Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Το νοσηρό σωφρονιστικό σύστημα


               Ο δικαιϊκός πολιτισμός στη χώρα μας νοσεί βαρύτατα τόσο στις διαδικασίες απονομής της δικαιοσύνης , όσο και στην παρακολούθηση εκτέλεσης των επιβαλλομένων ποινών .

               Παρά την προσφάτως έντονη δραστηριοποίηση των δικαστικών αρχών , το φαινόμενο δυσλειτουργίας των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών παραμένει ενεργό και μολύνει τη γενικότερη διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης .

               Τα αίτια που συμβάλλουν στη δυσαρμονία αυτή είναι πολλά και ευκόλως ανιχνεύσιμα που ωστόσο προαπαιτούν πολιτική βούληση και νομική περιχαράκωση για να αποδυναμωθούν .

               Νόμοι γεμάτοι παράθυρα διαφυγής , απροθυμία κάποιες φορές εφαρμογής τους , αδυναμία καταχώρησης του ουσιαστικού περιεχόμενου ενός νόμου , δικηγορικές επεμβάσεις διαστρέβλωσης των πραγματικών περιστατικών , αργυρώνυμες εξαγορές συνειδήσεων και μαζί και οι αναπόφευκτες δικανικές πλάνες , αποτελούν τα αίτια της στρεβλής απονομής της δικαιοσύνης . Και αν προσθέσουμε σ’αυτά και τον τεράστιο όγκο εκκρεμών δικαστικών υποθέσεων που η διαλεύκανσή τους χρονίζει επικίνδυνα και η έλλειψη προσωπικού που υπάρχει , θα αντιληφθούμε εύκολα τη δυσλειτουργία απονομής της δικαιοσύνης .

               Όταν εξαιτίας των αδυναμιών αυτών ένας προφυλακισμένος με βαριές κατηγορίες ξεπερνά το όριο της δεκαοκτάμηνης προφυλάκισης , χωρίς να προσαχθεί σε δίκη , αφήνεται ελεύθερος και είτε συνεχίζει την εγκληματική του δράση , είτε εξαφανίζεται και άντε να τον βρουν . Μετά την έκδοση των καταδικαστικών αποφάσεων των δικαστηρίων , ακολουθεί το στάδιο του ανοήτως λεγομένου σωφρονισμού με τον εγκλεισμό των καταδικασμένων στα λεγόμενα σωφρονιστικά καταστήματα , όπως είναι η σύγχρονη ονομασία των φυλακών . Και αν σε παλαιότερες εποχές η έννοια του σωφρονισμού είχε κάποιο περιεχόμενο , στη σημερινή εποχή με την αυξανόμενη και στυγνή εγκληματικότητα , η έννοια του σωφρονισμού φαντάζει γραφική .

              Οι φυλακές έχουν καταστεί πλέον χώροι τιμωρίας , όπου συνωστίζονται κάθε λογής παραβατικά άτομα , από πταίσματα και απλά πλημμελήματα , μέχρι τους αμετανόητους τρομοκράτες , τους αδίστακτους και τους κατ’επάγγελμα δολοφόνους , τους βιαστές , στους ληστές , τους εμπόρους ναρκωτικών και τους καταχραστές του δημοσίου χρήματος .

              Οι έγκλειστοι όχι μόνο δεν σωφρονίζονται , αλλά συγκροτούν και την ιδιότυπη κοινωνία των φυλακών με τους δικούς της νόμους , το αλισβερίσι της συναλλαγής , την ανάδειξη ή την επικράτηση του ισχυροτέρου ως αρχηγού και πολλές φορές την καθοδήγηση μέσα από τις φυλακές της εγκληματικής δραστηριότητας των έξω .

               Το χρήμα και οι ανέσεις για πολλούς από τους βαρυποινίτες ρέουν άφθονα εξασφαλίζοντας και ιδιότυπα προνόμοια . Κι όλα αυτά όταν οι ¨ πανεπιστημιακές σπουδές στο έγκλημα ¨ καλά κρατούν . Σχολείο του εγκλήματος οι φυλακές . Και οι πλέον αθώοι εξέρχονται απ’αυτές σπουδαγμένοι .

               Κι όλα αυτά γιατί από το λεγόμενο ¨σωφρονιστικό σύστημα¨

Απουσιάζει ο διαχωρισμός κρατουμένων , ανάλογα με τη σοβαρότητα των αδικημάτων τους και η κατά περίπτωση αντιμετώπισή τους . Οι αμετανόητοι βαρυποινίτες στα κάτεργα , οι ηπιότεροι σε καλύτερες συνθήκες και πάντως όχι τα μέλη εγκληματικών ομάδων μαζί στο ίδιο κελί . Μακριά ο ένας από τον άλλον και καμία επαφή μεταξύ τους . Όχι όλοι μαζί και πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν και ποτά με ουίσκι και τα συναφή . Που τα βρήκαν όλα αυτά ; Ποιός τους τα προμήθευσε και έναντι ποίας αμοιβής ;

               Έξι φορές αμετανόητος ο ισοβίτης ο Ξηρός και μπαινόβγαινε με άδειες στις φυλακές . Εννιά άδειες μέσα σ’ένα χρόνο, μέχρι που έσκασε ο ¨Παναγής¨ και άντε να τον βρεις .

               Και να ήταν μόνο αυτός . Έμποροι ναρκωτικών που σκόρπισαν τον θάνατο , παίρνουν άδεια για να  ¨χαρούν τις οικογένειές τους ¨ . Και μην είδατε , ενώ αυτός θα συνεχίζει το ¨θεάρεστο¨ έργο του .

                Ο θεσμός των αδειών καλώς καθιερώθηκε . Η εφαρμογή του πρέπει να γίνεται κατά περίπτωση για περιστασιακούς παραβατικούς που δεν εμπερικλείουν τον κίνδυνο υποτροπής και όχι αμετανόητους εγκληματίες . Τι είδους καταδικασμένοι είναι όταν μπαίνουν ανενόχλητοι στις φυλακές ;

                Και μην ισχυριστεί κανείς πως τα αρμόδια όργανα δεν τα γνωρίζουν όλα αυτά . Ούτε πως η Πολιτεία αγνοεί το ρόλο των δεσμοφυλάκων , αρχιφυλάκων και λοιπών οργάνων , που μετέχουν στο πανηγύρι της συναλλαγής , με το αζημίωτο φυσικά .

                Αν δεν συμμαζέψουμε το καθεστώς της διαφθοράς που υπάρχει και στις φυλακές , φαινόμενα σαν αυτά του Ξηρού θα είναι συχνά .

 
Γιάννης Μουγογιάννης/Βόλος , 2-2-2014 .

Δεν υπάρχουν σχόλια: