Προσκυνηματικό οδοιπορικό στο
Άγιον Όρος
Μία τετραμελής παρέα χειμερινών
κολυμβητών και φίλων , με αρχηγό – οδηγό και ξεναγό τον Πέτρο Κασσανδρινό ,
επισκεφτήκαμε το καλοκαίρι του 2018 , από τις
3 έως τις 12 Ιουνίου ( δέκα μέρες ) το
Άγιον Όρος . Για μένα ήταν η έκτη φορά που επισκεπτόμουν το Άγιον Όρος . Προηγούμενες : 1993 , 1995
, 1996 , 2009 ,2010και αυτή που περιγράφουμε
το 2018 .
Ο Πέτρος Κασσανδρινός είναι γνώστης –
όσων ολίγων - του Αγίου Όρους . Εργάστηκε
13 χρόνια στη Μονή Βατοπαιδίου , σαν επαγγελματίας ηλεκτρολόγος και
επισκέφτηκε όλα τα μοναστήρια και τα ερημητήρια ( Σκήτες ) του Αγίου Όρους .
Γνωρίζει άριστα όλο το ¨ Τυπικό ¨ της λειτουργίας των ιερών Μονών , τόσο το
πρακτικό ( είσοδος στη Μοναστική Πολιτεία του Αγίου Όρους , διαμονή ,
συμπεριφορά ,ξενάγηση κ.λ.π.) , όσο και το Πνευματικό μέρος ( Εσπερινός , Απόδειπνον , Μεσονυκτικόν ,
Όρθρος , Θεία Λειτουργία , προσκύνηση εικόνων και αγίων λειψάνων κ.λ.π. ) .
Έτσι αισθάνεσαι μαζί του – δεδομένου
ότι είναι και βαθιά θρησκευόμενο άτομο – μια ασφάλεια και σιγουριά
, όταν
επισκέπτεσαι το Άγιον Όρος .
Οι υπόλοιποι της παρέας , ήταν ο
Γιάννης Φύσσας , ο Κώστας Κουγιουράκης
και ο περιγράφων αυτό το οδοιπορικό Γιάννης Κονταξής .
Ξεκινήσαμε ημέρα Σάββατο προς Κυριακή
, μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα , από την πλατεία Ελευθερίας με ταξί και φτάσαμε
στο πρώτο πάρκιν μετά τον κόμβο του Βελεστίνου , περιμένοντας το λεωφορείο της
γραμμής Αθηνών – Θεσσαλονίκης . Στις
03.00 το πρωί μας πήρε το λεωφορείο από τον κόμβο του Βελεστίνου και στις 5.15
φτάσαμε στο κεντρικό πρακτορείο της Θεσσαλονίκης ¨ Μακεδονία ¨ . Από τον ίδιο
χώρο στις 6.00 επιβιβαστήκαμε σε
λεωφορείο με προορισμό το πρακτορείο της Χαλκιδικής και φτάσαμε στην Ουρανούπολη στις 8.15΄, που
είναι και ο τελευταίος σταθμός , πριν εισέλθουμε στην επικράτεια του Αγίου
Όρους ( Κυριακή 3 Ιουνίου 2018 ) . Η Ουρανούπολη είναι ένας
διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός , που ιδρύθηκε το 1922 από Μικρασιάτες
Πρόσφυγες . Το 1922 ήταν κτήμα της Μονής
Βατοπαιδίου . Το όνομά της το πήρε από την αρχαία Ουρανούπολη , που πρέπει να
βρισκόταν εκεί κοντά . Στο λιμάνι , δίπλα , υπάρχει ο πύργος του Πορφυρίου ,
που κτίστηκε το 1344 από τη Μονή Βατοπαιδίου . Είναι ο μεγαλύτερος πύργος της
Χαλκιδικής . Σ’αυτόν τον πύργο , όταν ήρθαν οι πρόσφυγες το 1922 , λειτούργησε
βιοτεχνία ύφανσης χαλιών από τεχνίτριες Μικρασιάτισσες , που ήξεραν την τέχνη
κατασκευής χαλιών από την πατρίδα τους .
Για να επισκεφτεί κανείς το
Άγιον Όρος , πρέπει να εφοδιαστεί με μια ειδική άδεια , που λέγεται
Διαμονητήριο ( σαν ένα είδος Διαβατηρίου ) . Από το Γραφείο της Ιεράς
Επιστασίας που λειτουργεί στην Ουρανούπολη λάβαμε τα Διαμονητήρια μας , αφού
προηγουμένως τα είχαμε εξασφαλίσει , τηλεφωνώντας στο γραφείο προσκυνητών της
Θεσσαλονίκης . Αυτό το Διαμονητήριο είναι σαν ένα είδος ¨ Φύλλου Πορείας ¨ με
αναγεγραμμένα τα στοιχεία μας (
ονοματεπώνυμο , αριθμός ταυτότητος και θρήσκευμα ) , που πρέπει , να τα
επιδεικνύουμε στις Ιερές Μονές , που επισκεπτόμαστε .
Στην προβλήτα ήταν δεμένο το
οχηματαγωγό πλοίο ¨ Άξιον Εστί ¨ και μας περίμενε . Μετά τον έλεγχο των
Διαμονητηρίων μας από λιμενικούς , που έγινε στη σκάλα του πλοίου , αποπλεύσαμε
στις 9.45΄ . Το πλοίο ήταν γεμάτο από προσκυνητές που πήγαιναν στον Άγιον Όρος
, στο ¨ Περιβόλι της Παναγιάς ¨ .
Ο καιρός ήταν θαυμάσιος . Ήταν
μια λαμπερή μέρα , που εξαφάνισε την ταλαιπωρία του ταξιδιού μας και της νύχτας
και μας ανέβασε την ψυχική μας ευφορία .
Το ταξίδι μας ήταν φανταστικό με έναν πρωινό ήλιο , που λαμποκοπούσε και
το καταπράσινο βουνό τον Άθω , απέναντί μας , με τα περικαλλή και εντυπωσιακά
κτίσματα των Ιερών Μονών που βλέπαμε από μακριά , το καταγάλανο του ουρανού και
της θάλασσας , διανθισμένο με άσπρες πινελιές , τις φιγούρες των κατάλευκων
γλάρων , που πετούσαν γύρω μας πάνω – κάτω , ακολουθώντας το πλοίο στο ονειρικό
μας ταξίδι . Αυτή τη φορά δεν μας ακολούθησαν δελφίνια , όπως άλλες φορές .
Μετά από ταξίδι , μιάμισης ώρας
, φτάσαμε στον ταρσανά ( μικρολίμανο ) της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου . Είμαστε
στα χώματα του Αγίου Όρους .
Αποβιβαστήκαμε από το πλοίο .
Κυριακή 3/6/2018 , 1η μέρα παραμονής στο Άγιον Όρος . Ανεβήκαμε στη
καρότσα ενός μικρού φορτηγού , με οδηγό έναν μοναχό που το όνομά του ήταν
Γρικέντιος !
Φτάσαμε στο μοναστήρι την ώρα της
παράκλησης στην Παναγία , που έγινε μετά την Τράπεζα ( φαγητό ) . Εμείς και
άλλοι τρεις προσκυνητές , που δεν είχαμε φθάσει
στην επίσημη Τράπεζα , μετά τον
Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια την Παράκληση , μας κάλεσαν σε
λίγο και απολαύσαμε ένα πλούσιο γεύμα , με ψαρόσουπα , με μια χορταστική μερίδα
ψάρι μηλοκόπι , φρούτα , κρασί και γλυκό ! Μετά το γεύμα , πήγαμε στο
Αρχονταρίκι , γράψαμε στο βιβλίο επισκεπτών τα στοιχεία του Διαμονητηρίου μας
και στη συνέχεια ο Αρχοντάρης μας τακτοποίησε σε τετράκλινο δωμάτιο , όπου και
αναπαυθήκαμε .
Την 2η μέρα ,
επίσκεψη στη Ιερά Μονή Δοχειαρίου , η οποία προσφέρει πολλές γνώσεις στους
ενδιαφερόμενους επισκέπτες .
Την 3η μέρα ,
επίσκεψη στις Καρυές , πρωτεύουσα του Αγίου Όρους . Ο ναός του Πρωτάτου με τις
αγιογραφίες Μανουήλ Πανσέληνου , με το μέγαρο της Ιεράς Επιστασίας , με το Διοικητήριο , που έχει έδρα ο Πολιτικός
Διοικητής του Αγίου Όρους , ο οποίος
εκπροσωπεί την Ελληνική Πολιτεία και
ασκεί τη διοικητική εποπτεία για την τήρηση των αγιορείτικων καθεστώτων , του
Συντάγματος , του Καταστατικού Χάρτη και των νόμων .
Κοντά στις Καρυές η Ιερά Μονή
Κουτλουμουσίου 4η μέρα . Φιλοξενηθήκαμε για ένα 24ωρον . Με ναό με
πολλές θαυματουργές εικόνες , με πολύ πράσινο και κήπους πέριξ της Μονής .
Την 5η μέρα επίσκεψη
στην Ι.Μ.Διονύσου , πιο κάτω η Ι.Μ.Σίμωνος Πέτρας και μετά η Ι.Μ.Γρηγορίου
.
Την 6η μέρα επίσκεψη στην
Ι.Μ.Αγίου Παύλου . Μετά από μία πορεία μιας ώρας , σε στενό μονοπάτι και
δύσκολο , φτάσαμε στη Νέα Σκήτη και καταλήξαμε στην Ιερά Καλύβη των Αγίων
Αναργύρων , που ήταν και ο προορισμός μας . ‘Ενας χώρος με πολλούς μοναχούς που
ασχολούνται με τα κτήματα και με τα καθημερινά τους θρησκευτικά καθήκοντα . Καθίσαμε δυο μέρες και
περάσαμε πολύ όμορφα μέσα σε εκείνον τον επίγειο παράδεισο .
Την 9ην ημέραν
κάνουμε επίσκεψη στη μεγαλύτερη Μονή του Όρους , την Ι.Μ.Βατοπαιδίου . Πλούσια
Μονή με 120 μοναχούς , με αμέτρητους θησαυρούς ιερατικών κειμηλίων στο τεράστιο Μουσείο , να προκαλούν τον
θαυμασμό . Προσκυνήσαμε τα άγια λείψανα πολλών αγίων και την Αγία Ζώνη της
Παναγίας .
Συμμετείχαμε σε
αρκετές λατρευτικές εκδηλώσεις της Μονής . Οι δυο μέρες παραμονής μας , μας
πρόσφεραν ελάχιστο χρόνο να γνωρίσουμε τις πραγματικές μεγάλες ¨αλήθειες¨της
Εκκλησίας μας .
Το ταξίδι φτάνει προς το τέλος
του . Την άλλη μέρα το πρωί 13 Ιουνίου 2018 από τον αρσανά του Βατοπαιδίου με
το καραβάκι ¨ Παναγία ¨φτάσαμε στον τελευταίο σταθμό , την Ιερισσό , που είναι
και το τελευταίο σημείο εισόδου και εξόδου του ανατολικού Αγίου Όρους . Η Ιερισσός είναι
μία κωμόπολη 3.500 κατοίκων που βρίσκεται στην αρχή της ανατολικής χερσονήσου
του Αγίου Όρους με ανεπτυγμένο τουρισμό .
Σημείο αναφοράς το Άγιον Όρος στον
ελλαδικό χώρο αλλά και παγκόσμιο , για την μοναδικότητα αυτής της μοναστικής
πολιτείας , που προσελκύει προσκυνητές από όλον τον κόσμο . Έκτός των ομοδόξων
ορθοδόξων χριστιανών και Σλαβόφωνων κυρίως λαών , όπως Ρώσων , Ουκρανών ,
Βουλγάρων , Σέρβων κ.α. Οι επισκέπτες άλλων ετερόδοξων θρησκευμάτων το
επισκέπτονται για να γνωρίσουν από περιέργεια μια ιδιότυπη θρησκευτική μοναστική
κοινότητα , που υπερβαίνει τα χίλια χρόνια συνεχούς παρουσίας και ζωής .
Από εκεί με το λεωφορείο της γραμμής
, φτάσαμε στο σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης και καταλήξαμε στο Βόλο ,
ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι από την πολυήμερη περιδιάβασή μας σε ιστορικά
μοναστήρια αιώνων , στο ¨ Περιβόλι της Παναγιάς ¨ με πρωτόγνωρες εμπειρίες και
γνώσεις , προς δόξαν Θεού .
Επιμέλεια παρουσίασης – Βασίλης
Παλαμηδάς – Βόλος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου