Ήλθεν το έαρ …
Είναι φίλος
συνταξιούχος δάσκαλος από τη Λάρισα . Επικοινωνούμε τακτικά με τα ΕΛΤΑ και τον
ΟΤΕ . Αθεράπευτος νοσταλγός της αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας μου στέλνει ανάμεσα
και επιστολές στην αρχαΐζουσαν επειδή
γνωρίζει ότι και
εμένα συγκινεί η αρχαία ελληνική
γραμματεία .
Προ ημερών μου
απέστειλε επιστολήν με θέμα την ¨ Άνοιξη ¨, γραμμένη και αυτή στην απλή
καθαρεύουσα , την πάλαι ποτέ γλώσσαν των εφημερίδων . Αξίζει τον κόπο να τη
διαβάσει κανείς , να δει το ειρμό των σκέψεων του συγγραφέως :
¨ Παμφιλέστατέ μοι , Βασίλειε .
Ελθέ , ίνα ομού
ευφροσύνως αναφωνήσωμεν ¨ Ω Γλυκύ μου ΄Εαρ ! ¨. Ήδη του Έαρος επελθόντος
επλήρωσεν τοις χειμαζομένοις Έλλησι χαράν τε και ελπίδα .
Απήλθε ο βαρύς
χειμών , όστις δια του πρωτοφανούς και ευρωβόρου πολικού ψύχους , μας ετυράννησε βαναύσως ,
συνεργήσαντος μετά του απεχθούς Μνημονίου . Κατέλιπεν δε εφ ’ημών τραυματικάς
εμπειρίας εν αις περικοπαί απολαβών , ανεργίαν , ανέχειαν και δυστυχίαν .
Πάντα ταύτα
προσήνεγκον ημίν η ανεπάρκεια , του , τω πρώτω εν τη ιστορία μας επιφανέντος
¨ηγεμονίσκου¨ μας , ομού μετά των συν αυτώ. Ούτοι παρέλαβον Κράτος αναδυόμενον
εκ της κρίσεως και εδημιούργησαν χάος απολέμητον. Η πλήττουσα αυτοίς , ανικανότης και
απραξία , επέφερεν ημίν την δυστυχίαν .
Αλλ’ήδη διαλύσας
ο διδούς το φως τε και την ζωήν Φοίβος , το στρώμα των αθύμων νεφών , οι
ουρανοί ηνεώχθησαν και η γαία έλαμψεν . Ο παμφώτιστος εκάλυψε τα δένδρα δι’
ευειδών και ευόσμων ανθέων . Την γαίαν δε , την άχρι τούδε υπνώττουσαν ενέδυσε
διά χλοερού τάπητος . Μετέτρεψεν τα πεφοβισμένα πτηνά εις καλλικελάδους αοιδούς
.
Εις τους νέους ενεφύτευσεν το αίσιον
και τον έρωτα , επιβιβάσας αυτούς εφ’άρμασι ονείρων . Εις ημάς δε , τους κεμκηκότας
και γεγηρακότας , – κατά δε τον Αριστοτέλην ¨καθεστώτας¨- έδωκεν δύναμιν ,
ίνα δειλώς μεν , βαθμηδόν δε , να εκτιθέμεθα εις τας του Ηλίου θωπείας ,
αίτινες ηδέως απαλύνουσι τα του γήρατος άλγη.
Χαίρου και αγαλλιά
σου .
Υμέτερος
Κ . Π .- Λάρισα –
27-3-2019
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου