Πήγαινε να δουλέψεις

               Η ψυχολόγος και συγγραφέας κυρία Τατιάνα Αβέρωφ , κόρη του αείμνηστου πολιτικού Ευαγγέλου Αβέρωφ , στο βιβλίο της με τίτλο ¨ Δεσμός ¨ , γράφει για τα παραλειπόμενα των δύο ξεχωριστών συναντήσεων της Ελληνικής Αντιπροσωπείας με τον μεγάλο της πρόγονο – Εθνικό Ευεργέτη Γεώργιο Αβέρωφ , σε μια προσπάθεια οικονομικής ενίσχυσης της Ελλάδος εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων 1896 και των Βαλκανικών Πολέμων 1912 – 1913 .

            ¨Λένε , πως όταν οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Αντιπροσωπείας επισκέφτηκαν τον Γεώργιο Αβέρωφ στην Αλεξάνδρεια , για να ζητήσουν να συμβάλει στην αναμόρφωση του Σταδίου  - εν όψει της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896 – εκείνος τους κέρασε πρώτα εκλεκτά ντόπια τσιγάρα και περίμενε σιωπηλός όσο έβγαζαν τα σπίρτα τους απ’ τις τσέπες  και άναβαν τα τσιγάρα τους . Ύστερα , πήρε με τη μασιά ένα κάρβουνο από το τζάκι και άναψε το δικό του . ¨ Γιατί να ξοδεύω σπίρτα αφού η φωτιά είναι αναμμένη ;¨ Παρατήρησε δηκτικά . Και πρόσθεσε πως αν επικρατούσε παρόμοιο πνεύμα σπατάλης , στα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων οι δωρεές δεν θα έφθαναν για να ολοκληρωθεί ούτε το πρώτο διάζωμα του Σταδίου .

               Τα μέλη της επιτροπής θα πίστεψαν δίχως άλλο , πως είχαν αποτύχει στη αποστολή τους να αποσπάσουν χρήματα από τον ευεργέτη . Γιατί ήταν αλήθεια πως παρά τα μυθικά ποσά που διέθετε απλόχερα σε πλείστους σκοπούς ο Γεώργιος Αβέρωφ ήταν γνωστός επίσης για την σφιχτότητά του και τον σκληρό τρόπο , με τον οποίον απέπεμπε πολλούς απ’αυτούς που ζητούσαν χρήματα . ¨ Δεν σου δίνω, για να μη σε κάνω τεμπέλη ¨, είχε ακουστεί να λέει . Ή κοφτά : ¨ Πήγαινε να δουλέψεις ¨ . Εξ ίσου κοφτά είναι ότι αρνήθηκε να συνεισφέρει στον έρανο για το θωρηκτό , που θα δώριζαν οι απόδημοι στην Ελληνική Κυβέρνηση τις παραμονές των Βαλκανικών Πολέμων 1912 – 1913 . ¨ Δεν δίνω λεφτά για πολέμους και πολεμικά , φέρεται να απάντησε τότε . Αν θέλετε για σχολεία , τότε να σας δώσω. Προτού φτιάξουμε στρατιώτες χρειαζόμαστε δασκάλους και παπάδες ¨ . Και όμως το ίδιο βράδυ παρέδιδε κρυφά ένα μεγάλό ποσό για τους σκοπούς του Εθνικού Αγώνα , υπό τον όρο να μη μαθευτεί η προσφορά του και κακοπάθουν οι δικοί του στο Τουρκοκρατούμενο ακόμη Μέτσοβο της Ηπείρου .

               Ο Γεώργιος Αβέρωφ δεν επέλεγε τυχαία τους σκοπούς που αναλάμβανε να υποστηρίξει . Οι δωρεές του εντάσσονταν σε ένα πλαίσιο με σχεδιασμό και υπαγορεύονταν από ένα όραμα , που είχε ως επίκεντρο το όφελος της Ελλάδος . Τον κατείχε η ιδέα της Πατρίδος και της Ανάστασης του Έθνους .

              ¨ Ήταν ένας ασκητής , ένας σεμνός άνθρωπος ¨, έγραψε γι’αυτόν ο Στρατής Τσίρκας ¨ .

 

                  Β.Π.-Βόλος 27/11/2014 .