Στη διάρκεια του
Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου , όταν οι Γερμανοί είχαν καταλάβει όλες σχεδόν τις χώρες
της Ευρώπης , οι Ναζί εφαρμόζοντας το σχέδιο ¨ Τελική Λύση ¨ του Χίτλερ ,
περικύκλωσαν μια ομάδα Εβραίων γυναικών σε ένα χωριό της Πολωνίας και τις
συνέλαβαν , με σκοπό να τις στείλουν σε στρατόπεδα και στους θαλάμους αερίων .
Οι άτυχες γυναίκες συγκέντρωναν όσα από τα υπάρχοντά τους μπορούσαν να
χρησιμοποιηθούν στο άλλο μέρος που θα πήγαιναν , όπως τους έλεγαν , για να
δουλέψουν και να ζήσουν . Ένας από τους αξιωματικούς Ναζί απευθύνθηκε στους
χωρικούς , που είχαν μαζευτεί και παρακολουθούσαν τη σκηνή και γελώντας
σατανικά τους είπε : ¨ Όσα αφήνουν οι Εβραίοι πίσω τους , μπορείτε να τα πάρετε
και να τα κάνετε δικά σας , γιατί , σίγουρα , κανένας δεν θα επιστρέψει για να
τα διεκδικήσει ¨. Δύο Πολωνές , που ήταν ανάμεσα στους χωρικούς , είδαν μια
γυναίκα , στο πίσω μέρος της ομάδας , που φορούσε ένα μεγάλο και ακριβό παλτό .
Χωρίς να χάσουν καιρό έτρεξαν προς τη γυναίκα , την έριξαν στο έδαφος και
κλωτσώντας την , της έβγαλαν το παλτό , το άρπαξαν και έφυγαν τρέχοντας .
Όταν η ομάδα των
μελλοθάνατων γυναικών απομακρύνθηκε , οι δύο Πολωνές άρχισαν να ψάχνουν το
παλτό , για να μοιραστούν τα λάφυρα , που ήταν βέβαιες ότι κρύβονταν στο
εσωτερικό του . Και πράγματι , καθώς ανακάτευαν τις τσέπες , ανακάλυψαν χρυσά
κοσμήματα , νομίσματα , ασημένια κηροπήγια και άλλα πολύτιμα κειμήλια .
Σίγουρες ότι τελείωσαν την έρευνά τους , σήκωσαν το παλτό , αλλά αυτό παρέμενε
βαρύ ...Ξανάρχισαν να ψάχνουν , νομίζοντας ότι θα βρουν και άλλα πολύτιμα
αντικείμενα . Όμως αντί για θησαυρό , βρήκαν κρυμμένο μέσα στο παλτό ένα...μωρό
, ένα τόσο δα κοριτσάκι . Σοκαρισμένες από την ανακάλυψή τους έμειναν να
κοιτάζουν το μωρό , μη ξέροντας τι να το κάνουν . Τότε η μία από τις δύο
γυναίκες είπε στην άλλη : ¨Εγώ δεν έχω παιδιά , και είμαι πλέον πολύ μεγάλη για
να αποκτήσω . Κράτα εσύ το χρυσό και το ασήμι και δώσε μου εμένα το μωρό ¨ . Η
συμφωνία έκλεισε και η Πολωνή πήρε το μωρό στο σπίτι της , όπου ο άντρας της ,
μετά από όσα του διηγήθηκε η γυναίκα του , ένιωσε πολύ ευτυχής που απέκτησε μια
κόρη . Περιποιήθηκαν οι δυο τους το κοριτσάκι , το αγάπησαν και το μεγάλωσαν
σαν δικό τους , αλλά δεν του είπαν τίποτα από την ιστορία του .
Η κοπέλα , αφού
τελείωσε το σχολείο , πήγε στο Πανεπιστήμιο , όπου σπούδασε ιατρική .
Διακρίθηκε στις σπουδές της , έγινε μια επιτυχημένη παιδίατρος και εργαζόταν
στο καλύτερο νοσοκομείο της Πολωνίας . Μετά από μερικά χρόνια η μητέρα του
κοριτσιού πέθανε . Μια εβδομάδα μετά εμφανίστηκε στο σπίτι της μία ηλικιωμένη
γυναίκα και της είπε : ¨ Πρέπει να ξέρεις ότι η γυναίκα που πέθανε την
περασμένη εβδομάδα δεν ήταν η πραγματική σου μητέρα ¨ και άρχισε να της διηγείται
όλη την ιστορία
Η κοπέλα δεν την
πίστευε στην αρχή , αλλά η ηλικιωμένη γυναίκα της είπε : ¨ Όταν σε βρήκαμε
, είχες κρεμασμένο στο λαιμό σου ένα
όμορφο χρυσό κόσμημα με μια περίεργη γραφή σκαλισμένη επάνω του , που πρέπει να
ήταν εβραϊκά . Είμαι σίγουρη ότι η θετή σου μητέρα έχει κρατήσει αυτό το
μενταγιόν . Ψάξε και θα το βρεις ¨. Και μ’αυτά τα λόγια έφυγε . Η κοπέλα πήγε
αμέσως στο κουτί , αφού η μητέρα της έκρυβε τα κοσμήματα , το άνοιξε και βρήκε
το περιδέραιο , που ήταν όπως ακριβώς της το είχε περιγράψει η γυναίκα . Από
τότε δεν το αποχωρίστηκε , το φορούσε κάθε μέρα για της θυμίζει τις ρίζες της .
