Άνυδρη έρημος ολόκληρη η
ζωή ,
λίβας καυτός , στα στήθη
η αγωνία ,
γλυφό νερό στα χείλη η
προσμονή ,
δρόμος ατέλειωτος ,
οδυνηρή πορεία .
Όμως ελπίδα μου γλυκειά
παρηγοριά ,
έχω σα φυλακτό μες’την
ψυχή μου ,
τα δυο μου τα βλαστάρια
τ’ακριβά ,
όαση δροσερή κι απαντοχή
μου .
Ποίηση : Κώστας
Θάνος/13-3-2014 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου