Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Μνήμη Παναγιώτη Κατσιρέλου


               Στη ζωή μου είχα πολλούς δεσμούς με τον τόπο και τους ανθρώπους στη Νέα Ιωνία , και λόγους να την επισκέπτομαι ... Από όλους αυτούς ο ανθεκτικότερος αποδείχθηκε έως προχθές ο έγκλειστος στο σπιτάκι της οδού Χρ. Λούλη , αρ. 34 , ο φίλος μου , ο συγγραφέας , ο γλυκύτερος γέροντας της Νέας Ιωνίας ο Παναγιώτης Κατσιρέλος . Δυο λόγια αυθόρμητα , φορτισμένα βέβαια , χωρίς τάσεις ωραιοποίησης μιας συνάφειας με τον άνθρωπο που με θεωρούσε γιο του , που τον εμπιστευόμουν σαν τον φυσικό μου πατέρα .

                Είπα έγκλειστος στο σπιτάκι του ,  το προσφυγικό , γιατί εκεί τον γνώρισα κι εκεί τον είδα για τελευταία φορά , στην καμαρούλα του , στο ντιβανάκι του , με την πρόχειρη βιβλιοθήκη πάνω του , με τα αποτσίγαρα μόνιμα στο τασάκι του και μια μικρούλα συσκευή τηλεόρασης , που έβλεπε σπάνια , μερικά από τα σκιτσάκια στους τοίχους και βέβαια τα κάδρα με τα λογοτεχνικά βραβεία για τα οποία πάντα καμάρωνε . Σ’αυτή τη καμαρούλα επέμενε ανυποχώρητα να παραμένει , εκεί να κοιμάται , εκεί να τρέφεται , εκεί να γράφει , εκεί να σχεδιάζει ...

                 Ο Κατσιρέλος δεν ήταν εύκολος άνθρωπος . ΄Εκανε αυστηρές επιλογές με τα πρόσωπα που συναναστρεφόταν και υπήρξε ελάχιστα κοινωνικός ... Γι’αυτό παρέμεινε κλειστός στο δικό του κόσμο του προσφυγικού σπιτιού του , χωρίς να επιδιώξει την προβολή . Τούτο δεν σημαίνει ότι ο Κατσιρέλος παρέμενε άγνωστος . Είχε πολλούς φίλους και θαυμαστές της τέχνης του . Η Πολιτεία άλλωστε τον είχε τιμήσει με τη σύνταξη του λογοτέχνη . Κρατικοί και ιδιωτικοί φορείς τον είχαν τιμήσει και βραβεύσει επίσης . Ιδιαίτερα ο Δήμος Νέας Ιωνίας-Μαγνησίας του χάρισε στιγμές ευγνωμοσύνης και ήταν εκείνος που ανέλαβε τη χρηματοδότηση της έκδοσης και επανέκδοσης αρκετών από τα έργα του ...

               Χωρίς θορύβους και διαφήμιση η Νέα Ιωνία και ο Βόλος , απέκτησαν έναν ¨νέο¨ συγγραφέα . Είχα τη σπάνια ευκαιρία να ζήσω από κοντά την κύηση και τα γεννητούρια σχεδόν σε όλα τα βιβλία που εξέδωσε ο Κατσιρέλος τα τελευταία χρόνια .

               Είμαι ευτυχής και ευγνώμων γιατί ο αγαπημένος μου συγγραφέας μου έδειξε τόση εμπιστοσύνη . Ελπίζω κι εγώ να μην τον απογοήτευσα ...

 

Χαρ. Χαρίτος – Ομ.Καθ.Παν.Θεσσαλίας

Βόλος – Νοέμβρης 2007 .

 

                                                                                                                                                                                                                          

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: