Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Έγινα παππούς

Ο λαός μας λέει : ¨ Το παιδί του παιδιού μου είναι δυο φορές παιδί μου¨
Τούτη τη σοφή ρήση την αισθάνθηκα κι εγώ σήμερα Πέμπτη 19-11-2009, όταν έγινα παππούς διδύμων, που έφεραν στον κόσμο τα αγαπητά μας παιδιά Πέτρος και Φιλιώ.

Όλα ήταν προγραμματισμένα για τη μεγάλη μέρα του τοκετού. Στο μαιευτήριο ¨ΛΗΤΩ¨ μας περίμενε από το πρωί ο γιατρός κ. Τζεφεράκος. Εκτός από τον Πέτρο είναι κοντά στη Φιλιώ εγώ με τη Μαρίκα, ο συμπέθερος Μανώλης με τη συμπεθέρα Μαρία, η Αδελφή της Φιλιώς Τάνια, η αδελφή του συμπέθερου και η θεία Τασούλα Παλαμηδά.

Οι ώρες αγωνίας άρχισαν από τις 8 το πρωί, την ώρα που μπήκε η Φιλιώ για τις καθιερωμένες εξετάσεις προ του τοκετού. Εκείνες οι στιγμές ήταν ατέλειωτες και βασανιστικές. Ώρα 09.50΄ : Μας αναγγέλουν το ευχάριστο γεγονός. Γεννήθηκαν τα δίδυμα. Πρώτα το κοριτσάκι και μετά το αγοράκι. Μας επιτρέπουν να τα δούμε. Δυο πανέμορφα αγγελούδια Η Φιλιώ αισθάνεται καλά.Έχει λίγους πόνους στην κοιλιά.

Με την θέα των εγγονών αισθάνθηκα βαθιά συγκίνηση και ένα χονδρό δάκρυ κύλησε από τα μάτια μου. Έγινα παππούς. Είδα μπροστά μου το θαύμα της ζωής. Τη συνέχεια του ανθρώπινου στοιχείου. Δυο λιλιπούτειες ανθρώπινες υπάρξεις που ¨αύριο¨ θα στελεχώσουν τον κοινωνικό μας σύνολο.

Ώρα 11.30΄ . Ανεβαίνουμε στο 3ο όροφο, δωμάτιο 323 , όπου νοσηλεύεται σε δίκλινο δωμάτιο η Φιλιώ. Η συγκίνηση μεγάλη. Τα συγχαρητήρια και τα δάκρυα να τρέχουν. Τα κινητά τηλέφωνα να στέλνουν εγκάρδιες ευχές.

Κατεβήκαμε στον 1ο όροφο, στην αίθουσα νεογνών. Τα μωρά στις κουνίτσες τους περιμένουν να περάσουν τα πρώτα εικοσιτετράωρα. Πίσω από μια τεράστια τζαμαρία αναζητούμε τα δικά μας. Μας τα δείχνουν, είναι τρισχαριτωμένα. Ανάμεσα στα νεογνά και ο γιος μας Πέτρος με αποστειρωμένη στολή και μάσκα προσώπου, να ρωτά και να ενημερώνεται από τους γιατρούς. Όλα πηγαίνουν καλά.

Πέρασε η ώρα. Πρέπει να αναχωρήσουμε για Καλλιθέα. Εγώ με Μαρίκα και Τασούλα παίρνουμε από τον Σταθμό της ¨Πανόρμου¨ το Μετρό. Ο Πέτρος με τη συμπεθέρα Μαρία παραμένουν στο ¨ΛΗΤΩ¨ για το πρώτο βράδυ.

Η μεγαλύτερη επιτυχία στη ζωή του κάθε ανθρώπου είναι να φέρει στον κόσμο ένα παιδί. Δυο παιδιά μπήκαν στην οικογένεια του Πέτρου και της Φιλιώς. Τους φέρνουν τη χαρά, την ευτυχία και την αισιοδοξία για το ¨αύριο¨. Η Μάνα Φύση τους έκανε το Πρώτο και μεγαλύτερο δώρο, να γίνουν γονείς. Αισθάνονται χαρούμενοι και πανευτυχείς. Το ίδιο και εμείς σαν παππούδες, τους καμαρώνουμε. Να τους ζήσουν.

Αθήνα 19-11-2009
Βασίλης – Μαρίκα Παλαμηδά

2 σχόλια:

Θωμάς είπε...

Κ. Παλαμηδά, εξαιρετική και αξιοπρεπέστατη η ιστοσελίδα σας. Τώρα που την ανακάλυψα θα χρειαστώ αρκετό χρόνο για να μελετήσω όλα τα κείμενα.
Να χαίρεστε τα εγγονάκια σας και νομίζω δεν μπορεί να υπάρξει καλύτερη αφιέρωση από τα δύο ποιήματα του Κώστα Μόντη για την αγάπη του παππού προς τα εγγόνια του, που περιέχονται -κατά σύμπτωση- στη σημερινή μου ανάρτηση.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Θωμά χαίρομαι που άνοιξες την ιστοσελίδα μου. Εκεί θα βρεις 184 κείμενα,που έγραψα κατά καιρούς με πολλή διάθεση και αγάπη.
Έδωσα στην ιστοσελίδα μου τον τίτλο ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ. Πρηκτρολόγόντας ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ με βρίσκεις άνετα.
Β.Π.