Το ζεϊμπέκικο της ¨ Ευδοκίας ¨

                                                 Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας

          Όταν σήμερα λέμε το ¨ ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας ¨, εννοούμε το ορχηστρικό κομμάτι του Μάνου Λοΐζου , μια μουσική που σχεδόν μισό αιώνα τώρα έχει αγγίξει  τις    καρδιές   γενεών Ελλήνων , έχει παιχτεί από αμέτρητα χέρια κι έχει εκφράσει το πάθος , το βάσανο

και τη μαγκιά του ζεϊμπέκικου . 

          To για πολλούς λόγους κορυφαίο ζεϊμπέκικο της ιστορίας γράφτηκε από τον Λοΐζο  πάνω στο υλικό της ταινίας ¨ Ευδοκία ¨, που του έδωσε ο σκηνοθέτης Αλέξης Δαμιανός , πάνω στη σκηνή μιας συνοικιακής ταβέρνας , όπου ένας φαντάρος σηκώνεται και χορεύει ζεϊμπέκικο με πάθος , θράσος και θρησκευτική ευλάβεια κοιτώντας στα μάτια την όμορφη Ευδοκία . Εκείνη , αν και συνοδεύεται από τρεις βλοσυρούς άνδρες , παρασύρεται στο ρυθμό του , χτυπάει παλαμάκια , τους κοιτάει αχόρταγα και μονολογεί γελώντας για το πάθος που αναπόφευκτα έρχεται ¨ Παναγιά μου ¨ , ¨Παναγιά μου ¨ . 

          Ο Δαμιανός δεν ήθελε επαγγελματίες ηθοποιούς για τους πρώτους ρόλους του .

Επέλεξε τον ¨λοχία¨συναντώντας τον σε ένα καβγά στο δρόμο στην Ερυθραία Ο Γιώργος Κουτούζας τότε δούλευε σε οικοδομή .  Αρχικά ήταν επιφυλακτικός  ,όμως ο Δαμιανός

τον   έπεισε .

         Η Ευδοκία , Μαρία Βασιλείου ,  εντοπίστηκε σε ένα  φωτογραφικό άλμπουμ στο Λονδίνο , από τον Δαμιανό και τη γυναίκα του .  Εικοσάχρονη μεγαλωμένη στο Λονδίνο Κύπρια , κόρη φτωχής πολυμελούς οικογενείας , άφησε την Αγγλία και ήρθε στην Ελλάδα για να γίνει η Ευδοκία , κεντρική ηρωίδα της ταινίας που το 1985 ψηφίστηκε ως η καλύτερη Ελληνική ταινία , όλων των εποχών . Κατά την διάρκειαν των γυρισμάτων ,που κράτησαν ένα χρόνο και οι δύο έμεναν στο σπίτι του Δαμιανού στην Εκάλη , όπου μπορούσαν να  κάνουν διαρκώς μαθήματα και πρόβες .

        Κανένας από τους δύο πρωταγωνιστές δεν έκανε καριέρα ως ηθοποιός . Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους .

       Ο   Γιώργος Κωτούλας δεν ξαναγύρισε άλλη ταινία , ύστερα από συνειδητή του επιλογή . Μετά το γύρισμα της Ευδοκίας έφυγε στα καράβια και όταν γύρισε συνέχισε να εργάζεται στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος και να μένει στο Κερατσίνι

επιλέγοντας να χορεύει , όποτε ο ίδιος ήθελε . για πάρτη του , όπως είχε πει η γυναίκα του  Σοφία . 

     Η  Μαρία Βασιλείου , έπαιξε σε δύο ταινίες του Όμηρου Ευστρατιάδη ¨ παιδιά των λουλουδιών ¨  και το ¨ερωτισμός και πάθος ¨ με σκηνοθέτη τον Θόδωρο Αγγελόπουλο .

    Ύστερα έφυγε για το Λονδίνο ακολουθώντας τον έρωτά της , όπου πλέχθηκε ένας μύθος γύρω της , μέχρι το 1989 . Σε ηλικία 30 ετών , πέθανε από καρκίνο.

   Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες ο μουσικός Σωτήρης Κοματσιούλης ήταν ο άνθρωπος , τον οποίον ακολούθησε στο Λονδίνο , όπου παντρευτήκαν και έζησαν δύο χρόνια μαζί .   

    Στη συνέχεια της ζωής της απέκτησε ένα κοριτσάκι , αλλά  , δυστυχώς , η ασθένεια την χτύπησε για σχεδόν μια δεκαετία , πριν την οδηγήσει στο θάνατο .

   Β.Π.  Βόλος 29-10-2018