Χριστουγεννιάτικη επίσκεψη Παπαδιαμάντη

                            Χριστουγεννιάτικη επίσκεψη Παπαδιαμάντη

                 Μέρες που είναι , επιβάλλεται μια αναφορά στον Αλέξανδρο             

       Παπαδιαμάντη .                          

                  Πήγε , που λέτε , ο κοσμοκαλόγερος        στα γραφεία της     

        ¨ Ακρόπολης ¨ να παραδώσει ένα χριστουγεννιάτικο      διήγημα .         

         Ο Σταμάτης Σταματίου δεν τον αναγνώρισε και νόμισε πως  ¨ήταν    

         κάποιος άπορος που πήγε ¨να πάρει τις δέκα δραχμές για τα      

         Χριστούγεννα ¨ .           

                  Ο Παπαδιαμάντης τις πήρε , αλλά επέμενε να δώσει    και το        

         κείμενό του .   Και αυτά τα χαρτιά τι να τα κάμω ; Δεν τα θέλετε ;        

         Και μου έδειχνε κάτι χαρτιά . Νόμισα ότι ήταν πιστοποιητικά                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            

         απορίας .   -    Κράτησέ τα , του είπα , εμάς δεν μας χρειάζονται .   

         Εσείστηκε , λυγίστηκε ολίγο , έκανε σκυφτός να φύγει , ξαναγύρισε .      

         Τότε αφού δεν σας χρειάζονται αυτά , εγώ με τι δικαίωμα  θα τα    

         πληρωθώ ; - Δεν πειράζει αρκούμεθα εις τον λόγον σας .             

         Χριστούγεννα είναι τώρα . – Ναι , αλλά αν δεν πάρετε αυτά , εγώ     

         δεν μπορώ να πάρω χρήματα . – Μα δεν τα παίρνετε εσείς τα χρήματα  

         Σας τα δίνουμε εμείς !... Ε, τότε , πάρτε κι εσείς ετούτα που μου      

         ζητήσατε . Και τα άφησε σιγά σιγά και μαλακά επάνω στο τραπέζι .    

         Εσκέφτηκα , μήπως του ζήτησε τίποτα πιστοποιητικά το λογιστήριο. -  

         Μα τι είναι επί τέλους αυτά , του λέω , που πρέπει απαραιτήτως  να    

         τα πάρουμε ; - Το διήγημα των Χριστουγέννων , που μου ζητήσατε .     

         Το διήγημα των Χριστουγέννων ; Και ποιος είσθε σεις ; - Ο Αλέξανδρος   

         Παπαδιαμάντης !... Ο ίδιος ; - Ο ίδιος και ολόκληρος ! ‘Επεσε το ταβάνι   

         και με πλάκωσε , η πέννα έφυγε από τα χέρια μου , όλα εκεί μέσα  ,    

         εικόνες , καρέκλες , βιβλία , εφημερίδες , σαν να στροβιλίσθηκαν      

         γύρω μου και έκανα ώρα να συνέλθω .                

                   Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ο πρίγκηψ των Ελλήνων      

         λογογράφων , που τον φανταζόμουνα ακτινοβολούντα , γελαστόν ,     

         ωραίον , καλοντυμένον , ευτυχή , γεμάτον εγωισμόν , αέρα  και        

         μεγαλοπρέπειαν , αυτός ! … Αυτός ο μαλακός , ο καλός , ο δειλός ,     

         ο φοβισμένος και τσαλακωμένος άνθρωπος , που στεκότανε με       

         συστολή μαθητού επιμελούς , εκεί ενώπιόν μου! … Αυτός , που μας    

         έδωσε γλύκες πνευματικές και συγκινήσεις ψυχικές , που ανιστόρησε     

         κόσμους θαλασσινούς και εζωντάνεψε , εμπρός μας , ανθρώπους    

         μακρυνούς κι’ άγνωστους , που τους έκαμε δικούς μας ,  εντελώς     

         δικούς μας , σαν να περάσαμε μια ζωή μαζί , αυτός σε μια τέτοια      

         κατάσταση εκεί , εκεί ενώπιόν  μου ! … Του έσφιξα το χέρι χωρίς να  

         ημπορώ ούτε μια λέξη να προφέρω . Από την ταραχή μου και την      

         σαστιμάρα μου ούτε το φως δεν άναψα . Αισθάνθηκα        ένα          

         τρεμουλιαστό χέρι να σφίγγει το δικό μου και τον έχασα μέσα στο       

          σκοτάδι … Έμεινε , όμως  μια μοσχοβολιά κεριού , που λυώνει     

          εμπρός στις άγιες εικόνες , κάτι από του καντηλιού το σβύσιμο ,       

          κάτι από θυμιατού πέρασμα μακρυνό , μακρυνό πολύ ¨     

          Καλά Χριστούγεννα . Και διαβάστε Παπαδιαμάντη .        

                 Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – Δεκ. 2020      .