Το Θολάρι

               Το είχαν τάμα οι γονείς Πέτρος και Φιλιώ να βαφτίσουν τα δίδυμα παιδιά τους στο μοναστήρι της Παναγίας Χαζοβιώτισσας Αμοργού .

               Έτσι την προγραμματισμένη ημερομηνία συγγενείς και φίλοι πήγαμε στην όμορφη Αμοργό στη βάπτιση του Βασίλη και της Μαρίας .

               Μετά το Μυστήριο σε ταβέρνα του χωριού της Αμοργού με την ονομασία  Θολάρι  οι ευτυχείς γονείς δεξιώθηκαν τους καλεσμένους με τοπικά εδέσματα και νησιώτικους ήχους τοπικής ορχήστρας .

               Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Γεώργιος Ασπρέας ( 1875 – 1952 ) στο βιβλίο του ¨ Η Παναγία η Οδηγήτρια ¨ , γράφει για το  Θολάρι  :

             ¨ Το μαΐστρο της Αμοργός , επάνω στο μαυροβούνι , είναι κτισμένο το Θολάρι . Παληό χωριό μαρινάρικο , που οι κοπέλλες του είναι ψηλόλιγνες και σταράτες και τα παλικάρια του γεμάτα , μαυρειδερά , με ατσάλινα μπράτσα και μάτια ανήσυχα σαν σπίθες . Όλα  τα νησιώτικα χωριά , που χτίστηκαν το παληό καιρό στις ξέρες και στα μαυροβούνια , θεμελιώθηκαν μακρυά από τους γιαλούς . Τα βλέπει κανείς σαν γλαροφωληές στους ψηλούς βράχους και σαν σκοπιές στις βουνοπλαγιές . Σε γιαλούς δεν χτιζόντουσαν χωριά , παρά μονάχα κάστρα και μπούρτζια και καστέλλα , αρματωμένα με τάπιες και  κανόνια . Οι κουρσάροι , που χίλια χρόνια ήτανε των νησιών και των γιαλών ο φόβος και ο τρόμος , άσπλαχνοι και σκληρόκαρδοι , φονηάδες και κλέφτες , αρμένιζαν στις θάλασσες και κούρσευαν τους γιαλούς , αρπάζανε τσούρμες τα παιδιά και τα κορίτσια και φεύγανε για τα σκλαβοπάζαρα . Από τις πλαγιές και τα ψηλώματα , όπου χτίζανε άθελα τα χωριά τους οι νησιώτες , μόλις αγνάντευαν πανί στις θάλασσες , άρπαζαν τ’άρματα  τα παλικάρια και κλείνανε τα μονοπάτια και τις κακοστρατιές .

                Στο γιαλό , στο Θολάρι της Αμοργός , εκεί που αρχίζει να ψηλώνει ο κάβος του Μαράγκα , που οι θαλασσίτες το λένε και κάβο Σκάρο , οι Θαλαργιώτες είχανε κτίσει το κλησίδι τους , αγιασμένο στην Παναγιά την Οδηγήτρια . ¨

 

                Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος 27/12/2015           .