Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020

Πρώτος φαρμακοποιός στη Νέα Ιωνία Βόλου


                                    Πρώτος φαρμακοποιός στη Νέα Ιωνία Βόλου                                   
                    Έλαβε το Πτυχίο του Φαρμακοποιού , προ του Β Παγκοσμίου Πολέμου από το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης .                 
                   Το όνομά του Λεωνίδας Νησιώτης . Μετά την Μικρασιατική   καταστροφή του
1922 , εγκαταστάθηκε στο Βόλο , όπου στη Νέα Ιωνία άνοιξε το πρώτο φαρμακείο .        
                  Πολλοί κατέφευγαν σε αυτό για να ρωτήσουν διάφορα πράγματα ακόμη και να    κάνουν χρήση τηλεφώνου , γιατί οι συσκευές ήταν μετρημένες στη Νέα Ιωνία .Στα χρόνια της μετανάστευσης στη Γερμανία και Αυστραλία ,ο Λεωνίδας έγραφε τις συστάσεις στους φακέλους , μετάφραζε ξενόγλωσσα έγγραφα , ως κάτοχος πολλών γλωσσών . Εκείνη   την  εποχή το φαρμακείο δάνειζε και αντικείμενα .                  Τα           πράγματα για ατομική χρήση μετατρέπονταν σε κοινόχρηστα , γιατί ο κόσμος αδυνατούσε να τα αγοράσει .    Η     συσκευή του κλύσματος , το θήλαστρο για τις λεχώνες με το οποίο τραβούσαν το γάλα από το στήθος , λαστιχένια κλύσματα με ρύγχος από βακελίτη για παιδιά και  για γυναικολογικές χρήσεις , σκοραμίδες    , δηλαδή πάπιες , θερμοφόρες , παγοκύστες …                   
                  Τά χρόνια περνούσαν ,η Νέα Ιωνία μεγάλωνε , μεγάλωναν και οι ανάγκες των κατοίκων τους και έτσι έγιναν και άλλα φαρμακεία . Και ενώ ο Λεωνίδας ήταν όλη τη μέρα απασχολημένος με το φαρμακείο του , η γυναίκα του Ιουλία , σαν άλλη Λωξάνδρα , αναλάμβανε την ανατροφή των παιδιών τους , Παντελή , Κυριάκου , Βαγγέλη και έδινε ελεημοσύνη σε κάθε νηστικό και ζητιάνο , που τους χτυπούσε την πόρτα . ΄Ηταν χώρος μελέτης της Αγίας Γραφής για κύκλους και χριστιανικές μαθητικές ομάδες .                       
                  Ο Παντελής γεννήθηκε το 1922 και πέθανε το 1941 , περίπου είκοσι χρόνων , στη διάρκεια της Κατοχής , από περιτονίτιδα . Ο Ευάγγελος σπούδασε ιατρική , αναδείχθηκε σε έγκριτο καρδιολόγο στη Γενεύη της Ελβετίας . Το 1975 ο Λεωνίδας συνταξιοδοτήθηκε και παρέδωσε το φαρμακείο της Νέας Ιωνίας στη Ντίνα Παπαδοπούλου ελπίζοντας να συνεχίσει την ιστορία και την κοινωνική του δράση . Μετά τον χαμό της συντρόφου του , το 1978 ο Λεωνίδας έζησε τα υπόλοιπα χρόνια του , βυθισμένος στη νοσταλγία του παρελθόντος . Στις 12 Δεκεμβρίου του 1991 , έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών ,σε ηλικία 98 ετών , αφού είχε δώσει στο Θεό , στην επιστήμη και στη μικρή κοινωνία της προσφυγιάς περισσότερα από όσα πήρε …
                 ¨ Μικρασιάτικες ιστορίες –Φιλόλογος.Βασιλεία Γιασιράνη  .  





Δεν υπάρχουν σχόλια: