Άξιον τέκνον της Βολιώτικης Κοινωνίας

              Ο Αγαμέμνων (Μένιος) Τιμ. Μουρτζόπουλος(1922-2005)ήταν        

ο Βολιώτης συνθέτης , ποιητής , φιλόλογος και δικηγόρος,ίσως ένα από τα κορυφαία πνεύματα της εποχής μας .           Ο ίδιος δεν

επιθυμούσε να δημοσιευτεί το έργο του , όσο ζούσε . Τα τελευταία χρόνια , όμως , γίνεται ολοένα και πιο γνωστός τόσο στον Ελλαδικό χώρο , όσο και στο εξωτερικό , καθώς τα έργα του σιγά-σιγά δημοσιεύονται, παίζονται και εκδίδονται χάριν της συζύγου του κυρίας Μαίρης μουσικοπαιδαγωγού .

              Ο Μένιος Μουρτζόπουλος γεννήθηκε στο Βόλο , το 1922 , όπου και έζησε τα πενήντα τελευταία χρόνια της ζωής του , στο σπίτι του στον Άνω Βόλο . Ο πατέρας του ήταν γιατρός με σπουδές στην Ελλάδα , στη Γερμανία και στην Γαλλία .

             Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του ( Δημοτικό και Γυμνάσιο στο Βόλο ) , ο Μένιος κατέβηκε στην Αθήνα , όπου και σπούδασε , μέσα στα χρόνια της Κατοχής , στη Νομική Σχολή από όπου πήρε το πτυχίο του και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην ιδιαίτερη πατρίδα του τον Βόλο .

             Ανήσυχο πνεύμα , παρακολούθησε φιλολογία στο Α.Π.Θ. από όπου πήρε πτυχίο . Γράφτηκε επίσης στη Θεολογία του ιδίου Πανεπιστημίου , δίχως όμως να λάβει πτυχίο .

             Δι’ αλληλογραφίας παρακολούθησε μαθήματα ¨ Συνθέσεως Μουσικής ¨ στο ¨Τρίνιτι Κόλετζ¨ του Λονδίνου , ενώ ήδη ως μαθητής , απέσπασε βραβείο ¨ Διά την επίδοσίν του εις τα θεωρητικά μαθήματα ¨ από το Εθνικό Θέατρο με διευθυντήν τον Μανώλην Καλομοίρην .

             Τεράστιο το μουσικό του έργο . Έγραψε 19 μουσικά έργα , εκ των οποίων τα περισσότερα είναι συνθετικά , ως προς το περιεχόμενο . Διάφορα έργα του παίχτηκαν και παίζονται κατά καιρούς σε διάφορους χώρους και αίθουσες . Στο ¨Μέγαρο Μουσικής Αθηνών¨ παίχτηκαν 3 έργα του , μεταθανάτια , δύο υπό την διεύθυνση Βύρωνα Φιδετζή και ένα με μαέστρο τον Γιώργο Δερμετζή .

             Το ποιητικό του έργο αξιόλογο . Από τα ποιήματά του , το 2011 , εκδόθηκε η ποιητική συλλογή ¨ Ήχος Πλάγιος ¨ . Ίσως , ως ένα από τα καλύτερα ποιήματα της συλλογής αυτής θα μπορούσε να χαραχτηριστεί το ποίημά του ¨ Ο βασιλιάς της Αρίσβης ¨ . Πολλά ποιήματά του , αδημοσίευτα , περιμένουν την έκδοση .

            Κλείνοντας τούτο το μικρό αφιέρωμα για τον μεγάλο και αλησμόνητο Μένιο , ας διαβάσουμε σε ανάμνηση της μεγάλης μορφής του , λίγους στίχους από το ποιημά του ¨Απελπισία¨ της ποιητικής συλλογής ¨ Ήχος πλάγιος ¨ :

            Απελπισία

         ¨ Στης ξενιτιάς τα τρίστατα σα με τρυπούσε απελπισιά ,

           τα μάτια πάντα κατά σε , πατρίδα θα γυρνούσα .

           Μα τώρα εδώ , πολίτης σου, προς ποια του ορίζοντα εμπασιά

           μες στο δαρμό της νύχτας μου θα βρω σελήνη ελεούσα ;¨

   

           Β.Π- Βόλος/11-4-2014 .