Άφησε το δικό του δημοσιογραφικό στίγμα

               Άφησε το δικό του δημοσιογραφικό στίγμα 

            Αν και πέρασαν 97 χρόνια από τον θάνατό του , έτος 1920 , εξακολουθεί να θεωρείται ο ¨ πατέρας ¨ της δημοσιογραφίας της σύγχρονης Ελλάδας .

            Πρόκειται για τον δημοσιογράφο και εκδότη Βλάση Γαβριηλίδη ¨1848-1920¨ . Γεννήθηκε στους Επιβάτες Ανατολικής Θράκης της Προποντίδος . Καταγόμενος από ευκατάσταση οικογένεια , αφού ο πατέρας του διατηρούσε κωσμηματοπωλείο στη Κωνσταντινούπολη . Σπούδασε στη ¨ Μεγάλη του Γένους Σχολή ¨ και στη συνέχεια σπούδασε Φιλολογία και Πολιτικές επιστήμες στη Λειψία της Γερμανίας με έξοδα του μεγαλέμπορου Βαρώνου Σίνα . 

           Το 1868 δημοσίευσε μια σειρά άρθρων με τίτλο ¨ Γενική Ιστορία της Ελληνικής Τραγωδίας ¨ στο περιοδικό ¨ Επτάλοφος¨

και στη συνέχεια εξέδωσε την εφημερίδα ¨ Η μεταρρύθμιση ¨ . Το 1878 εγκαταστάθηκε , σε ηλικία 30 ετών , στην Αθήνα , ύστερα από την εκδίωξή του από τις Τουρκικές αρχές εξ αιτίας ενός άρθρου του , στη ¨ Μεταρρύθμιση ¨ .  

         Στην Αθήνα συνεργάζεται με τον Κλεάνθην Τριαντάφυλλο και εκδίδουν το περιοδικόν  ¨ Ραμπαγάς ¨ . Στη συνέχεια εξέδωσε μόνος του το περιοδικό ¨ Μη χάνεσαι ¨ και από την 1^η Νοεμβρίου 1883 μετέτρεψε το περιοδικό σε καθημερινή εφημερίδα με τον τίτλον ¨ Η Ακρόπολις ¨.

        Ήταν προσωπικός φίλος του Πρωθυπουργού Χαριλάου Τρικούπη τον οποίον , όμως , από το 1880 και μετά , πολέμησε μέσα από τις στήλες του . Στη συνέχεια υποστήριξε την πολιτική του Βασιλιά Γεωργίου Α΄, τον οποίον ενθάρρυνε να συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες επάνω του .

      Μετά την επανάσταση του ¨ Στρατιωτικού Συνδέσμου ¨ , στο Γουδί το 1909 , ο Β.Γ. με την εφημερίδα του υποστηρίζει για πολλά χρόνια τις πολιτικές του Ελευθερίου Βενιζέλου . Ένθερμος οπαδός της Δημοτικής Γλώσσας δημοσιεύει σε συνέχειες μεταφράσεις περικοπών του Ευαγγελίου στη δημοτική . Δέχεται έντονες λαϊκές αντιδράσεις που τον αναγκάζουν να τις διακόψει . Οι υλικές καταστροφές που υπέστη η ¨Ακρόπολις¨ από τα ¨Ευαγγελικά¨ , όπως ονομάστηκαν τα γεγονότα , τεράστιες .

      Ο Β.Γ. ήταν ένας ακέραιος , σοβαρός και έντιμος δημοσιογράφος . Σαν άνθρωπος είχε τις ιδιορρυθμίες και τις ιδιαιτερότητές του .

     Παρακαλώ να μου επιτρέψετε , αγαπητοί αναγνώστες , να αναφερθώ σε τρία περιστατικά , που αφορούν τον Γ.Β. , όπως τα περιγράφει στο βιβλίο που εξέδωσε ο Γ. Λομβέρδος για τον αείμνηστο και μεγάλο δημοσιογράφο :

¨  Κάποτε ο Γαβριηλίδης ταξίδευε με τον Σιδηρόδρομο στην Ευρώπη , έτυχε δε να συνταξιδεύει με έναν Έλληνα άγνωστό του . Είναι δε γνωστόν τι θα πει άγνωστος Έλλην συνταξιδώτης εις το εξωτερικόν .

     Κάθε άλλο αίσθημα το καταπνίγει η περιέργεια . Θέλει να μάθει που πηγαίνεις , ποιος είσαι , ποια είναι η περιουσία σου , πόσα ξοδεύεις κτλ .

    Ο Γ.Β. βρήκε θαυμάσιο τρόπο για να απαλλαγεί από την ανάκριση .

  -Και από πού έρχεσθε ; Τον ερώτησε ο άλλος απλήστως .

  -Από την Νεάπολη της Ιταλίας , απαντά ατάραχος ο Γ.Β.

  -Είσθε εκεί έμπορος ;

- Όχι , ήμουν εις το φρενοκομείον και εθεραπεύθην ευτυχώς .

  Ο συνταξιδιώτης εις τον πρώτον σταθμόν άλλαξε βαγόνι . Και μετ’ολίγον όλη η αμαξοστοιχία εμάνθανε ότι επικίνδυνος παράφρων ταξιδεύει σε ένα βαγόνι . Παρ’ολίγον να σημάνουν και τον κώδωνα του κινδύνου ! Ήτο δυνατόν ο Γαβριηλίδης να ανεχθεί την ενόχληση του αδιάκριτου Έλληνα συνταξιδιώτη , όταν ήθελε να ρουφήξει την καλλονήν της Απουλίας την οποίαν διέσχιζε ο Σιδηρόδρομος !

                       ………………………………….

¨ Σπόρτσμαν όπως ήταν , τέλειος πεζοπόρος , μοναδικής αντοχής άνθρωπος δυνάμενος να μεταβεί πεζός , στην άκρη του κόσμου και να γράψει όλη την ¨ Ακρόπολη ¨ μόνος του , όπως πολλές φορές το έκανε , δεν ανεγνώριζε σωματικάς αδυναμίας , έχανε επομένως κάθε εκτίμησιν δια τους νωθρούς και τους ραχατλήδες . Ελάτρευε το σφρίγος και την υγείαν … Και όταν κάποιο μεσημέρι του Ιουλίου , όπου ο ήλιος έψηνε , ο Χάρης Σταματίου νεαρός τότε συντάκτης της ¨ Ακροπόλεως ¨ , του ανήγγειλε , ότι στο δάσος της Πεντέλης εξερράγη πυρκαγιά .

-Και κάθεσαι ; του απάντησε . Έπρεπε να βρίσκεσαι στην Πεντέλη .

Και όταν του εζήτησε τα έξοδα της μεταβάσεώς του έμεινε κατάπληκτος .

-Με τον Σιδηρόδρομον θα πάτε ;

-Μάλιστα …

-Είναι αίσχος για την καταγωγήν σας , Ρουμελιώτης εσείς , και την ηλικίαν σας . Να πάτε με τα πόδια …Εγώ στην ηλικίαν σας το θεωρούσα μικροπερίπατο ! ¨

              …………………………………….

      ¨ Δεν εχώνευε τρία πράγματα : Το σπαθί των αξιωματικών , το σχολαστικισμό του Σχολείου και του Κράτους και τα στενά παπούτσια . Το σχέδιο των ιδικών του παπουτσιών το έδινε ο ίδιος . Ήταν τετράγωνα , άκομψα , με μια ραφή πάνω στη μέση . Και τις περισσότερες φορές τα φορούσε χωρίς κάλτσες ! Ευτυχία του ήταν η ξυπολησιά . Ηδονή του να περπατεί ξυπόλητος .

        Θέλεις να αισθανθείς ελευθερίαν , θέλεις να αισθανθείς εσωτερική χαρά ; Έλεγε : Ξυπολήσου και περπάτα ! Ηδύνεται όλο σου το σώμα , απολαμβάνει … Πολλές φορές έγραφε έχων τα πόδια του βυθισμένα σ’ένα κουβά νερό ή πατώντας επάνω σε φρεσκοκομμένα μαρουλόφυλλα .

        Και έτσι εδέχετο όποιον τύχαινε να τον επισκεφτεί εκείνη την ώρα στο γραφείο του .

Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – Μάρτιος 4/3/2017