Μετά χαράς θα πήγαινα

                              Μετά χαράς θα πήγαινα …

          Αν και πέρασαν 84 χρόνια από τον θάνατό του , ο γραπτός του λόγος , το έργο του εξακολουθούν να συγκινούν και να διδάσκουν τις επόμενες γενιές . Ο λόγος για τον ¨ ποιητή των στίχων ¨ Κωνσταντίνο Καβάφη ( 1864 – 1933 ) .

          Στο σημείωμα τούτο ο Καβάφης περιγράφει κάποιον νέο που ψάχνει να βολευτεί , αλλά αυτοί που μπορούν να του δώσουν μια δουλειά … είναι όλοι τους καθάρματα .

       ¨ Κατάντησα σχεδόν , ανέστιος και πένης .

         Θ’απευθυνθώ προς τον Σαβίνα πρώτα .

         Κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’εκτιμήσει ,

         θα πάγω στο αντίπαλό του , τον Γρυπό .

         Κι αν ο ηλίθιος  κι αυτός δεν με προσλάβει ,

         Πηγαίνω πορευθείς στον Υρκανό .

         Θα με θελήσει πάντως ένας απ’τους τρεις .

         Κι είναι συνείδησίς μου ήσυχη ,

         Για το αψήφιστο της αλλαγής .

         Βλάπτουν κ’οι τρεις τη Συρία το ίδιο .

         Αλλά κατεστραμμένος άνθρωπος , τι φταίω εγώ .

         Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ .

         Ας φρόντιζαν οι κραταιοί Θεοί ,

         να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό .

         Μετά χαράς θα πήγαινα μ’αυτόν .¨