Ο Άγγελος του Θεού στην κοινωνία των ανθρώπων

                                     Ο Άγγελος του  Θεού στην κοινωνία των ανθρώπων

                        Ανάμεσα στα πολλά επιτυχημένα διηγήματα , που έγραψε ο αείμνηστος κοσμοκαλόγερος  Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ξεχωρίζει                   ένα μικρό με τίτλο      

¨ Πτερόεντα δώρα ¨ .                   

                         Στο μικρό αυτό διήγημα , αναφέρεται ο συγγραφέας , στην αποστολή από   τον Θεό Αγγέλου να κατέβει από τα ¨ Άνω Βασίλεια ¨ προς τα κάτω , στις κοινωνίες    των  ανθρώπων να τους δει και να τους ακούσει , επί παντός επιστητού . Ας διαβάσουμε    το    διήγημα , που εμπεριέχει πολλές πικρές αλήθειες :                      

                     ¨ Ξένος του κόσμου και της σαρκός κατήλθε την παραμονήν  τα ύψη , συστείλας τας πτερύγας , όπως τας κρύπτει θείος άγγελος . Έφερε δώρα από τα¨ Άνω   Βασίλεια ¨ δια να φιλεύσει τους κατοίκους της πρωτευούσης . Ήταν ο καλός άγγελος της πόλεως .                       

                     Εκράτει εις την χείρα του εν άστρον και επί του στέρνου του έπαλλε ζωή και δύναμις και από το στόμα του εξήρχετο πνοή θείας γαλήνης . Τα τρία τούτα δώρα ήθελε να μεταδώσει εις όλους όσοι προθύμως τα δέχονται .                         

                     Εισήλθεν  εν πρώτοις εις εν αρχοτικόν μέγαρον . Είδε εκεί το ψεύδος  και την    σεμνοτυφίαν , την ανίαν και το ανωφελές της ζωής , ζωγραφισμένα εις τα πρόσωπά του ανδρός και της γυναικός και ήκουε και τα δύο τέκνα να ψελλίζωσι λέξεις εις άγνωστον γλώσσαν . Ο Άγγελος πήρε  τα τρία ¨ ουράνια δώρα ¨ του και έφυγε τρέχων εκείθεν .      

                     Επήγεν εις την καλύβαν πτωχού ανθρώπου . Ο ανήρ έλειπεν όλην την ημέραν   εις τη ταβέρναν . Η γυνή επροσπάθει να αποκοιμήση με ολίγον ξηρόν άρτον τα πέντε τέκνα , βλασφημούσα άμα τη ώραν που είχεν υπανδρευθεί . Τα μεσάνυχτα επέστρεψε ο  σύζυγός της , αυτή τον ύβρισε νευρική , με φωνήν οξείαν , εκείνος την έδειρε με την ράβδον την οζώδη και μετ΄ ολίγον οι δύο επλάγιασαν , χωρίς να κάμουν την προσευχήν των και ήρχισαν να ροχαλίζουν με βαρείς τόνους . Έφυγεν εκείθεν ο Άγγελος .                 

                     Ανέβη εις μέγα κτήριον , πλουσίως φωτισμένον . Ήσαν εκεί πολλά δωμάτια  με τραπέζας κι επάνω των έκυπτον άνθρωποι , μετρούντες αδιακόπως χρήματα , παίζοντες με χαρτιά . Ωχροί και δυστυχείς , όλη η ψυχή των ήτο συγκεντρωμένη εις την ασχολίαν ταύτην . Ο Άγγελος εκάλυψε το πρόσωπον με τας πτερύγας του , διά να μη βλέπει ,κι έφυγεν δρομαίως .   

                     Εις τον δρόμον συνήντησε πολλούς ανθρώπους , άλλους εξερχομένους από τα καπηλεία , οινοβαρείς , και άλλους κατερχομένους από τα χαρτοπαίγνια , μεθύοντες  χειροτέραν μέθην . Τινάς είδεν να ασχημονούν και τινάς ήκουσε να βλασφημούν τον Άη Βασίλην ως πταίστην . Ο Άγγελος εκάλυψε με τας πτερούγας του τα ώτα , διά να μην ακούει και αντιπαρήλθεν .                                        

                     Υπέφωσκεν , ήδη , η πρωία της Πρωτοχρονιάς και ο Άγγελος , διά να παρηγορηθεί εισήλθεν εις την εκκλησίαν . Αμέσως πλησίον εις τας θύρας , είδε ανθρώπους να μετρούν νομίσματα , μόνον που δεν είχαν παιγνιόχαρτα εις τας χείρας και εις το βάθος αντίκρυσε έναν άνθρωπον χρυσοστόλιστον και μιτροφορούντα  ως Μήδον σατράπην της εποχής του Δαρείου , ποιούντα διαφόρους ακκισμούς  και επιτηδευμένας κινήσεις , Δεξιά και Αριστερά , άλλοι μερικοί έψαλλον με πεπλασμένας φωνάς : Τον Δεσπότην και Αρχιερέα !                                     

                    Ο Άγγελος δεν εύρε παρηγορίαν . Επήρε τα πτερόέντα δώρα του , το άστρον το προορισμένον να λάμπει εις τας συνειδήσεις , την αύραν , την ικανήν να δροσίζει τας ψυχάς και την ζωήν , την πλασμένην διά να πάλλει εις τας καρδίας , ετάνυσεν τας πτερύγας και επανήλθεν εις τας αιωνίους αψίδας .                   

                    Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 24 -4 – 2020          .