Και οι πέτρες
που εσπέρναμε
στα¨ περιβόλια
¨της νιότης
κι αυτές
ανθίζανε .
Ζούμε πια ,
για να
μετρούμε ,
τους φίλους
που χάνονται ,
τις μέρες που
απομένουν .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου