Μαζί με το 2013
έφυγε από τον αιώνα μας και ο Ηλίας Λαλαούνης . Ήταν βράδυ της 30ης
Δεκεμβρίου όταν η Λίλα η αγαπημένη σύζυγός του Ηλία, μου τηλεφώνησε τη θλιβερή
είδηση : ¨ Ο Ηλίας ανεχώρησε¨ μου είπε . Ανεχώρησε ο Ηλίας Λαλαούνης , ο
δημιουργός , ο καλλιτέχνης , ο άνθρωπος που πήρε στα μαγικά του χέρια ένα
κομμάτι χρυσού , το σμίλεψε σε κόσμημα εμπνευσμένο από τα περιδέραια , τα
ενώτια , τα δαχτυλίδια και τα βραχιόλια , που φορούσε η Κληταιμίστρα , η ωραία
Ελένη και οι θεές του Ολύμπου και αργότερα οι αυτοκράτειρες του Βυζαντίου και
έτσι γεννήθηκε το πρώτο επώνυμο ¨σινιέ¨ ελληνικό κόσμημα με τη υπογραφή ¨ Ηλίας
Λαλαούνης ¨ .
Τα κοσμήματα του
Ηλία Λαλαούνη δεν είναι μια γεωμετρική ψυχρή επένδυση από πολύτιμα μέταλλα και
πετράδια . Τα κοσμήματα του Ηλία Λαλαούνη αφηγούνται ιστορίες πολιτισμών του
παρελθόντος , αλλά και ιστορίες της τεχνολογίας του παρόντος . Τα φυτά , τα
αστέρια ή ακόμη και το ανθρώπινο σώμα προσφέρουν υλικό στην ανεξάντλητη
φαντασία του Ηλία Λαλαούνη , για να δημιουργήσει σειρές κοσμημάτων . Ακριβώς
επειδή τα κοσμήματα αυτά έχουν τη δική τους προσωπικότητα αγαπήθηκαν από τον
κόσμο . Όλες αυτές οι θαυμαστές δημιουργίες πέρασαν τα ελληνικά σύνορα και
κατέκτησαν τον πλανήτη , απέκτησαν δική τους στέγη στην Μποντ Στρητ του
Λονδίνου , στη Γενεύη , στη Ζυρίχη , στη Νέα Υόρκη και διαφημίζουν την Ελλάδα
μέχρι το Τόκιο ή τη Μόσχα .
Για όσους δεν τον
είχαν γνωρίσει προσωπικά , ο Ηλίας Λαλαούνης ήταν ο ¨χρυσός Έλληνας¨, ο
ταλαντούχος κοσμηματοποιός και ο επιτυχημένος επιχειρηματίας , που είχε
καταφέρει να κτίσει το δικό του βασίλειο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό . Σε
εκείνους που δούλευαν κοντά του ήταν ο σεμνός , εργατικός , έντιμος άνθρωπος ,
που τους θεωρούσε συνεργάτες και που μπορούσαν να βασίζονται σε αυτόν , στις
δυσκολίες τους .
Για την
οικογένειά του ο Ηλίας Λαλαούνης ήταν ο σύζυγος , ο πατέρας , ο παππούς , που
στήριζε , που άνοιγε δρόμους , που προστάτευε , που αγαπούσε , που είχε δώσει
την καρδιά του ολόκληρη για να είναι όλοι γύρω του ευτυχισμένοι. Ο Ηλίας με την
Λίλα απέκτησαν τέσσερις θυγατέρες , την Κατερίνα , την Δήμητρα , την Μαρία και
την Ιωάννα , που μεγάλωσαν με αγάπη στο απλό σπίτι με τον μικρό κήπο του Ψυχικού
και που συνεχίζουν από καιρό την επιχείρηση του πατέρα τους , με τις αρχές που
εκείνος τους εδίδαξε .
Δεν είναι μια
βιογραφία του Ηλία Λαλαούνη αυτό το άρθρο . Είναι ένα απλό αντίο στον άνθρωπο ,
που είχα θαυμάσει το έργο του , που είχα παρακολουθήσει από κοντά τους
σημαντικούς σταθμούς της σταδιοδρομίας του , όπως όταν ανακηρύχθηκε μέλος της
Ακαδημίας Καλών Τεχνών στο Παρίσι ή όταν έδωσε μια ομιλία στο Μουσείο ¨ victoria and albert ¨ στο Λονδίνο και που είχα επίσης
συχνά παρευρεθεί στις φιλικές ανεπίσημες εκδηλώσεις , όταν μαζί με τη Λίλα
άνοιγαν το σπίτι τους σε όλους τους φίλους κάθε Κυριακή πριν από τα
Χριστούγεννα για να ανταλλάξουν ευχές για τις γιορτές και κάθε ¨Μεγάλη
Παρασκευή¨ για να παρακολουθήσουν μαζί με την οικογένεια Λαλαούνη την
λειτουργία του ¨Επιτάφιου¨ στο εκκλησάκι τους .
Καλό ταξίδι
, Ηλία ... θα σε θυμάμαι πάντα
χαμογελαστό στο μικρό κατάστημα της Βουκουρεστίου από όπου δεν θα ¨αναχωρήσει ¨
ποτέ το πνεύμα σου .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου