Ισότης και εξίσωσις

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια χώρα , όπου οι ηγέτες και οι πολίτες είχαν βγει από τον σωστό δρόμο και όπου βασίλευε η αδικία . Υπήρχαν αυτοί που είχαν καταφέρει με διάφορους πονηρούς τρόπους να κερδίζουν περισσότερα και να εργάζονται λιγότερο και υπήρχαν και άλλοι που δεν μπορούσαν να σηκώσουν κεφάλι και δυστυχούσαν πολύ . Επίσης στη χώρα αυτή υπήρχε διαφθορά και μεγάλη ατιμωρησία . Μια μέρα , όμως , τα πράγματα άλλαξαν , το παλιό καθεστώς αντικαταστάθηκε από νέα χρηστή ηγεσία , η οποία κατάργησε τις ανισότητες και τα προνόμοια , ώστε με αυτόν τον τρόπο να είναι όλοι οι πολίτες ίσοι και να μη συνεχίζεται η αδικία .

              Έτσι  , λοιπόν , καθιερώθηκε ο ενιαίος μισθός για όλους τους πολίτες και κανένας δεν ήταν περισσότερο ίσος από τους άλλους ίσους . Αυτός δηλαδή που είχε πανεπιστημιακό πτυχίο αμειβόταν το ίδιο με την ταπεινή εργάτρια , που ήταν αναλφάβητη και έραβε πουκάμισα . Επίσης την ίδια αποζημίωση εισέπραττε ο γεωργός που θέριζε το σιτάρι μόνο από ένα στρέμμα την μέρα , με τον γείτονά του , που θέριζε το σιτάρι από τρία στρέμματα . Σε μερικές χώρες που αντέγραψαν αυτό το μοντέλο της κοινωνίας , επιβλήθηκε μάλιστα και το ενιαίο ένδυμα . Όλοι οι Κινέζοι , για παράδειγμα , φορούσαν την ίδια άχαρη φόρμα που είχε καθιερώσει ο μεγάλος τιμονιέρης ο Μάο Τσε Τουνγκ .

               Αυτή η αποκατάσταση της ισότητος δια της οποίας καταργήθηκε η παλαιότερη αδικία , είχε την εξής εξέλιξη . Αφού ίσχυε ο ίδιος μισθός για όλους , δεν υπήρχε ενδιαφέρον να δουλέψει κανείς περισσότερο για να βελτιώσει την οικογενειακή του κατάσταση και να ζήσει καλύτερα , άρα για ποιο λόγο να κοπιάζει ; Πήγαιναν οι πολίτες το πρωί στη δουλειά τους , για να δίνουν παρουσία και περνούσε η μέρα αργά και χαλαρά , σαν να βλέπει κανείς κινηματογραφική ταινία σε αργό γύρισμα . Όπως ήταν αναμενόμενο η παραγωγή της χώρας και λίγη ήταν και κακής ποιότητας . Η οικονομία γενικώς πήγαινε κατά διαβόλου .

               Πέρασαν όμως πολλές δεκαετίες μέχρι να παραδεχθούν οι ηγέτες που είχαν επιβάλει την ισότητα , ότι όλοι οι πολίτες δεν είναι ίδιοι , άρα δεν μπορεί να τους κάνει κανείς ίσους . Άλλο πράγμα είναι ισότης και άλλο η εξίσωση . Και τότε άλλαξαν πάλι τα πράγματα στη Πρώην Σοβιετική Ένωση , που έγινε Ρωσία και άρχισαν και πάλι να δουλεύουν οι άνθρωποι , να επιδιώκουν καλύτερες συνθήκες ζωής για τους ίδιους και να γίνεται το κράτος τους μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη .

               Είναι αλήθεια ότι στη δική μας χώρα είχαν ξεχειλώσει πολύ τα πράγματα στις λειτουργίες του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ . Είχαν δημιουργηθεί επιδόματα απαράδεκτα , προνόμια πρωτάκουστα , ρετιρέ , παρανομίες παντός είδους και απάτες κατά δεκάδες χιλιάδες . Η παραλυσία της κρατικής μηχανής μαζί με τη διαφθορά ορισμένων κυβερνώντων μας έφεραν στο χείλος του κρημνού . Επιβάλλεται , λοιπόν , να μπει τέλος σ’αυτό το χάος . Αυτή όμως η έμμονη ιδέα περί του ενιαίου μισθολογίου , διά του οποίου θα επέλθει η κάθαρση και θα βασιλεύσει η ισότητα , μόνο το ΚΚΕ θα μπορούσε να την θεωρεί ιδανική λύση ! Άρα έπρεπε να χαίρεται όλη η Αριστερά και να χαμογελάει το εκτόπισμα του Στάλιν .

           

                Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου - ¨ΕΣΤΙΑ¨, 25-1-2013 .