Καβάφης , για το πέρασμα του χρόνου

               ¨ Στο ποίημά του ¨ Κεριά ¨ , ο Κ . Καβάφης επιχειρεί να εκφράσει την ανησυχία του , για το γοργό πέρασμα του χρόνου με μια απλή , αλλά εξαιρετικά παραστατική παρομοίωση .

                  Μπροστά βρίσκονται οι μέρες του μέλλοντος σαν μια σειρά από ζωηρά , χρυσά και ζεστά κεριά , ενώ πίσω στέκονται οι μέρες του παρελθόντος μια θλιβερή γραμμή από σβησμένα κεριά λιωμένα και κυρτωμένα . Ο ποιητής δεν θέλει να κοιτάζει πίσω τη  γραμμή των σβησμένων κεριών , γιατί γνωρίζει πόσο γρήγορα αυτή μακραίνει . Το γοργό πέρασμα της ζωής είναι μια σκέψη που αναστατώνει τον ποιητή , γι’αυτό κι επιλέγει να κοιτάζει μπροστά τις μέρες του μέλλοντος , τα χρυσά κεριά που συμβολίζουν την ελπίδα και την αισιοδοξία για το μέλλον .

                  Ο Καβάφης έγραψε αυτό το ποίημα όταν ήταν 36 ετών , οπότε ο φόβος του θανάτου αποτελούσε περισσότερο μια ανησυχητική σκέψη παρά έναν άμεσο προβληματισμό :

                 Κεριά 

                 Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ’εμπροστά μας

                 Σα μια σειρά κεράκια αναμμένα ,

                 χρυσά , ζεστά και ζωηρά κεράκια .

 

                 Οι  περασμένες μέρες πίσω μένουν ,

                 μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων ,

                 τα πιο κοντά βγάζουν καπνό ακόμη ,

                 κρύα κεριά , λιωμένα και κυρτά .

             

                 Δεν θέλω να τα βλέπω , με λυπεί η μορφή των ,

                 και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι .

                 εμπρός κοιτάζω τ’αναμμένα μου κεριά .

 

                 Δεν θέλω να γυρίσω να μη δω και φρίξω ,

                 τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει , τι γρήγορα,

                 που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν ¨ .

 

                 K .K.- Aλεξάνδρεια 1933 .