Περί ¨ Θεωρίας των Παιγνίων ¨

               Ο οικονομολόγος – καθηγητής και υπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα κ Γιάννης Βαρουφάκης , έγινε το ¨ πρόσωπο των ημερών ¨ , με τις ιδιότυπες ενδυματολογικές εμφανίσεις του και τις καινοτόμες θέσεις του , χειριζόμενος στο Ευρωγκρούπ των Βρυξελλών παράταση της δανειακής σύμβασης της Ελλάδας με τους Πιστωτές ( Θεσμούς ) : Ε.Ε , Ε.Κ.Τ , Δ.Ν.Τ. ( Ευρωπαϊκή Ένωση , Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα , Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ) .

               Στο σημείωμα τούτο θα αναφερθώ για τον συγγραφέα-καθηγητή , ο οποίος έγραψε μια σειρά βιβλίων οικονομικού περιεχομένου . Ένα από τα γραπτά του πονήματα έχει τίτλο : ¨ Θεωρία των Παιγνίων ¨ και σημείωσε μεγάλο εκδοτικό τιράζ . Επιτρέψτε μου , δεν είμαι ειδικός , να αναφερθώ , όσο μπορώ , με λίγα λόγια από τις εντυπώσεις , που απεκόμισα μετά την ανάγνωση του βιβλίου : ¨ Η θεωρία των Παιγνίων ¨ , είναι η θεωρία που προσπαθεί να ενοποιήσει τις κοινωνικές επιστήμες . 

               Το πρόβλημα με τη ¨ Θεωρία των Παιγνίων ¨ είναι ότι η μαθηματική της γλώσσα αποκλείει πολλούς από συζητήσεις από τις οποίες δεν έπρεπε να λείπει κανείς . Εκείνοι που ενδιαφέρονται περισσότερο για την κοινωνική σημασία της ¨ Θεωρίας των Παιγνίων ¨, συνήθως απωθούνται από τα μαθηματικά της . Κι εκείνοι που κατέχουν τις απαιτούμενες τεχνικές , συχνά δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική και φιλοσοφική σημασία .

               Το βιβλίο του κ Γιάννη Βαρουφάκη απευθύνεται σε όλους . Στους μη κατέχοντες τις τεχνικές , παρουσιάζει όλες τις σημαντικές έννοιες , χρησιμοποιώντας απλή αριθμητική . Στους υπόλοιπους αποκαλύπτει την κοινωνική σημασία των τεχνικών . Στους Οικονομολόγους παρουσιάζει την αρτιότερη μέθοδο ανάλυσης του αντικειμένου τους , αλλά και μία ευκαιρία επαναπροσέγγισης με την φιλοσοφία , την ψυχολογία και την πολιτική επιστήμη.

Στους κοινωνικούς επιστήμονες προσφέρει εφόδια χρήσιμα στην κριτική αξιολόγηση της ¨ Θεωρίας των Παιγνίων ¨ . Στο ευρύ κοινό , αποκαλύπτει τις αδυναμίες των ερμηνειών περί ¨ καλής κ’αγαθής κοινωνίας ¨, που βασίζεται αποκλειστικά στον Φιλελεύθερο ατομικισμό .

                Το βιβλίο δεν προσηλυτίζει . Αντίθετα , διατηρεί σε κάθε του σελίδα μια έντονη κριτική στάση ανατρεπτικού κειμένου ¨ .

 

                 Βασίλειος Παλαμηδάς – Βόλος 22/2/2015