Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019

Το παράπονο ενός δένδρου

                                                      Το παράπονο ενός δένδρου    
               Ένας αιωνόβιος και γιγάντιος πλάτανος υπάρχει και λειτουργεί στο όμορφο χωριό Δράκεια του Πηλίου .                                           
               Βρίσκεται στη κεντρική πλατεία του χωριού και καλύπτει έκταση 1087 τετρ/γωνικών   μέτρων , ενώ το ύψος του κυμαίνεται 25-35 μέτρα . Η περίμετρος της βάσης  είναι ακριβώς  8 μέτρα .                                                  
               Το συγκεκριμένο ψηλό και επικίνδυνο δένδρο χρήζει άμεσης και επιτακτηκής ανάγκης να κλαδευτεί εκτός των άλλων και διά λόγους δημοσίας ασφάλειας , ώστε να  
μειωθεί ο κίνδυνος πρόκλησης σωματικών βλαβών ή θανάτων στους περαστικούς και υλικών ζημιών σε δημοτική και ιδιωτική περιουσία , ιδιαιτέρα μετά την αύξηση   της                      συχνότητας των ακραίων καιρικών φαινομένων .                                        
              Η  Αντιδημαρχία  ¨ Πράσινου ¨του Δήμου Βόλου θα προβεί στο κλάδεμα και στον καλλωπισμό του πλάτανου ούτως ώστε η παρουσία του να μην εγκυμονεί κινδύνους στους γύρω χώρους .                                                               
              Διάβασα με προσοχή το σχετικό ρεπορτάζ της ¨ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ¨ της 12-10-2019 .                       
Επείγουσες σκοπιμότητες επιβάλλουν την περιβαλλοντική αυτή επέμβαση . Στην προτεραιότητα η ασφάλεια και η υγεία των κατοίκων της περιοχής .                                           
              Από εκεί και πέρα για τα παρεπόμενα και τις τραυματικές συνθήκες που θα περάσει το δένδρο κανείς δεν νοιάζεται . Πληγές παντού και τραύματα περιμένουν το δυστυχισμένο δένδρο . Θα πονάει , θα υποφέρει και θα ελπίζει σε κάποια βελτίωση επούλωσης των τραυμάτων του .                                                                
              Αν είχε στόμα να μιλήσει , θα έλεγε πολλά :  -  Άφρονες , αχάριστοι και ανόητοι άνθρωποι , γιατί το κάνετε αυτό ; Σας έδινα το πολύτιμο οξυγόνο , σας έδινα τη δροσιά μου στις θερμές μέρες του Καλοκαιριού , σας έδινα τα ξύλα από τα περιττά κλαδιά μου για τις ανάγκες του Χειμώνα . Όλα  τα αγνοήσατε . Αντίθετα , με τις επεμβάσεις σας , μου προκαλείτε πληγές στο ταλαιπωρημένο μου σώμα .                
              Αν είχα φτερά θα πέταγα , αν είχα πόδια θα έτρεχα για να γλυτώσω , να πάω μακριά , για να μην βλέπω την αχαριστία σας και την απονιά σας .                                    
              Ένα μόνο σας λέγω , ότι όλα εδώ ¨πληρώνονται¨ στο κόσμο αυτόν, κάποια μέρα .                  
              Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος – 14-10-2019                           .



                                                                                                                                                                  
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: