Τελευτήσαντος του χρόνου

                                                       Τελευτήσαντος του χρόνου                     

                       Ο φίλος συνταξιούχος δάσκαλος , από τη Λάρισα Κ.Ι.Π. , άριστος χειριστής             

      της αρχαίας ελληνικής γλώσσας , ενθυμηθείς το σοφόν ρητόν       ¨ Το πεπρωμένον                       

      φυγείν αδύνατον ¨ , μετά γλαφυρότατος       περιγράφει φανταστική          συνάντηση                       

       γέροντος με τον χάροντα και το απρόοπτον φινάλε αυτής :                           

                    ¨ Γέρων τις περιεπάτει εν τω άλσει της πόλεως , ήκουσε τινά όπισθεν    αυτού                        

      ερχόμενον να του λέγει : ¨ Να σας πω κάτι ; ¨ . ¨ Ποιος είστε κύριε και τι θέλετε να μου          

       είπετε ¨ . ¨ Εγώ είμαι ,  ο χάρος  και ήλθα να σας πάρω διά τας αιωνίους μονάς .  ¨            

      ¨ Αληθώς ¨ ; Ηπόρησε ο γέρων .  Και πως να τελευτήσω τον επίγειον βίον μου , δίχως ουδεμιάς ειδοποιήσεως .                  

        Έχω να συντάξω την διαθήκην μου . Να παραστώ εις τους γάμους της εγγονής μου . Να κάνω  τα         

        Ιαματικά μου θαλάσσια λουτρά κ.α. Ω! ειδοποιήθητε πλειστάκις ¨.  Μα πότε ; ¨ , ηρώτησεν ο γέρων .         

       ¨ Πρώτη ειδοποίησις η εγχείρηση στομάχου , που επάθατε και λοίμωξιν . Ηκολούθησε βρογχοπνευμονία . 

         Το βαρύ τραύμα εξ εγχειριδίου αντιζήλου σας δια την έριδά σας περί την         

απόκτησιν ευειδούς κορασίδος . Αυταί και άλλαι πολλαί . Σήμερον , όμως , λίαν πρωίαν    

συνήλθε η εν Ουρανώ λειτουργούσα Υπηρεσία Δημοτολογίου  ενέκρινε τύποις ,        

την μεταφορά σας ως τελευτήσαντος του χρόνου παρουσίας σας επί της γης . Άλλας ειδοποιήσεις ,                                                                            

δεν διαθέτουμε προς Υμάς . Ετελεύτησαν και αυταί ¨ .                                         

        Ο γέρων αντιληφθείς το αδύνατον φυγής εκ του πεπρωμένου , ηρεύνησε τα πέριξ αγωνιών και              

εν τάχει . Και δρομαίος κατέφυγεν ανά τας ρύμας της πόλεως , ελπίζων εις την αποφυγήν .    

        Ο χάρος ,όμως , τον ηκολούθη μειδιών . Ο γέρων όσον ησθάνετο τον χάρον να τον ακολουθεί              

κατείχετο υπό απελπισίαν . Δι’ο και αντιληφθείς παρακείμενον Νηπιαγωγείον , προσέφυγεν εν αυτώ .               

       Είδε εκεί τα νήπια καθήμενα περί στρογγύλην τράπεζαν , με τας σαλλιάρας των . Εκάθησε και ο γέρων        

μεταξύ των νηπίων , εφόρεσε και αυτός μίαν ποδιάν , έβγαλε το καπέλο , προσποιούμενος το νήπιο .              

Εις αυτήν την θέσιν είδε ο χάρος τον γέροντα . Εκτύπησε τούτον εις την πλάτην και του είπε : ¨ Τι κάνεις εδώ;¨       

¨ Μαμ¨, απήντησεν ο γέρων ψιθυρίζων . Ο χάρος  του απαντά : ¨ Έλα κάνε μαμ και να πάμε άτα ¨ .

      Βασίλης Παλαμηδάς – Βόλος – 18 -6- 2020           .