Οι νόμοι της αγοράς επεκράτησαν ...

               Το 1973 στη Μπεζανσόν της Γαλλίας έβαλε λουκέτο το

 εργοστάσιο ωρολογοποιίας Lip . Η ιδιοκτήτρια εταιρεία αποφάσισε να κατεβάσει ρολά , γιατί δεν έβγαινε στα Κόστα λειτουργίας του εργοστασίου , ενώ τα ρολόγια του δεν ήταν ανταγωνιστικά στην αγορά.

               Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο με την επιτροπή αγώνα , που είχαν συστήσει από τον Μάη του 1968 , αποφάσισαν να αναλάβουν οι ίδιοι τη λειτουργία του . Συνέχισαν την κατασκευή ρολογιών και κάλεσαν συνδικαλιστικές ενώσεις και φορείς απ’όλη τη Γαλλία και το εξωτερικό να ενισχύσουν την προσπάθεια .

               Χιλιάδες Γάλλοι εμφορούμενοι από επαναστατικό οίστρο , αφού επρόκειτο για μια νέα προσπάθεια , πέρα και πάνω από καπιταλιστικά δεδομένα , όπως νόμιζαν , ανταποκρίθηκαν στην έκκληση και άρχισαν να αγοράζουν τα ρολόγια της Lip .

               Τα αγόρασαν τον πρώτο χρόνο , το δεύτερο , τον τρίτο , τον τέταρτο έπαυσαν να τα αγοράζουν διότι τα μοντέλα πλέον δεν ανανεώνονταν , αφού δεν είχαν γίνει επενδύσεις εκσυγχρονισμού και αντικατάστασης τεχνολογίας , την ώρα που τα ρολόγια άλλων ιδιωτικών εργοστασίων ήταν πιο σύγχρονα και ελκυστικά στην αγορά .

               Οι νόμοι της αγοράς επεκράτησαν της χωρίς κέρδος αυτοδιαχείρησης του εργοστασίου , με αποτέλεσμα το εγχείρημα να τερματιστεί και τελικά οι 480 εργαζόμενοι της βιομηχανίας να μείνουν άνεργοι .

               Το παράδειγμα του εργοστασίου της Lip ήρθε τελευταία στην ελληνική επικαιρότητα , με το κλείσιμο εργοστασίων στη ΒΙΠΕ Βόλου,λόγω της κρίσης , αλλά και του υψηλού κόστους παραγωγής στην ελληνική βιομηχανία , τα προϊόντα της οποίας δεν είναι ανταγωνιστικά στις αγορές .

               Αναπτύσσεται με χρονική καθυστέρηση ένα κίνημα αυτοδιαχείρισης των κλειστών εργοστασίων , που διακατέχεται από επαναστατικό οίστρο , με την ευκαιρία και της αριστερής κυβέρνησης , το οποίο ωστόσο δεν λαμβάνει υπόψη του μια βασική αρχή : Την παγκοσμιοποίση της καπιταλιστικής οικονομίας , με τους όρους της οποίας λειτουργεί η αγορά .

               Εγχειρήματα όπως της ΒΙΟΜΕ , θα αποτύχουν με την πρόοδο του χρόνου , όχι για κάποιον άλλο λόγο , αλλά διότι οι αγορές είναι σκληρές , πολύ σκληρές στα προϊόντα που διακινούνται . Θέλουν τον συνεχή εκσυγχρονισμό τους , την ελκυστική συσκευασία τους , την προβολή τους .

               Και σ’αυτά , μόνο βιομηχανίες που λειτουργούν σε καπιταλιστική βάση μπορούν να ανταποκριθούν . Βιομηχανίες που λειτουργούν σε αυτοδιαχειριζόμενη βάση , όπου το κέρδος εξοβελίζεται,με μαθηματική ακρίβεια , οδηγούνται σε θάνατο . Εκτός και αν συντηρηθούν από τον Κρατικό κορβανά ... 

 

               Σ . Δ. – Βόλος 27/3/2016