Κάποτε , πολύ
αργότερα , πήγε για διακοπές στο εξωτερικό και συνάντησε δύο σπουδαστές
ραβίνους . Τους έπιασε κουβέντα , τους διηγήθηκε
την ιστορία της και τους έδειξε το μενταγιόν που φορούσε , για να της
πουν τι ήταν γραμμένο επάνω του . Οι δύο νέοι της επιβεβαίωσαν ότι ήταν
χαραγμένο ένα εβραϊκό όνομα , αλλά έμειναν έκπληκτοι για όσα άκουσαν . Της
πρότειναν να στείλει μία επιστολή στον μεγάλο ραβίνο , δάσκαλό τους , που να
του εξηγεί τα πάντα και να της δώσει κάποια συμβουλή . Η κοπέλα έστειλε την
επιστολή και έλαβε σύντομα μία απάντηση , που έλεγε ότι είναι πλέον
αναμφισβήτητο ότι είναι Εβραία και ότι σαν παιδίατρος που ήταν θα μπορούσε να
χρησιμοποιήσει τις γνώσεις της στο Ισραήλ , που είχε τόση ανάγκη . Η κοπέλα
ακολούθησε τη συμβουλή του μεγάλου ραβίνου και μετανάστευσε στο Ισραήλ . Έγινε
δεκτή σε ένα νοσοκομείο , όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες της . Σε λίγο καιρό παντρεύτηκε
και έκανε δική της οικογένεια .
Μερικά χρόνια
αργότερα και ενώ έβγαινε με τον άντρα της μια βόλτα , βρέθηκε πολύ κοντά στο
καφέ ¨ Sbaro ¨ , όπου εκείνη την ώρα έγινε η
τρομοκρατική επίθεση στο κέντρο της Ιερουσαλήμ , τον Αύγουστο του 2001 . Είπε
στον άντρα της να γυρίσει στο σπίτι με τα παιδιά και αυτή έσπευσε να περιθάλψει
τους τραυματίες και να βοηθήσει στη μεταφορά τους στο Νοσοκομείο . Όταν έφτασε
στο νοσοκομείο συνάντησε έναν ηλικιωμένο άντρα που ήταν σε κατάσταση σοκ .
Έψαχνε παντού να βρει την εγγονή του , που την είχε χάσει μέσα στον πανικό που
επικράτησε . Η γιατρός προσπάθησε να τον ηρεμήσει και πήγε μαζί του να ψάξει
την εγγονή του ανάμεσα σε όλους τους αρρώστους του νοσοκομείου . Τον ρώτησε πως
θα μπορούσε να την αναγνωρίσει και ο αλλόφρων παππούς της έδωσε μία πρόχειρη
περιγραφή ενός μενταγιόν που φορούσε το κορίτσι . Μετά από πολλή αναζήτηση
βρήκαν τελικά την εγγονή , που φορούσε το μενταγιόν. Μόλις το αντίκρισε η
παιδίατρος πάγωσε . Γύρισε στον ηλικιωμένο άνδρα και τον ρώτησε : ¨Από πού
αγοράσατε αυτό το περιδέραιο ; Της απάντησε εκείνος : ¨ Εγώ είμαι χρυσοχόος και
έφτιαξα μόνος μου αυτό το περιδέραιο . Για την ακρίβεια έφτιαξα δύο ίδια και
απαράλλαχτα . Ένα για κάθε μου κόρη . Αυτή η εγγονή μου είναι κόρη της μιας από
αυτές . Η άλλη η κόρη χάθηκε στο Ολοκαύτωμα , μαζί με τη γυναίκα μου .
Με αυτή τη
σύμπτωση , που τέτοιες ξέρει να γράφει μόνο η ζωή , έσμιξαν πατέρας και κόρη !
Στην Πολωνία το
1939 υπήρχαν 3.250.000 Εβραίοι . Από αυτούς δολοφονήθηκαν πριν απο το τέλος του
πολέμου 2.880.000 .
Εφημ. ¨ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ¨
, 31-1-2013 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου