , ποτέ δεν θα φανταζόταν ότι
ο αυθόρμητος ενθουσιασμός του θα
γινόταν μετά από είκοσι πέντε
αιώνες παγκόσμιος θεσμός του Αθλητισμού και ότι χιλιάδες
άνθρωποι θα έτρεχαν για να
καλύψουν την απόσταση που εκείνος είχε διανύσει και να δοξαστούν !
Ποια Πυθία θα του έλεγε ότι η
διαδρομή του για να πει το ¨ νενικήκαμεν ¨
δεν θα σταματούσε στην Αθήνα , αλλά θα
συνεχιζόταν μέχρι το Τόκιο , τη Μόσχα , τη Μελβούρνη, το Λος Άντζελες , το
Μεξικό , τη Στοκχόλμη , το Παρίσι και ότι δεν θα υπήρχε τέρμα σ’αυτή την πορεία
και αυτός ο απλός οπλίτης θα πίστευε στα λόγια της ; Αν αναλογισθεί κανείς πόσο
μοναδικός είναι ο πλούτος της Ελλάδας και μόνο από τον Μαραθώνιο , πρέπει
να συγκλονίζεται .
Μυθικός , όμως , είναι και
ένας άλλος πλούτος , αυτός που άφησε στην Ελλάδα ο Όμηρος . Ίσως δεν υπήρξαν ,
ούτε θα υπάρξουν ωραιότερα ποιήματα από εκείνα που
έπλασε η φαντασία του Όμήρου στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια . Έχουν
παρέλθει είκοσι επτά αιώνες από τότε
και τα δύο αυτά συναρπαστικά έπη , έχουν μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες ,
έχουν κυκλοφορήσει σε βιβλία , έχουν συμπεριληφθεί στη σχολική ύλη , έχουν ¨μεταμορφωθεί
σε ¨κόμικς¨ , έχουν γίνει θεατρικά έργα , έχουν εμπνεύσει ζωγράφους , έχουν
μεταφερθεί στην κινηματογραφική οθόνη και συνεχίζουν να γυρίζονται ταινίες με
τις μάχες του Τρωϊκού πολέμου , τα κατορθώματα του Αχιλλέα , τον Δούρειο Ίππο
και τις περιπέτειες με τον Πολύφημο , τη
Σκύλλα και τη Χάρυβδη , που συνάντησε στο ταξίδι της επιστροφής του στην Ιθάκη
ο Οδυσσέας . Αν ήταν δυνατόν να έρθει ξανά στη ζωή , ο Όμηρος θα εισέπραττε τόσα χρήματα από συγγραφικά
δικαιώματα , όσα είναι και τα δισεκατομμύρια
που χρωστάει η χώρα μας στο ΔΝΤ και στις Βρυξέλλες !
Να ήξερε άραγε ο Όμηρος ποια θα ήταν
η πορεία στο χρόνο των δημιουργημάτων του ; Μπορούσε άραγε να προβλέψει ότι μία
ημέρα οι άνθρωποι θα αποκτούσαν κάτι μαγικά κουτιά , που θα τους πρόβαλαν
εικόνες με ¨ζωντανούς¨ τους ήρωές του ;
Αλλά και εμείς σήμερα αξιολογούμε άραγε πόσο μοναδικός και πολύτιμος θησαυρός
είναι αυτός που κληρονομήσαμε από τον Όμηρο , τον τυφλό εκείνο ποιητή που
έβλεπε μόνο με τη φαντασία του .
Βασίλειος
Παλαμηδάς – Βόλος – 21-3-2020
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου